Ενα τμήμα του Ναυπλίου από το Παλαμήδι.
Ο δρόμος καταλήγει στην είσοδο του Παλαμήδιου.
Όψη ενός άλλου τμήματος του Ναυπλίου από το Παλαμήδι.
Το Παλαμήδι από την οδό Δερβενακίων του Ναυπλίου.Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
Φωτό από Ναύπλιο.
Ενα τμήμα του Ναυπλίου από το Παλαμήδι.Ο δρόμος καταλήγει στην είσοδο του Παλαμήδιου.Όψη ενός άλλου τμήματος του Ναυπλίου από το Παλαμήδι.Το Παλαμήδι από την οδό Δερβενακίων του Ναυπλίου.
Tα σημερινά θέματα των Πανελληνίων Εξετάσεων
Διαβάστε εδώ τα σημερινά θέματα των Πανελληνίων Εξετάσεων.
Μαθηματικά Γενικής Παιδείας
Φυσική Γενικής Παιδείας
Βιολογία Γενικής Παιδείας
Iστορία Γενικής Παιδείας
Kαι οι απαντήσεις στα θέματα από το δικτυακό τόπο in.gr
Μαθηματικά Γ.Π.-Απαντήσεις
Φυσική Γ.Π.-Απαντήσεις
Bιολογία Γ.Π.-Απαντήσεις
Ιστορία Γ.Π.-Απαντήσεις
Φυσική Γενικής Παιδείας
Βιολογία Γενικής Παιδείας
Iστορία Γενικής Παιδείας
Kαι οι απαντήσεις στα θέματα από το δικτυακό τόπο in.gr
Μαθηματικά Γ.Π.-Απαντήσεις
Φυσική Γ.Π.-Απαντήσεις
Bιολογία Γ.Π.-Απαντήσεις
Ιστορία Γ.Π.-Απαντήσεις
Κυριακή 16 Μαΐου 2010
Ανεξίτηλες γραμμές...
Φυτεύεις την αγάπη
και την ποτίζεις μ΄ έρωτα.
Τα μάτια κλείνουν.
Όραμα ευτυχίας προσδοκούν να δουν.
Και μετασχηματισμός οδύνης εύχεσαι να γίνει...
Μα το ερώτημά μου παραμένει...
Πως μπόρεσες να ζωγραφίσεις ανεξίτηλα στην επιφάνεια της θάλασσας
το νέο μονοπάτι της εφηβικής πορείας;
και την ποτίζεις μ΄ έρωτα.
Τα μάτια κλείνουν.
Όραμα ευτυχίας προσδοκούν να δουν.
Και μετασχηματισμός οδύνης εύχεσαι να γίνει...
Μα το ερώτημά μου παραμένει...
Πως μπόρεσες να ζωγραφίσεις ανεξίτηλα στην επιφάνεια της θάλασσας
το νέο μονοπάτι της εφηβικής πορείας;
Σάββατο 15 Μαΐου 2010
Μια ομιλία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αφού κλείστε την μουσική του blog ( στα δεξιά του ) δείτε κι ακούστε το βίντεο. Είναι ομιλία του ευρωβουλευτή Daniel Cohn-Bendit στο Ευρωπαϊκό Κουνοβούλιο, σχετικά με το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας. Το απόλαυσα κι ευχαριστώ το συμμαθητή μου από τη Βαρβάκειο Κ.Τ. που μου το έστειλε.
Συνταγή επιτυχίας για τις εξετάσεις
Διαβάστε εδώ το άρθρο του Πανεπιστημιακού κ. Γιώργου Πιπερόπουλου σχετικά με το πως πρέπει τα παιδιά μας να πάνε και να συμπεριφερθούν στη διάρκεια των εξετάσεων. Μου άρεσε πολύ το άρθρο.
Μαγιάτικο φεγγάρι
Kάτω απ΄το φεγγάρι εσύ.
Κι ο ίσκιος σου δείχνει νάμαι εγώ.
Οι μεταφορείς ονείρων έφυγαν.
Ευωδιάζουν τα μαγιάτικα νυχτολούλουδα.
Το βλέμμα σου κατευθύνεται στο φάρο της νιότης μου.
Κι εγώ προσδοκώ να εγκλωβίσω τα δικά σου φωτόνια.
Μια αέναη ανατροφοδότηση των χρωματισμένων σκέψεων επιτελείται.
Εκατέρωθεν υπάρχουν ενεργειακά πεδία.
Κι εσύ μεταφύτευσες το γιασεμί συλλαβίζοντας έρωτα.
Οι σιωπές σου κραύγαζαν παλαιόθεν!!!
Κι ο ίσκιος σου δείχνει νάμαι εγώ.
Οι μεταφορείς ονείρων έφυγαν.
Ευωδιάζουν τα μαγιάτικα νυχτολούλουδα.
Το βλέμμα σου κατευθύνεται στο φάρο της νιότης μου.
Κι εγώ προσδοκώ να εγκλωβίσω τα δικά σου φωτόνια.
Μια αέναη ανατροφοδότηση των χρωματισμένων σκέψεων επιτελείται.
Εκατέρωθεν υπάρχουν ενεργειακά πεδία.
Κι εσύ μεταφύτευσες το γιασεμί συλλαβίζοντας έρωτα.
Οι σιωπές σου κραύγαζαν παλαιόθεν!!!
Μαρίνα Καραγάτση
Το κείμενο που ακολουθεί δανείζομαι από το ιστολόγιο της φίλης και καλής μου συναδέλφου κ. Α.Σ. που υπηρετει στην Ανδρο.
Την είχα γνωρίσει πριν από λίγα χρόνια σε ένα ταξίδι προς την Άνδρο. Μου μίλησε πρώτη. Πρέπει να την εντυπωσίασε μια σουρεαλιστική σκηνή. Με την κόρη μου είχαμε επισκεφθεί το μαγαζάκι με τα αρώματα του πλοίου και ήταν η ώρα της...γευσιγνωσίας των αρωμάτων που είχαμε κουβαλήσει. Και να την ενόχλησε το εγχείρημα, δεν το έδειξε καθόλου, αντίθετα, μας έπιασε κουβέντα σαν να μας γνώριζε. Ξεχάσαμε τους υπόλοιπους και χαθήκαμε σε μια συζήτηση ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο. Το να μιλάς με τη Μαρίνα Καραγάτση είναι σαν να ανταμώνεις με κόσμους που μόνο στη φαντασία σου υπήρχαν και τώρα ζωντάνεψαν όλοι μαζί: Ο Καραγάτσης, ο Εμπειρίκος, ο Ελύτης, γίνονται καθημερινοί άνθρωποι, κάθονται δίπλα σου, τους αγγίζεις, τους βλέπεις να σχεδιάζουν καθισμένοι στα μπαγκάλια μιας αυλής, ένα απόγευμα Αυγούστου, να ανοίξουν ένα μπακαλικάκι στην Αθήνα το χειμώνα. Και γελάνε σαν παιδιά. Και γελάνε όπως γελάνε οι μεγάλοι ποιητές.
Μέσα από τα λόγια της ζωντανεύει ο τόπος της, ο τόπος μου, η Άνδρος, οι κοπέλες του, (η μάνα μου), που δούλευαν στα σπίτια των πλουσίων καραβοκύρηδων και αρχόντων στην Αθήνα, (στο σπίτι της). Στα καράβια τους μπάρκαραν οι θείοι μου, ο πατέρας μου. Στα καράβια του παππού της, του προπαππού της, των συγγενών της.
Στην Άνδρο του '50, η Μαρίνα γεύεται τη συντροφιά των ποιητών, το φως, το βράχο. Φωτογραφίζεται δροσερή από τον Εμπειρίκο στο Μπατσί. Δεν το ήξερα τότε. Βρέθηκα μπροστά της σε μια έκθεση φωτογραφίας του Εμπειρίκου, λίγο καιρό μετά, κι ενώ πολλά είχαν αλλάξει και στη δική μου ζωή. Η Μαρίνα στο πλοίο με το βιβλίο και το γάτο, η Μαρίνα δίπλα στη θάλασσα, το χθες, το σήμερα, το αύριο. Εγώ και η φωτογραφία και τα μεγάλα μαύρα μου γυαλιά.
Χθες πήρα το καινούριο της βιβλίο( Το ευχαριστημένο ή οι δικοί μου άνθρωποι), σήμερα το τέλειωσα. Δεν άντεξα να το καθυστερήσω άλλο.
Ήταν όλοι εκεί. Όλα. Η ζωή της. Ο πατέρας της, η μάνα της, η γιαγιά της.
Το νησί. Η Αθήνα του '50. Η ανδριώτικη κοινωνία, η ντοπιολαλιά (αχ αυτές οι αιτιατικές μας που μοιάζουν ονομαστικές), τα πανηγύρια, η Χώρα. Αληθινοί άνθρωποι, μυθικοί άνθρωποι. Ο συγγραφέας και οι δαίμονές του. Ο πατέρας και ο μύθος του.
Η Λασκαρώ, η Ανδριώτισσα υπηρέτρια, η Μίνα, η Ανδριώτισσα αρχόντισσα, τις ενώνει η ίδια ματιά, η ίδια ψυχή. Η ψυχή της. Η ψυχή μας.
Στο αυλιδάκι της Άνδρου που ζωγράφισε η μάνα της, το σκηνικό της τελευταίας πράξης, του μικρού της παραδείσου. Σε μια γωνιά του κι εγώ μαγεμένη. Είναι και δικός μου αυτός ο παράδεισος, τώρα πια...
Η φωτογραφία:Ιούλιος 1955. Μαρίνα Καραγάτση, Οδυσσέας Ελύτης στο Μπατσί. Από το λεύκωμα «H Ανδρος του Ανδρέα Εμπειρίκου»
Μέσα από τα λόγια της ζωντανεύει ο τόπος της, ο τόπος μου, η Άνδρος, οι κοπέλες του, (η μάνα μου), που δούλευαν στα σπίτια των πλουσίων καραβοκύρηδων και αρχόντων στην Αθήνα, (στο σπίτι της). Στα καράβια τους μπάρκαραν οι θείοι μου, ο πατέρας μου. Στα καράβια του παππού της, του προπαππού της, των συγγενών της.
Στην Άνδρο του '50, η Μαρίνα γεύεται τη συντροφιά των ποιητών, το φως, το βράχο. Φωτογραφίζεται δροσερή από τον Εμπειρίκο στο Μπατσί. Δεν το ήξερα τότε. Βρέθηκα μπροστά της σε μια έκθεση φωτογραφίας του Εμπειρίκου, λίγο καιρό μετά, κι ενώ πολλά είχαν αλλάξει και στη δική μου ζωή. Η Μαρίνα στο πλοίο με το βιβλίο και το γάτο, η Μαρίνα δίπλα στη θάλασσα, το χθες, το σήμερα, το αύριο. Εγώ και η φωτογραφία και τα μεγάλα μαύρα μου γυαλιά.
Χθες πήρα το καινούριο της βιβλίο( Το ευχαριστημένο ή οι δικοί μου άνθρωποι), σήμερα το τέλειωσα. Δεν άντεξα να το καθυστερήσω άλλο.
Ήταν όλοι εκεί. Όλα. Η ζωή της. Ο πατέρας της, η μάνα της, η γιαγιά της.
Το νησί. Η Αθήνα του '50. Η ανδριώτικη κοινωνία, η ντοπιολαλιά (αχ αυτές οι αιτιατικές μας που μοιάζουν ονομαστικές), τα πανηγύρια, η Χώρα. Αληθινοί άνθρωποι, μυθικοί άνθρωποι. Ο συγγραφέας και οι δαίμονές του. Ο πατέρας και ο μύθος του.
Η Λασκαρώ, η Ανδριώτισσα υπηρέτρια, η Μίνα, η Ανδριώτισσα αρχόντισσα, τις ενώνει η ίδια ματιά, η ίδια ψυχή. Η ψυχή της. Η ψυχή μας.
Στο αυλιδάκι της Άνδρου που ζωγράφισε η μάνα της, το σκηνικό της τελευταίας πράξης, του μικρού της παραδείσου. Σε μια γωνιά του κι εγώ μαγεμένη. Είναι και δικός μου αυτός ο παράδεισος, τώρα πια...
Η φωτογραφία:Ιούλιος 1955. Μαρίνα Καραγάτση, Οδυσσέας Ελύτης στο Μπατσί. Από το λεύκωμα «H Ανδρος του Ανδρέα Εμπειρίκου»
Μια ζωγραφιά της Ανδρου
Eνα έργο της ζωγράφου Νίκης Καραγάτση που δείχνει το Παραπόρτι της Χώρας στην Ανδρο.
To μονόγραμμα του Οδ. Ελύτη.
Αφού κλείστε την μουσική του blog (στα δεξιά του) ακούστε τα βίντεο. Οι φωνές είναι της Ιουλίτας Ηλιοπούλου και του Μίκη Θεοδωράκη. Και τα λόγια περιέχουν Ανδρο... Ξέρω τι λέω...
Και ο λόγος του Ελύτη διεισδυτικός...
Και στην αγάπη ξέρω να μπαίνω σαν πανσέληνος.
Από παντού...
Για σένα μόνο δέχτηκε ο Θεός να μ΄ οδηγεί το χέρι...
Και στην αγάπη ξέρω να μπαίνω σαν πανσέληνος.
Από παντού...
Για σένα μόνο δέχτηκε ο Θεός να μ΄ οδηγεί το χέρι...
Απογοητεύει το εκπαιδευτικό μας σύστημα
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Με προβλημάτισε πολύ.
Τελευταία σελίδα
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα του κ. Παντελή Μπουκάλα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που αναφλέρεται στον απελθόντα... Αντώνη Καρκαγιάννη.
Νικόλαος Ματσανιώτης, οφειλή εσαεί
Διαβάστε εδώ για τον Ακαδημαϊκό άρχοντα της Παιδιατρικής Επιστήμης. Η απώλειά του είναι σημαντική για την κοινωνία.
Εχουν και οι Τουρκοκύπριοι αγνοουμένους
Διαβάστε εδώ τις απόψεις του συγγραφέα Βασίλη Γκουρογιάννη, σχετικά με τα γεγονότα της Κύπρου, το 1974. Η ιστορία πάντα διδάσκει...
Η χτεσινή εκδήλωση στο ΓΕΛ Πικερμίου
Αψογη η χτεσινή εκδήλωση στο Γενικό Λύκειο Πικερμίου. Μπράβο στους συναδέλφους και στα παιδιά που δημιουργήσαν με τέτοιο μεράκι και με τόση όρεξη. Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι αναφορές στην Μαρίνα Καραγάτση και οι φωτό στο ποτάμι του Πικερμίου. Το pps που αναφερόταν στο τελευταίο έβγαζε πολλές περιβαλλοντικές ευαισθησίες. Μπράβο και στο κ. Δ/ντή με τον οποίο είμαστε συμφοιτητές στο εν Αθήνησι... Μα μπράβο και στο συνάδελφο Αντώνη Λαζαρή που οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν στο Λαύριο, στη Κερκίνη, στο Σουφλί και αλλού. Πάντα τέτοια Αντώνη.
Παρασκευή 14 Μαΐου 2010
Τα θέματα στην Νεοελληνική γλώσσα
Διαβάστε εδώ τα σημερινά θέματα στη Νεοελληνική γλώσσα των Πανελληνίων Εξετάσεων 2010, από το ΥΠΔΒΜΘ.
Καλή αρχή
Καλή αρχή να κάνουν οι μαθητές μας της Γ΄ Λυκείου σήμερα. Να έχουν δύναμη και να γράψουν καλά. Σημαντική για τη ζωή τους η επιτυχία στις Πανελλήνιες Εξετάσεις που αρχίζουν σήμερα. Εύχομαι τα καλύτερα για τους μαθητές που περασαν από τη τάξη μου. Μα ιδιαίτερες ευχές στη Σωτηρία, στη Ζωή, στη Χριστίνα, στην Ιζέλα και στον Νίκο. Αντε παιδιά, κουράγιο. Και βεβαίως κουράγιο και δύναμη στους γονείς τους.
Πέμπτη 13 Μαΐου 2010
Της Αναλήψεως σήμερα
Της Αναλήψεως σήμερα. Γιορτάζει η εκκλησία της Διασταύρωσης στη γειτονική Ραφήνα. Και χτες βράδυ καθώς περνούσα από εκεί, θυμήθηκα όλους εκείνους τους μαθητές μου στα χρόνια τα παλιότερα, που μένουν στη Διασταύρωση. Το Τάσο, το Κώστα, τη Δέσποινα, το Βελιό, τη Μαρία, τη Μάγδα και τόσα άλλα παιδιά.
Ενδοσκόπησες;
Ενδοσκόπησες πριν μιλήσεις για τον άλλον;
Είδες τα δικά σου σφάλματα;
Και με ποιό δικαίωμα έγινες αδόκιμος κριτής;
Με ποιο διοριστήριο έγγραφο κατατάχτηκες
στους δήθεν;
Αλλά όταν στηρίζεσαι σε δεκανίκια
όπως και να το κάνεις το βήμα σου
έχει μικρό διασκελισμό...
Και με ποιό δικαίωμα έγινες αδόκιμος κριτής;
Με ποιο διοριστήριο έγγραφο κατατάχτηκες
στους δήθεν;
Αλλά όταν στηρίζεσαι σε δεκανίκια
όπως και να το κάνεις το βήμα σου
έχει μικρό διασκελισμό...
Διαφωνώ
Διαφωνώ με τους αιχμηρούς ανεύθυνους λόγους.
Διαφωνώ με τις κρίσεις που γίνονται από αναρμόδιους.
Διαφωνώ με το λόγο που εκφέρεται έτσι...για να ακούγεται απλά.
Διαφωνώ με την άποψη που είναι εντελώς ανεύθυνη.
Διαφωνώ με τη άκριτη σκέψη.
Διαφωνώ με το τέλμα που χαρακτηρίζει κάποιους.
Δικαίωμά μου η διαφωνία.
Διαφωνώ με τις κρίσεις που γίνονται από αναρμόδιους.
Διαφωνώ με το λόγο που εκφέρεται έτσι...για να ακούγεται απλά.
Διαφωνώ με την άποψη που είναι εντελώς ανεύθυνη.
Διαφωνώ με τη άκριτη σκέψη.
Διαφωνώ με το τέλμα που χαρακτηρίζει κάποιους.
Δικαίωμά μου η διαφωνία.
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Δουλέψτε με το Windows movie maker
Aφού κλείστε την μουσική του blog (στα δεξιά του) δείτε κι ακούστε το video. To βρήκα ενδιαφέρον.
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
Το πρόγραμμα των εξετάσεων του Γυμνασίου μας
Παρακάτω θα δείτε το πρόγραμμα των προαγωγικών και απολυτηρίων εξετάσεων του Γυμνασίου μας περιόδου Μαΐου-Ιουνίου 2010.
pro-ej
Να έχετε επιτυχία παιδιά μου.
Kαταναλώσαμε όλα τα αποθέματα από τους The New York Times
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από τους Times της Νέας Υόρκης όπως το έγραψε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Αξιοποιώντας το άγχος των εξετάσεων
Διαβάστε εδώ δυό πολύ ενδιαφέροντα δημοσίευμα από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, σχετικά με το πως οι εξετάσεις επιδρούν στα παιδιά μας αλλά και με το πως μπορούμε να τα βοηθήσουμε από πλευράς μιας κατάλληλης διατροφής.
Δευτέρα 10 Μαΐου 2010
Κυριακή 9 Μαΐου 2010
Καλό ταξίδι κυρία Ελλη.
Σήμερα, ανήμερα της γιορτής της μητέρας, θα σου πούμε το στερνό αντίο κ. Ελλη. Θυμάμαι τη συνεργασία μας, θυμάμαι τα καλά σου λόγια για μένα, θυμάμαι τη βοήθεια που μου πρόσφερες απλόχερα. Θα έρθω να σε χαιρετήσω κι εγώ. Θα σε θυμόμαστε. Δεν θα σε ξεχάσουμε. Θα θυμάμαι πως το σχολείο μας κάπου έχει και το δικό σου αποτύπωμα.
Καλό ταξίδι στις γειτονιές των Αγγέλων. Και άμα συναντήσεις τη μάνα μου εκεί πάνω, ε! εσύ ξέρεις τι θα της πεις.
Καλό ταξίδι στις γειτονιές των Αγγέλων. Και άμα συναντήσεις τη μάνα μου εκεί πάνω, ε! εσύ ξέρεις τι θα της πεις.
Διάβασα...
Σε ένα blog διάβασα το παρακάτω κείμενο με αφορμή τη γιορτή της μητέρας. Σας το παραθέτω...
Η γυναίκα μου μού πρότεινε να βγω με άλλη γυναίκα. ‘Γνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάς’ μου είπε μια μέρα..ξαφνιάζοντάς με.
‘Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο.’
‘Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ’ της είπα έντονα.
‘Το ξέρω.. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη.
’Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια.
Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να
την επισκέπτομαι αραιά και που.’
Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.
‘Τι συμβαίνει; Είσαι καλά;’ με ρώτησε.
Η μητέρα μου είναι από τους ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.
‘Νόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζί’ της απάντησα.
‘Οι δυο μας μόνοι… Τί λες;’
Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: ‘Θα το ήθελα πολύ.’
Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα.
Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού…
Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη!
Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της.
Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.
‘Είπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου και όλες τους συγκινήθηκαν’ μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου.
‘Δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδυνή έξοδό μας.’
Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα.
Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν ΄Η Πρώτη Κυρία της χώρας.΄
Μόλις καθήσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά.
Το μόνο που ΄έπιαναν΄ τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες.
Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου.
Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε.
Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της.
‘Εγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;’
‘Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρη’ απάντησα.
Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα.
Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο. ‘Θα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρόταση’ μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι.
Την φίλησα, την αγκάλιασα.
‘Πώς πήγε το ραντεβού;’ θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ.
‘Πολύ όμορφα, σ΄ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ΄ό,τι περίμενα.’ της απάντησα.
Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου ΄έφυγε΄ από ανακοπή της καρδιάς.
Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.
Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φακέλο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ.
Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε: ‘Το δείπνo είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου.
Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα.
Σε αγαπώ!
Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως ‘ΣΕ ΑΓΑΠΩ’.
Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει.
Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου.
Αφιέρωσε χρόνο σ΄αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν.
Εάν ζει η μητέρα σου ………. Απόλαυσε τη στιγμή.
Εάν δεν ζει …………………….. Να τη θυμάσαι.
Εάν έχεις μητέρα ……………. Προώθησε αυτό το κείμενο.
Αμέσως θα κάνεις κάποιον να αισθανθεί κάτι για κάποια που ξέχασε, για αυτό το υπέροχο ον που αποκαλείται… ΜΗΤΕΡΑ!
Και να θυμάσαι πάντοτε: Ο χρόνος ποτέ δεν συγχωρεί!
Ούτε μπορεί να γυρίσει πίσω.
‘Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο.’
‘Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ’ της είπα έντονα.
‘Το ξέρω.. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη.
’Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια.
Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να
την επισκέπτομαι αραιά και που.’
Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.
‘Τι συμβαίνει; Είσαι καλά;’ με ρώτησε.
Η μητέρα μου είναι από τους ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.
‘Νόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζί’ της απάντησα.
‘Οι δυο μας μόνοι… Τί λες;’
Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: ‘Θα το ήθελα πολύ.’
Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα.
Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού…
Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη!
Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της.
Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.
‘Είπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου και όλες τους συγκινήθηκαν’ μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου.
‘Δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδυνή έξοδό μας.’
Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα.
Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν ΄Η Πρώτη Κυρία της χώρας.΄
Μόλις καθήσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά.
Το μόνο που ΄έπιαναν΄ τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες.
Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου.
Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε.
Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της.
‘Εγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;’
‘Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρη’ απάντησα.
Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα.
Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο. ‘Θα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρόταση’ μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι.
Την φίλησα, την αγκάλιασα.
‘Πώς πήγε το ραντεβού;’ θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ.
‘Πολύ όμορφα, σ΄ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ΄ό,τι περίμενα.’ της απάντησα.
Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου ΄έφυγε΄ από ανακοπή της καρδιάς.
Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.
Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φακέλο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ.
Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε: ‘Το δείπνo είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου.
Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα.
Σε αγαπώ!
Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως ‘ΣΕ ΑΓΑΠΩ’.
Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει.
Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου.
Αφιέρωσε χρόνο σ΄αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν.
Εάν ζει η μητέρα σου ………. Απόλαυσε τη στιγμή.
Εάν δεν ζει …………………….. Να τη θυμάσαι.
Εάν έχεις μητέρα ……………. Προώθησε αυτό το κείμενο.
Αμέσως θα κάνεις κάποιον να αισθανθεί κάτι για κάποια που ξέχασε, για αυτό το υπέροχο ον που αποκαλείται… ΜΗΤΕΡΑ!
Και να θυμάσαι πάντοτε: Ο χρόνος ποτέ δεν συγχωρεί!
Ούτε μπορεί να γυρίσει πίσω.
Θέματα προαγωγικών εξετάσεων στα Μαθηματικά Β΄ Γυμνασίου
Διαβάστε παρακάτω θέματα προαγωγικών εξετάσεων στα Μαθηματικά Β΄ Γυμνασίου, όπως τα έχει αναρτήσει στο blog του Σχολ. Σύμβουλος των Μαθηματικών.
Διαγώνισμα 1
Διαγώνισμα 2
Διαγώνισμα 3
Διαγώνισμα 4
Διαγώνισμα 5
Διαγώνισμα 6
Διαγώνισμα 7
Διαγώνισμα 8
Διαγώνισμα 9
Διαγώνισμα 10
Διαγώνισμα 11
Mελέτη συναρτήσεων για μαθητές Α΄ Λυκείου
Διαβάστε εδώ σημειώσεις για την μελέτη συναρτήσεων Α΄ Λυκείου όπως μου τις έστειλαν.
Η γιορτή της μητέρας σήμερα.
Χρόνια Πολλά και καλά για όλες τις μανάδες του κόσμου ας ευχηθούμε σήμερα. Να είναι γερές και δυνατές απέναντι στις αντιξοότητες της ζωής και να τις χαίρονται τα παιδιά τους. Αναπολώ κι εγώ τα παιδικά μου χρόνια. Στρέφω την μνήμη πίσω και θυμάμαι πολύ έντονα τη δική μου μάνα. Και τη θυμάμαι σε πολλές στιγμές της ζωής μου. Τη θυμάμαι στην Αθήνα, στο Μπερούτι, στην Ανδρο και αλλού. Ανάβω ένα κερί κι εναποθέτω ανοιξιάτικα λουλούδια, εκεί ψηλά στον Υμηττό. Αθάνατη παραμένει για μένα και η μνήμη μου για εκείνη είναι αδιάλειπτη, μπορώ να πω.
Σάββατο 8 Μαΐου 2010
Το στρες των Εξετάσεων σαμποτάρει την επιτυχία
Διαβάστε εδώ το πολύ ενδιαφέρον άρθρο της ψυχολόγου κ. Λίζας Βάρβογλη σχετικά με το στρες στη διάρκεια των εξετάσεων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)