Φωτό από την παραλία στο Μακρύ Γυαλό...

Αφιερωμένες στους καλούς μου συναδέλφους που υπηρετούν την εκπαίδευση στο νησί του Λασκαράτου και με φιλοξένησαν το καλοκαίρι που πέρασε. Οι φωτό τραβήχτηκαν από τον admin στη παραλία του Μακρύ Γυαλού λίγο έξω από το Αργοστόλι.

Τα συν και τα πλην στο νέο σύστημα εξετάσεων

Διαβάστε εδώ σχετικά με το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Το δημοσίευμα είναι από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Η γυαλιστερή λαμαρίνα...

Την έβλεπα χτες...

Και καθώς ο ήλιος είχε ανατείλει πριν λίγα λεπτά, η λαμαρίνα γυάλιζε...

Διέκρινα πλήθος ιριδισμών...

Ομως δε διέκρινα ανθρωπιά...

Όμως δε διέκρινα αξιοπρέπεια.

Όμως δε διέκρινα αλήθεια...

Όμως δε διέκρινα καρδιά...

Όμως δε διέκρινα προσφορά..
.
Όμως δε διέκρινα αγάπη...

Όμως δε διέκρινα χρόνο ν΄ ακούς...

Ήθελες μόνο να μιλάς...

Ακουμπούσες πάνω στο ψυχρό καλογυαλισμένο μέταλλο

έχοντας ψευδαισθήσεις...

Δεν άκουγες τις φωνές τριγύρω...

Ή δεν ήθελες ν΄ ακούς...

Ωτασπίδες έβαλες που σου εξασφάλιζαν την μόνωση...

Κι οι άνθρωποι τριγύρω σου πλήθος...

Όχι, δεν ήθελαν τα λεφτά σου...

Επειδή τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία.

Αυτό το ξέρεις μα σηκώνεις τείχη μπροστά σου.

Σε ενοχλεί να στο υπενθυμίζουν...

Κι οι άνθρωποι τι ήθελαν, ξέρεις;

Αλήθεια ξέρεις;

Ένα χέρι ήθελαν.

Στις δυσκολίες της ζωής αυτό θέλουμε όλοι.

Μα εσύ πως να το δώσεις σε άλλους;

Αφού και στον εαυτό σου, το αρνείσαι.

Κρατιέσαι από τη γυαλιστερή λαμαρίνα.

Αυτό πιστεύεις πως είναι το στήριγμά σου...

Μη ξεχνάς όμως πως μια μέρα θα σκουριάσει...

Αργά ή γρήγορα...

Μη το ξεχνάς.

Ενας χαιρετισμός με λόγια απ΄ τα παλιά χρόνια...

Αγαπητέ φίλε, σε σένα αναφέρομαι που ζήσαμε στην όμορφη πόλη που τη ρήμαξε ο πόλεμος, σε ευχαριστώ για το χαιρετισμό σου με λόγια και φράση που είχα χρόνια ν΄ ακούσω. Με έκανες θα θυμηθώ την καθημερινή ζεστή καλημέρα του οδηγού του σχολικού λεωφορείου που μ΄ έπαιρνε κάθε πρωί κάτω απ΄τη "Μανάρα". Μ΄ έκανες να θυμηθώ τα ξυπόλητα παιδιά που χαιρετούσαν το σχολικό μας, καθώς περνούσαμε πλάι απ΄τις παράγκες τους στο καταυλισμό του Μkalles. Μ΄ έκανες να θυμηθώ τη ζεστασιά που οι άστεγοι αυτοί άνθρωποι αντιμετώπιζαν όλους εμάς, Εμάς που είμαστε ξένοι στο τόπο τους, αλλά η ζεστασιά των αισθημάτων τους μας έκαναν να νιώθουμε πως είμαστε στην πατρίδα μας. Εκείνη την πόλη, εκείνη την πατρίδα δεν θα τη ξεχάσω όσο θα ζω. Εκείνα τα καλοσυνάτα πρόσωπα δε διαγράφονται απ τη μνήμη μου. Εδώ και μερικά χρόνια επισκέπτομαι τους δικτυακούς τόπους που σχετίζονται με τους ΄Ελληνες που εξακολουθούν να διαβιώνουν στην πόλη. Θυμάμαι αρκετούς παρά το πέρασμα των χρόνων. Κι ο νόστος μου για τη πόλη αυτή και τους φίλους απ΄ τα παλιά είναι έντονος. Σου ξαναλέω κι από εδώ πως ένα ταξίδι εκεί, είναι στα σχέδιά μου. Για να ακούσω το "αχλαμ ουα σάχλαμ". Εναν χαιρετισμό που τον εκφράζουν από καρδιάς. Καλό απόγευμα φίλε.

Το σπήλαιο τ΄ Αλαδινού στην Άνδρο

Δείτε το εδώ το βίντεο του Βαγγέλη Λουκίσα , της κινηματογραφικής Λέσχης Άνδρου, που αναφέρεται στο σπήλαιο του Αλαδινού. Το Αλαδινού είναι ένα χωριό που βρίσκεται πριν φτάσουμε στη Χώρα και καθώς πάμε γι αυτήν στα δεξιά μας.

Σχέδιο για πράσινες γειτονιές

Διαβάστε εδώ το άρθρο από ΤΑ ΝΕΑ που αναφέρεται σε θέματα περιβάλλοντος.

H πολλή σκέψη... τρώει τον αφέντη

Διαβάστε εδώ το άρθρο με αυτό το τίτλο από το ένθετο για την υγεία της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ.

Οι «σπόροι» μαθαίνουν Φυσική

Διαβάστε εδώ το άρθρο του κ. Α. Γαλαδά από ΤΟ ΒΗΜΑ. Παρουσιάζει ενδιαφέρον.

Συνεπαγωγές και ισοδυναμίες

Διαβάστε εδώ το άρθρο του Σχολ. Συμβούλου των Μαθηματικών στο Ν. Τρικάλων κ. Δημ. Ντρίζου, σχετικά με τις ισοδυναμίες και τις συνεπαγωγές που διδάσκονται στους μαθητές της Α΄ Λυκείου.

Οι DARG τραγουδούν για την ελευθερία στη Γάζα

Παλαιστίνιοι ράπερ τραγουδούν στις ΗΠΑ για την ελευθερία

«Θέλουμε να πούμε την ιστορία της Γάζας όπως τη βλέπουμε όσοι ζούμε εκεί»

Της Σαντρας Bουλγαρη από την εδημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

«Για να σπάσουν όλοι οι φραγμοί που μας κρατάνε πίσω και να επικοινωνήσουμε με τον ελεύθερο κόσμο μέσα από τη μουσική μας...». Δεν ήταν και τόσο απλό. Να βγουν από τη Γάζα για λίγες εβδομάδες και να φτάσουν μέχρι το Berkeley των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ύστερα από συναυλίες στη Γενεύη και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, οι τέσσερις Παλαιστίνιοι ράπερ ιδρυτές της μουσικής ομάδας DARG Team (DA-Arabian Revolutionary Guys).

«Σε αντίθεση με άλλους Παλαιστινίους της ηλικίας μας, δεν είναι το όνειρό μας να ζήσουμε στο εξωτερικό», λένε οι ίδιοι σε δηλώσεις τους στην «Κ».

Υστερα από την επίθεση του ισραηλινού στρατού στον στόλο των εθελοντών που κατευθυνόταν τον Μάιο στην Παλαιστίνη, δεν χρειάστηκε πολύ να αναγκαστεί η αιγυπτιακή κυβέρνηση να επιτρέψει την απαγορευμένη έξοδο από τη χώρα τους. Με την ελπίδα πως αυτή θα είναι η αρχή ενός κινήματος που θα επιτρέπει πολιτιστικές ανταλλαγές και μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στους κατοίκους της Γάζας. Βοήθεια και υποστήριξη στους DARG Τeam δόθηκε από διάφορους φορείς κυρίως από την αμερικανική κοινωνική ομάδα Center for Transformative Change, η οποία επισκέφτηκε τον περασμένο Ιανουάριο τη Γάζα και γνώρισε από κοντά το έργο της ομάδας.

Ελευθερία του λόγου

Οι DARG Τeam είναι τέσσερις καταπληκτικοί τύποι που χορεύουν και τραγουδούν αραβικό ραπ στα συντρίμμια βομβαρδισμένων κτιρίων στη Γάζα, κάνουν πρόβες σε καταυλισμούς και δωμάτια σπιτιών. Είναι οι Bassam El Masry, Mohammed Massri, Sami Srour και Mohammed Antar. «Πώς θα λύσουμε τα πολιτικά, κοινωνικά, σωματικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά προβλήματά μας με ειρηνικό τρόπο;» αναρωτιούνται οι DARG ψάχνοντας «μια νέα θεωρία για την ελευθερία του λόγου», όπως σχολιάζουν οι ίδιοι, λειτουργώντας κατά κάποιο τρόπο ως εκπρόσωποι της νεολαίας της Γάζας, η οποία αποτελεί την πλειονότητα του ενάμισι εκατομμυρίων κατοίκων της.

Δύσκολο να βρίσκεσαι ανάμεσα στον ισραηλινοαιγυπτιακό αποκλεισμό της περιοχής δίχως κανένα περιθώριο δράσης. Από την άλλη, να αισθάνεσαι την αυστηρή πλευρά της ίδιας σου της θρησκείας του Ισλάμ, σε αυτή την περίπτωση τους ηγέτες της Χαμάς, να κοιτούν με μισό μάτι τις ραπ δραστηριότητές σου. «Πιστεύουμε ότι έχουμε πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι στους εαυτούς μας και στην κοινωνία μας να εκφράσουμε αυτά που νιώθουμε», λένε οι DARG, οι οποίοι ίδρυσαν την ομάδα τους το 2004.

Είναι νέοι, δυναμικοί και πολύ αισιόδοξοι για το μέλλον της Γάζας, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή. Σε ένα από τα τραγούδια τους για τον πόλεμο στη Δυτική Οχθη ευχαριστούν όσους πρόσφεραν την υποστήριξή τους. Εκείνοι συναντιόντουσαν και κάπνιζαν ναργιλέ στα τρίωρα διαλείμματα μεταξύ των συγκρούσεων που έδιναν οι ισραηλινές δυνάμεις στους κατοίκους της Γάζας για να μαζέψουν τρόφιμα και άλλες προμήθειες.

Ανατολίτικοι ρυθμοί

Αν και οι DARG συνθέτουν δυτικού στυλ ραπ μουσική, επιμένουν ότι οι στίχοι και οι ρυθμοί είναι ανατολίτικοι. Τραγουδούν για την Παλαιστίνη, την παιδική ηλικία, τη φιλία και τις πολιτικές διαφορές στην παλαιστινιακή κοινωνία. Πριν η Χαμάς αποκτήσει την κυριαρχία στη Γάζα, τον Ιούνιο του 2007, μπορούσαν να οργανώνουν πάρτι χωρίς να χρειάζεται έγκριση. Τώρα τους επιτρέπεται να δίνουν συναυλίες μόνο με συγκατάθεση της κυβέρνησης. Λένε πως μέχρι και 700 άνθρωποι έχουν μαζευτεί στις μουσικές συγκεντρώσεις τους, άντρες και γυναίκες μαζί, αν και κάθονται σε διαφορετικές θέσεις.

«Επειδή παρουσιάζουμε μια άλλου είδους μουσική, πρέπει να εξηγούμε στον κόσμο ότι δεν είμαστε Αμερικανοί», λένε. «Πολλοί αντιπαθούν οτιδήποτε δυτικό. Ακόμη και την έγκριση των οικογενειών μας χρειάστηκε να πάρουμε γι’ αυτό που κάνουμε». Οι DARG στην καθημερινότητά τους είναι φοιτητές και εθελοντές στην Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνο.

Το όνειρό τους έχει επιτέλους γίνει πραγματικότητα: «Θέλουμε να πούμε την ιστορία της Γάζας όπως τη βλέπουν όσοι ζουν εκεί. Δεν είναι όλοι οι κάτοικοί της πολεμιστές ή μέλη πολιτικών ομάδων. Υπάρχουν πολλά παραπάνω στη Γάζα από τον πόλεμο». Στο παρελθόν, σε έναν από τους DARG δόθηκε η ευκαιρία να μεταναστεύσει στη Νορβηγία. Εκείνος αρνήθηκε γιατί, όπως ισχυρίζεται, υπάρχει κάτι στη Γάζα που τον κρατάει εκεί. «Αγαπάμε τη χώρα μας, αλλιώς δεν θα τραγουδούσαμε γι’ αυτήν. Ο κόσμος φαντάζεται ένα έθνος τρομοκρατών όπου οι γυναίκες καταπιέζονται και οι άντρες πετούν βόμβες. Ομως, εάν μάθουν ότι οι παλαιστινιακές οικογένειες κολυμπούν τα απογεύματα της Παρασκευής, διαβάζουν βιβλία, τραγουδούν ραπ για φυλακισμένους φίλους τους τη νύχτα, τότε ίσως θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την υποστήριξη της Αμερικής στην ισραηλινή επίθεση ενάντια σε έναν τόσο ευάλωτο πληθυσμό».

Και βραβείο

Τον Μάιο που μας πέρασε οι DARG Τeam βραβεύτηκαν για το βιντεοκλίπ τους «Long Live Palestine», μια συγκλονιστική δουλειά που τους δείχνει να περπατούν στη Γάζα, να τραγουδούν στο στούντιο με παράλληλη προβολή τραγικών σκηνών στους δρόμους της πόλης. Για χθες το βράδυ είχε προγραμματιστεί η πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση μπροστά σε αμερικανικό κοινό, στο πάρκο Martin Luther King Civic Center Park του Μπέρκλεϊ στο πλαίσιο του φεστιβάλ Sit for Change.

Tο όνομα του συγκροτήματος βγαίνει από τα αρχικά των λέξεων Da Arab Revolutionary Guys.

Για να δείτε και να ακούστε τα βιντεο κλείστε προηγουμένως την μουσική του blog ( πάνω δεξιά ).

Long Live Palestine

Αφιερωμένα στον προχτεσινό επισκέπτη των μεσημβρινών ωρών

Γιάννης Μετζικώφ «Η φιλοξενία είναι ό,τι πιο ιερό διδάχτηκα στη ζωή μου»

Διαβάστε εδώ ερωτήσεις που του τέθηκαν και απαντήσεις που έδωσε ο κ. Γιάννης Μετζικώφ που είναι σκηνογράφος, ενδυματολόγος και ζωγράφος. Το δημοσίευμα είναι από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Aπρόβλεπτη Ανδρος

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που αναφέρεται στα χωριά του Κορθίου. Αφιερώνεται στο φίλο blogger "μοναχικό καβαλάρη" που οι αναζητήσεις του τον οδηγούν και σε αυτά τα μονοπάτια.

Φωτό από τη Χώρα της Άνδρου

H είσοδος της Καϊρείου βιβλιοθήκης στη Χώρα

Το κτίριο της Καϊρείου

Γιασεμιά...

Αντριώτικο αρχοντικό.



Το Εμπειρίκειο Γυμνάσιο.

Η Λέσχη των Ανδρίων

Η κεντρική πλατεία

Σοκκάκι. Στο βάθος πλαγιές από το Παραπόρτι.


Αν κάνετε κλικ πάνω σε κάθε φωτό θα τη δείτε στο φυσικό της μέγεθος.

Φωτό: από τον admin.

Οδηγός διδασκαλίας θετικών μαθημάτων Λυκείου

Διαβάστε παρακάτω τον οδηγό διδασκαλίας των θετικών μαθημάτων για τα Λύκεια, όπως μου στάλθηκε από το Σχολικό Σύμβουλο Μαθηματικών της περιοχής.

Οδηγίες διδασκαλίας θετικών μαθημάτων Γυμνασίου

Διαβάστε παρακάτω τον οδηγό διδασκαλίας θετικών μαθημάτων Γυμνασίου , για το σχολικό έτος 2010-2011, όπως μου στάλθηκε από το Σχολικό Σύμβουλο Μαθηματικών της περιοχής μας.

Eίπαν

Αντιλαμβάνομαι σήμερα πως τίποτα στον κόσμο δεν

είναι τόσο δυσάρεστο για έναν άνθρωπο από το να

πάρει το μονοπάτι που οδηγεί στον εαυτό του...

Χέρμαν ΄Εσσε Ντέμιαν

Δημιουργήματα Χαρακτικής

Παρακάτω ανάρτησα πέντε δημιουργίες χαρακτικής του χαράκτη και συναδέλφου Καθηγητή των Καλλιτεχνικών στο Γυμνάσιο Μαραθώνα κ. Νίκου Σταυρακαντωνάκη. Τις θεωρώ εξαιρετικές.

Τα παιδία παίζει και... δυναμώνουν τη μνήμη τους

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ που αναφέρεται στη σημασία της σωματικής άσκησης για τα παιδιά μας.

Ποια η αξία της άρνησης;

Διαβάστε εδώ από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ το άρθρο του κ. Αλκη Γαλαδά με το οποίο μας επισημαίνει χαρακτηριστικά του μαθήματος των Μαθηματικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Η αλόγιστη δαπάνη δεν φέρνει την ευτυχία

Διαβάστε εδώ το ενδιαφέρον δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Ιατρική βεβαίωση για το μάθημα της Φυσικής Αγωγής

Υπενθυμίζω και πάλι προς τους κ.κ. γονείς και κηδεμόνες των μαθητών της Α΄Τάξης του Σχολείου μας πως πρέπει να προσκομίσουν σύντομα στο σχολείο ιατρική βεβαίωση, στην οποία να αναγράφεται πως τα παιδιά τους μπορούν να συμμετέχουν στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής.

Η λειτουργία του Γυμνασίου Μαραθώνα αύριο 20/9/2010

Ανακοινώνεται και από εδώ πως αύριο Δευτέρα 20/9/2010 τα μαθήματα στο σχολείο μας θα λήξουν στις 13.10. Υπενθυμίζεται στους γονείς και στα παιδιά που δήλωσαν πως θέλουν να εκδώσουμε γι αυτά ειδικά μαθητικά δελτία ( πάσο) ,πως πρέπει να φέρουν το συντομότερο δυνατό μια φωτογραφία και να την παραδώσουν στον καθηγητή κ, Πάικο.

Η στρατηγική του Γιάννη Τροχόπουλου στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Βέροιας

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από ΤΑ ΝΕΑ που αναφέρεται στο τρόπο λειτουργίας της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Βέροιας.

Φυλλάδιο Γεωμετρίας Α΄ Λυκείου

Δείτε παρακάτω ένα φυλλάδιο για το 1-ο κεφάλαιο της Γεωμετρίας Α΄ Λυκείου, όπως το έγραψε ο εξαιρετικός συνάδελφος κ. Μάκης Χατζόπουλος.

Ο εγκέφαλός μας δεν βγαίνει ποτέ στη σύνταξη

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα που υπογράφει ο κ. Σπύρος Μανουσέλης από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Γιατί κατεβαίνω μαζί σου Δήμαρχε

Όταν σφίγγουν το χέρι, τότε ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο...
(Από την σημερινή συνάντηση του admin με το δήμαρχο κ. Λουΐζο).

Ο υποψήφιος δήμαρχος Μαραθώνα και τωρινός δήμαρχος Νέας Μάκρης κ. Ιορδάνης Λουΐζος με τον νέο μας Μητροπολίτη Σεβασμιότατο κ.κ. Κύριλλο.

