Εν αρχή ήν ο δάσκαλος.
μη ο δάσκαλος η φύση θα ήταν,
δε θα ήταν όμως οι κοινωνίες.
Θα υπήρχε ο χρόνος, αλλά δε θα υπήρχε η ιστορία.
Και στο βασίλειο των ζωντανών ήχων θα άκουγε κανείς την κραυγή,
τα χουγιαχτά, τα συνθήματα.
Δεν θα άκουγε όμως ούτε θα ΄βλεπε τη φωνή,
τα γράμματα της γραφής,
τις συμφωνίες και τους χορούς.
Από τα "Ελληνικά" του Δημήτρη Λιαντίνη.
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου