Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010
Στην πόλη της πρώτης εφηβείας μου...
Στης καρδιάς τους διαδρόμους, στης ανατολής τους δρόμους μ΄ έμαθες να περπατώ.... Εκεί στο souk, δίπλα από την πλατεία των μαρτύρων , στο Μπερούτι....Πριν ακούστε το βίντεο κλείστε την μουσική του blog ( πάνω δεξιά του ).
Σε εκείνες...
Σε ΄κείνες τις απογειώσεις του πνεύματος...Οταν οι άνεμοι ήταν
θυελλώδεις...
Σε ΄κείνες τις στιγμές των χρωμάτων και των περήφανων
σκέψεων...
Σε 'κείνες τις ανηφόρες που κατηφόριζε η ψυχή μας...
...
Σε 'κείνα τα κόκκινα χνάρια που αφήσαμε...
Σε 'κείνες τις μυήσεις των λίγων, των απροσκύνητων...
Σε ΄κείνες τις αρμονίες της μαθηματικής επιστήμης που
εφαρμόζαμε και εφαρμόζουμε στην καθημερινότητά μας...
Κι αφού κλείστε την μουσική του blog ( πάνω δεξιά διαβάστε το πως ) ακούστε μια μουσική που δονεί τις καρδιές όσων έχουν...