Οφείλω και μια εξήγηση κι από εδώ...
Γιατί κατεβαίνω μαζί σου Δήμαρχε.
Κατ΄ αρχήν να πω πως και ο εκπαιδευτικός έχει το δικαίωμα της έκφρασης.
Έχει το δικαίωμα της συμμετοχής στα κοινά.
Κατεβαίνω μαζί σου επειδή θεωρώ πως έχεις τη δύναμη και τη θέληση να δώσεις τη δυναμική που απαιτείται στη διοίκηση του νέου Δήμου μας, που φέρει το όνομα της γης της ελευθερίας, του Μαραθώνα.
Κατεβαίνω επειδή πιστeύω πως μπορείς να προσφέρεις πραγματικά στους δημότες εκείνα που στερήθηκαν μέχρι σήμερα.
Πιστεύω ότι αποτελεί κοινή πεποίθησή μας ,πως μόνο με συγκλίσεις απόψεων που θα προκύψουν ύστερα από διάλογο αντίθετων θέσεων οι τοπικές κοινωνίες θα πάνε μπροστά.
Στέκομαι με περίσκεψη κι ευθύνη απέναντι στα προβλήματα του τόπου μας.
Δεν απαξιώνω κανέναν από εκείνους που διοίκησαν το τόπο και έφυγαν ή φεύγουν.
Για καθέναν η ιστορία έχει καταγράψει το μέγεθος της προσφοράς του.
Επειδή προσφορά υπήρξε. Μπορεί να ήταν μικρή ή μεγάλη, αλλά υπήρξε.
Εχω όμως τη δική μου αγωνία για το μέλλον του τόπου μου. Δικαίωμά μου να αγωνιώ και ιδιαίτερα για τη νέα γενιά. Τι κόσμο θα της παραδώσουμε; Με ποιές κοινωνικές συνοχές θα εφοδιάσουμε την κοινωνία του αύριο; Με ποιο τρόπο θα εφοδιάσουμε τα νέα παιδιά με αξίες και ήθος όταν εμείς οι μεγαλύτεροι έχουμε συμπεριφορές ασύμβατες και με τις αξίες και με το ήθος;
Επειδή έχω "μελετήσει' τη συμπεριφορά σου, διακρίνοντας ευγένεια, ήθος και δομές προσωπικότητας να σε χαρακτηρίζουν, αποφάσισα ύστερα από έντονο προβληματισμό, να καταγραφώ στον κατάλογο των συνεργατών σου, μετά την τιμητική πρόσκληση που μου έκανες.
Θέλω να σου επισημάνω και από εδώ πως διακρίνω ανάγκες, προβληματίζομαι και συστρατεύομαι για λύσεις ζητημάτων του κοινωνικού συνόλου.
Με λύσεις προβλημάτων δεν ασχολούμαι μια ζωή, άλλως τε;

Y.Γ. Είναι αυτονόητο πως θα βρίσκομαι στις επάλξεις της εκπαίδευσης. Το σχολείο μου, με τους καλούς μου συναδέλφους και τ΄ αγαπητά μου παιδιά, τους μαθητές μου, είναι "αγάπη" της ζωής μου. Είμαι και παραμένω δίπλα στην ανάγκη του κάθε μαθητή μου και του κάθε συναδέλφου μου. Tο σχολείο και η έννοια της εκπαίδευσης δεν εγκλωβίζονται από δημοτικές παρατάξεις. Ξεκάθαρο αυτό!!!

Η δημιουργία του Σύμπαντος χωρίς Δημιουργό

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Το περιστέρι νίκησε το «γρήγορο Ίντερνετ»

Διαβάστε εδώ το σχετικό δημοσίευμα από ΤΑ ΝΕΑ.

Eρωτήσεις κι απαντήσεις της Σαββίνας Γιαννάτου

Διαβάστε εδώ ερωτήσεις που της τέθηκαν και απαντήσεις που έδωσε η τραγουδοποιός η . Σαββίνα Γιαννάτου. Το κείμενο είναι από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.

Συνάντηση χτες

Κάπου πίσω από τις φλόγες θα βρίσκεται και η Al Hamraa που περπατήσαμε και οι δύο.
Και πως αλήθεια τα όπλα θα κάμψουν τη δύναμη της αλήθειας και της ψυχής;

Τι παρηγορητικό λόγο να ψελλίσεις σε αυτή τη γυναίκα;

Αγαπητέ συνταξιδιώτη... συνοδοιπόρε του παρελθόντος στο Μπερούτι, στα παιδιά των καταυλισμών όπου απουσίαζε και απουσιάζει η αξιοπρέπεια... Χάρηκα για τη κουβεντούλα μας χτες. Είδες πως σε άκουγα με προσοχή και ενδιαφέρον. Πάντα με κρατούν σε εγρήγορση οι μεστοί λόγοι και οι άνθρωποι που ο νους τους δεν είναι στατικός. Κι εσένα ο νους σου κάθε άλλο παρά στατικός είναι. Σε άκουγα με προσοχή χτες. Ταξιδέψαμε νοερά στην ΄Ανδρο χτες, μη το αρνηθείς. Πήγαμε ξανα στο σπίτι της Αναστασίας για μια ακόμα επίσκεψη. Ναι, ήταν και ο Κώστας εκεί. Είχε κύμα χτες και δε μπόρεσε να βγει με τη βάρκα.
Ξέρεις μου άρεσε και κάτι άλλο. Πως οι ιδέες μας συνέκλιναν για το χαρακτηρισμό ως μεγάλων, ηγετών που πέρασν στην ιστορία πλέον. Και τέτοιους ηγέτες η κοινωνία μας αναζητεί πιό επιτακτικά σήμερα. Οι συμπαντικές νομοτέλειες λειτουργούν συνέχεια. Δεν επηρεάζονται από φτηνές ανθρώπινες όμως πρόσκαιρες... συμπεριφορές.
Φυσικά θα έρθω για καφεδάκι στο "πύργο' σου. Θα δούμε και από εκεί τη θάλασσά μας. Θα μιλήσουμε κι εκεί για το παρελθόν μας που συνοδεύει το παρόν και το μέλλον μας. Να ξέρεις πως το κουδούνι σου θα το χτυπήσω σύντομα.
Καλημέρα φίλε.

