Άκουσα...

΄Ακουσα το video που μου έστειλες, εσύ που αρέσκεσαι να χάνεσαι στο blog μου.

Σ΄ ευχαριστώ για την αφιέρωση των στίχων και της μουσικής.

Ναι, αφέθηκα να περπατώ στα μονοπάτια του άγνωστου οδηγού.

Γιατί αυτός είχε "γνώμονα" την αξιοπρέπεια και την αλήθεια.

Σ΄ ευχαριστώ και πάλι.