Σκέψεις...

Διαβάζω στο τοπικό τύπο...Ένα διαρκώς επιτημητικό λόγο για τοπικούς άρχοντες. Για νυν και πρώην. Σε πολλές περιπτώσεις αντιλαμβάνομαι τα κίνητρα μιας τέτοιας γραφής... η σκέψη μου όμως με κάνει να αναλογίζομαι πως ως κοινωνία προβάλλουμε τις τεχνητές ή όχι αποκλίσεις των ιδεών μας αντί να προσπαθούμε να βρούμε συγκλίσεις και δρόμους δημιουργίας... Στην εποχή μας, μια εποχή δύσκολη, όπου χρειάζονται όλες οι δυνάμεις για να πετύχουμε , εμείς προβάλλουμε τα "εγώ" αδιαφορώντας για την αντιμετώπιση προβλημάτων που αφορούν τα "εμείς" ... Ας σταματήσει αυτή η συνεχής απαξίωση των πάντων. Ας ενδοσκοπήσουμε , ας μετριάσουμε τις δικές μας αρνητικές συμπεριφορές και μετά ας ας εξετάσουμε τους άλλους. Αν και η ενδοσκόπηση απαιτεί πολύ χρόνο. Επειδή ο εαυτός μας συνοδεύεται από πράξεις, σκέψεις και βιώματα πολλών χρόνων...

Φόβοι περί ατροφίας του ανθρωπίνου νου λόγω τεχνολογίας

Διαβάστε εδώ το πολύ ενδιαφέρον άρθρο από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Με προβλημάτισε έντονα.

Άποψη

Επειδή ως πολίτης έχω το αναφαίρετο δικαίωμα της έκφρασης θέλω να πω ξεκάθαρα, πως είμαι της άποψης πως το Μουσείο του Μαραθωνείου Δρόμου, εδώ στο τόπο μου , στο Μαραθώνα, πρέπει να ανήκει στο Δήμο. Τα περί μεταβιβάσεων σε ΜΚΟ ή σε μη κερδοσκοπική εταιρεία με βρίσκουν κάθετα αντίθετο. Και διαφωνώ με τους συμπολίτες δημοτικούς συμβούλους που ψήφισαν αναβολή της συζήτησης του θέματος στο Δημ. Συμβούλιο. Δηλαδή , ρωτώ απλά, σε μια άλλη συνεδρίαση του Δ.Σ. θα μπορούσατε να ψηφίσετε να παραχωρηθεί με την μια ή άλλη μορφή; ΔΙΑΦΩΝΩ!!!

Ευχαριστίες

Ευχαριστώ το Δήμαρχο του τόπου μου κ. Σπύρο Ζαγάρη για την επίδοση προς εμέ της πλακέτας και το επίχρυσου γραμματόσημου που έδωσε ο Δήμος σε πολίτες με την ευκαιρία της επετείου των 2500 χρόνων από την μάχη του Μαραθώνα. Η επίδοση έγινε, σύμφωνα με τα λεγχθέντα από το Δήμαρχο, για την καλοκαιρινή δουλειά , που ήταν κουραστική, της επιλογής των μαθητικών δημιουργιών στο διαγωνισμό που οργάνωσε ο Δήμος και το Υπουργείο Παιδείας. Εύχαριστώ θερμά και πάλι. Μα ευχαριστώ και τους μαθητές του σχολείου μου για το χειροκρότημα που με γεμίζει ευθύνη και όχι μόνο.

΄Ανοιξε την καρδιά σου

Άνοιξε την καρδιά σου

στην καρδιά του κόσμου

και στοχάσου.

Έτσι γίνεσαι ποιητής.


Δανεισμένη σκέψη


Κι αν με ρωτήσεις πως συσχετίζω τη θέα που βλέπεις

απαντώ...

Μια όμορφη εικόνα ξεκουράζει το νου.

Το ξαποσταίνει ενώ το ταξιδεύει ταυτόχρονα.

Κι εναποθέτει τα σύμβολα των δεσμών του εκεί...

Πως να πάρεις;

Στο έχω ξαναπεί. Πως να πάρεις από εκεί που δεν υπάρχει αυτό που ζητάς; Είναι δυνατό να συμβεί αυτό; Κι αν έχεις τη ψευδαίσθηση πως θα βρείς αυτό που ψάχνεις, σκέψου με διαύγεια πνεύματος. Αν κάτι δεν υπάρχει δεν θα δημιουργηθεί από το μηδέν για να το βρεις εσύ. Αυτό μη το ξεχνάς. Θα προσθέσω πως όσο καλύτερα αυτό σου γίνει συνείδηση, τόσο το καλύτερο για σένα. Η φύση και το σύμπαν δημιουργούν αλλά αποθέτουν τα δημιουργήματά τους όπου θέλουν. Αυτό είναι νομοτέλεια. Μη το ξεχνάς. Είναι μια αναντίρρητη αλήθεια.

Ελληνας βρήκε το «χρυσό διαμάντι» του web

Διαβάστε εδώ το σχετικό δημοσίευμα από ΤΟ ΒΗΜΑ.

Ενας κόμπος η χαρά μου...

Αφού κλείστε την μουσική του blog στα δεξιά του, απολαύστε ένα υπέροχο τραγούδι.

Eκπαιδευτικά αυτονόητα.

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από ΤΟ ΒΗΜΑ της κ. Λ. Κέζα που αναφέρεται στα της παιδείας μας.

Στην πρώτη γραμμή αμύνης...

Πολύ καλή, ουσιαστική και περιεκτική η κουβεντούλα μας χτες βράδυ αγαπητέ μου φίλε. Ξεχάσαμε ίσως να καλέσουμε το Λεωνίδα στην παρέα μας. Ο Λεωνίδας κι εσύ είστε από τα άτομα που μπορώ να συζητώ ώρες ολόκληρες δίχως να βαριέμαι. Απαναντίας μάλιστα. Χαίρομαι επειδή οι προβληματισμοί μας ταυτίζονται, όχι για την ίδια τη ταύτιση, μα γιατί επειδή οι αγωνίες μας βαδίζουν σε παράλληλες τροχιές. Σου ξαναλέω κι από ΄δω πως κάποιες κουβέντες σου μεγάλωσαν το φορτίο μου... Έτσι δεν είναι; Επειδή πίσω από τα καλά κι αληθώς επαινετικά λόγια κρύβεται μια άλλη αγωνία. Εκείνων που ανησυχούν για το αύριο των παιδιών τους και της κοινωνίας γενικότερα. Ήθελα να σου επισημάνω και κάτι άλλο χτες βράδυ. Μα ο ρους της κουβέντας μας ήταν ορμητικός. Και πως να μην ήταν άλλως τε; Μόνο εσύ και κάνα δυό άλλοι έχετε τιμήσει με λόγο αληθινό και από ψυχής εκείνον που εδώ και δεκατρία χρόνια δίνει μια μάχη άνιση, εν πολλοίς. Μα μόνο οι λίγοι, οι ανοιχτόμυαλοι, οι ταπεινοί, οι αρνητές του ψεύδους, αυτοί που μόχθησαν πραγματικά στη ζωή και συνειδητοποιούν τον αγώνα και το χρέος μπορούν να εκτιμήσουν και να επαινέσουν όταν , όπου και ό,τι χρειάζεται. Κι εσύ είσαι ένας από αυτούς,
Η επόμενη συνάντησή μας είναι ήδη "κλεισμένη" και μάλιστα σύντομα. ΄Αδειασαν τα μετερίζια... Και οι πολιορκημένοι αγωνιούν...Ξέρω πως θα τους δώσουμε το χέρι άδολα. Επειδή είμαστε στην πρώτη γραμμή αμύνης...Τ΄ άκουσες φίλε; Ναι, είμαστε στην πρώτη γραμμή αμύνης!!!
Καλημέρα και καλή δουλειά φίλε.

Στους φίλους μου απ΄ την ΄Ανδρο

Η μικρή αμμουδιά στο Στιβάρι, λίγω έξω από το Μπατσί

Η γωνιά του κήπου στο ίδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως, στη Χώρα.

Μια άλλη γωνιά του κήπου του ιδρύματος.

Εκείνο το φεγγαρόλουστο βράδυ κινήσαμε με περισσή λαχτάρα να επισκεφτούμε τη Χώρα του νησιού. Μια βραδινή επίσκεψη σε άλλους καιρούς μας έκανε να θέλουμε να ξαναπάρουμε τον ίδιο δρόμο. Φτάσαμε και είμαστε τυχεροί καθώς βρήκαμε θέση για το αυτοκίνητο έξω από το αρχοντικό του Βογιατζίδη. Κατηφορίσαμε το κεντρικό δρόμο ενώ οι μυρουδιές απ΄τα γιασεμιά και τα νυχτολούλουδα ερέθιζαν τα εγκεφαλικά κέντρα της όσφρησης. Οι πολυχρωμίες των φώτων σε συνδυασμό με τις αφίσες σε προκαλούσαν να επισκεφτείς τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του νησιού. Τόσο η έκθεση του Τσόκλη στο ίδρυμα Κυδωνιέως όσο και η έκθεση στο Εμπειρίκειο Γυμνάσιο άξιζαν πολλά. Κατηφορίσαμε ως τον πλάτανο και τον Αη Γιώργη. Άφησα το βλέμα μου να χαθεί και να πλανηθεί απ΄την ομορφιά των στενών. Σε κάθε μου βήμα συναντούσα φυσιογνωμίες γνωστές, που μας κοίταζαν , εμένα και όλη την παρέα με μια χαρακτηριστική περιέργεια... Εμεινα με την απορία που δε συνάντησα το σεβαστό μου π. Ιωάννη Στάμο. Θυμήθηκα πως τις άλλες φορές που τον έβλεπα με ρωτούσε πάντα για τη Ρίτα και το στρατηγό...Η στάση στα "Σκαλάκια" βάρυνε το στομάχι, μα άξιζε. Βίωσα μια άλλη όμορφη στιγμή. Να βλέπω τη φωταγωγημένη εκκλησιά της Παναγιάς ενώ γευόμουν αντριώτικους μεζέδες και η κουβεντούλα μας ήταν τόσο ζεστή που έκαιγε...Η οικοδέσποινα παρούσα κι ευγενική όπως πάντα μας καλωσόρισε στην άξιξη και μας ευχήθηκε το "ώρα καλή" στην αναχώρηση. Λειβαδιανή γαρ...Ανεβαίνοντας και περνώντας από την κεντρική πλατεία εξήγησα σε όλους την ιστορία του Δημαρχείου και τα δικά μου πρόσωπα που σχετίστηκαν με αυτό. Ενα ελαφρό βοργιαδάκι μας καλούσε σε παράταση της παραμονής μας στη χώρα... Η δροσιά ήταν ευεργετική για τις αισθήσεις. Η ώρα είχε περάσει και είχαμε το δρόμο της επιστροφής να μας περιμένει, όμως. Προχωρώντας προς τη "Λέσχη των Ανδρίων" έβλεπα τα στενά αριστερά και δεξιά και γύρισα δεκαετίες πίσω...Θυμήθηκα το Βασίλη, το Λινάρδο, τη Λίτσα, τη Βίκυ και άλλα παιδιά... Εκείνη η νυχτερινή βόλτα στη χώρα ξεμυάλιζε... έντονα. Την αναπολώ. Κρατώ ζωντανές τις εικόνες μέσα μου...Οφείλω όμως μια διευκρίνηση. Δε συγκρίνεται το παρόν με το παρελθόν. Το παρελθόν χαρακτηριζόταν από την ομορφιά της αθωότητας ενώ το παρόν χαρακτηρίζεται από το απόσταγμα της ωριμότητας!!!

Διαβάστε εδώ και από το δικτυακό τόπο scribd.com το έργο "Μυθολογία" του Μάνου Χατζηδάκη.

Μάνος Χατζηδάκης - Μυθολογία

O αγιασμός στο σχολείο μας

Από τον πρωινό αγιασμό

Κι άλλη μια φωτό.

Εγινε το πρωι στο σχολείο μας ο αγιασμός με την ευκαιρία της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς. Τον αγιασμό έκανε ο εφημέριος π. Παναγιώτης Βαΐτσης και τον παρακολούθησαν τοπικοί παράγοντες, γονείς και φυσικά το σύνολο των συναδέλφων μου. Εκτός από τις ευχές μου προς τους γονείς και τα παιδιά, τόνισα στους γονείς την ανάγκη να σταθούν ουσιαστικά δίπλα στα παιδιά τους και να νιώσουν τις ανάγκες και τα θέλω τους. Ακόμη , κάτι πολύ βασικό για μένα, να μη τα κουράζουν με δραστηριότητες που τους μειώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους, γιατί και τα παιδιά έχουν δικαίωμα να διαχειριστούν το χρόνο αυτό. Τους κάλεσα να συνεργάζονται με τους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν στα παιδιά τους, να πλαισιώσουν και να συνεργάζονται με το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων τονίζοντας πως ως κοινωνία θα πάμε μπροστά όταν προσπαθούμε να βρούμε συγκλίσεις για τις απόψεις που έχουμε όλοι και όχι με τη στείρα αντιπαράθεση των απόψεων να τονίζουμε ή μάλλον να υπερτονίζουμε τα "εγώ" μας. Τέλος τους κάλεσα, στην εποχή της μεγάλης κρίσης που ζούμε, να βοηθήσουν τα παιδιά τους να γίνουν κάτοχοι πνευματικών αγαθών που αντέχουν σε μια διαχρονική φθορά και συνεπώς να συντελέσουν στη δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας.

Καλή σχολική χρονιά.

Καλή σχολική χρονιά να έχουμε όλοι μας. Μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί. Ιδιαίτερα στις δύσκολες μέρες που περνάμε η ευχή ας είναι πραγματική κι όχι μόνον ένας απλός λόγος. Και στο σχολείο μας εύχομαι τα καλύτερα. Για όλους όσους σχετίζονται με αυτό. Άντε ν΄ ακούσουμε το πρώτο φετεινό κουδούνι λοιπόν.

Η αγοραία «απώθηση» του ρεαλισμού

Πολύ με προβληματίζει η ανάγνωστη τούτου του άρθρου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που υπογράφει ο κ. Χρίστος Γιανναράς. Όμως και τα σχόλια των συμπολιτών μας δεν θα μπορούσαν να είναι περισσότερο ευπρεπή;