Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Σκέψεις και απολογισμός...

Μια μέρα γεμάτη από δράσεις σήμερα. Συναντήσεις στο σχολείο, ανταλλαγές απόψεων με συναδέλφους, συμμετοχή σε δύσκολες διαδικασίες που συμμετέχω με άλλη ιδιότητα και που δεν αφορά το σχολείο που υπηρετώ. Σκέψεις πολλές περνούν από το μυαλό μου και συγκρίσεις περισσότερες κάνω... Πολλές φορές με προβληματίζει η στάση μου, απέναντι στα γεγονότα. Και η αγωνία μου...Πως να βοηθήσω τον κάθε πολίτη που με βλέπει σαν το λύτη του δικού του προβλήματος; Πως θα χρησιμοποιήσω το νόμο για να γίνω αρωγός εκεί όπου προσδοκούν λύση από μένα; Ποιες μεθόδους θα χρησιμοποιήσω για να λύσω προβλήματα και όχι για να τα πολλαπλασιάσω; Αξίζει τούτη η φθορά για μένα; Και με τι αντίτιμο; Πολλά τα ερωτήματα....Δύσκολα απαντώ στον εαυτό μου. Αναλώνομαι , έτσι νιώθω. Κι όμως τούτη "η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα" πολιτεία με μια δική της φωνή με καλεί να υπερασπιστώ την χαμένη(;) της υπόληψη. Μπορώ να αρνηθώ άραγε; Μπορώ να "κατεβάζω ρολά" όταν η ίδια αυτή πολιτεία με όρισε για να τα "σηκώνω"; Μπορώ;
Και καθώς ο χρόνος τρέχει αμείλικτος... φτωχός ο απολογισμός μου , κατά μια έννοια. Δέκα πράγματα προγραμμάτισα το πρωί. Πολύ λιγότερα έκανα , έτσι νιώθω. Αναζητώ ευθύνες από εμένα. Τι θα είχαν να πουν οι αμερόληπτοι κριτές μου; Στήριγμά μου ένα και μοναδικό. Η συνείδησή μου. Αυτή περιέχει μια τεράστια ελεγκτική δύναμη... Κλονίζει γερές δομές... Μιλώ με τον εαυτό μου. Αναγνωρίζω σφάλματα και ολιγωρίες μου. Ολα αυτά δεν έγιναν με τη θέλησή μου. Τούτη την ώρα της απόλυτης ησυχίας της νύχτας σε αυτό τον ευλογημένο τόπο που βρίσκεται το σπίτι μου, υπόσχεση δίνω στουν εαυτό μου. Να γίνομαι καλύτερος παίρνοντας δύναμη από τα σφάλματά μου. Διεισδύω στη σκέψη μου και σε βάθος... Μια ελπίδα ξεχωρίζω... Το αύριο θα είναι καλύτερο από το σήμερα. Ανεβάζω την αυτοεκτίμησή μου. Οχι εγωιστικά, αλλά με περίσκεψη. Αύριο θέλω να είναι μια καλύτερη μέρα για μένα μα και για το κόσμο ολόκληρο. Γένοιτο!!!

Σχολική βία, «τροµοκρατία» της αθωότητας

Διαβάστε εδώ το πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα από ΤΑ ΝΕΑ.

Yπενθυμίσεις

Επειδή....

Το άρχειν ήδιστον

καλό είναι να θυμόμαστε πως

“Τον άρχοντα , τριών δει μεμνήσθαι : Πρώτον μεν ότι …. ανθρώπων άρχει , δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει , τρίτον ότι …. ουκ αεί άρχει”.

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

O "βασιλιάς" και το συνάφι του.

Ο βασιλιάς είναι γυμνός πια...

Ως και τις τριμμένες ενδυμασίες του

αφαίρεσαν τα πλήθη που κούρσεψαν το παλάτι ...

Ισχύς του ο γλειώδης λόγος των ξεπεσμένων πραιτωριανών του...

Με αναίδεια συμπεριφέρεται

δίχως περίσκεψη των πράξεων και των λόγων του.

Στην έσχατη μάχη των ανακτόρων του

έξω απ τα ορύγματα τοποθέτησε τσουβάλια με φτηνό χρήμα...

Το καθεστώς του, κινδυνεύει το καθεστώς του...

Στις κραυγές των αυλοκολάκων αντιφωνούμε...

"Φτάνει πια!!!".

Τα χρήματά σας δεν μπορούν να σας προφυλάξουν

από τη δύναμη της ψυχής μας.

Οι μέρες μας δε γυρίζουν πίσω, στις μέρες σας.

Μην τρέχετε άδικα.

Στις διαδρομές της ιστορίας περπατούν οι μαχητές.

Κι εσείς είστε παραχαράκτες της ιστορίας.

Πότε θα το αντιληφθείτε;

"Τα ρω του έρωτα" του Οδυσσέα Ελύτη

Διαβάστε παρακάτω το ¨Ρω του έρωτα¨του Οδυσσέα Ελύτη και από το δικτυακό τόπο scribd.com


ΕΛΥΤΗΣ ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ (1972)

www.παντογνώστες.com

Διαβάστε εδώ για δύο νέους δικτυακούς τόπους που παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Το δημοσίευμα είναι από ΤΟ ΒΗΜΑ.

«Οι νέες ιδέες κρύβουν μέσα τους πρόκληση»

Διαβάστε εδώ από τη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το άρθρο αυτό. Ισως σας ενδιαφέρει.

Οι Γερμανοί παραμένουν στα Χανιά.


Διαβάστε εδώ από το σημερινό ΒΗΜΑ για το νέο βιβλίο της Μάρως Δούκα.

Νέα εποχή στον κυβερνοπόλεμο από ιό-«σκουλήκι»

Διαβάστε εδώ για το νέο "ιό" που προσβάλλει τους υπολογιστές.

Κατασκευές με κανόνα και διαβήτη.


Διαβάστε εδώ το άρθρο του συναδέλφου κ. Τεύκρου Μιχαηλίδη με θέμα "κατασκευές με κανόνα και διαβήτη".

Το ιστορικό μυθιστόρημα: 'ιστορικό' ή 'μυθιστόρημα';

Δείτε εδώ το βίντεο με ομιλήτρια τη συγγραφέα κ. Αθηνά Κακούρη . Η ομιλία εντάσσεται στις εκδηλώσεις του καλοκαιρινού εργαστηρίου στη Νάουσα Ημαθίας με θέμα "Ιστορίες αγνώστων". Μη ξεχάσετε να κλείσετε την μουσική του blog ( δείτε πάνω δεξιά ).

"O άνθρωπος που αγαπούσε τους αριθμούς."

Δείτε εδώ τα δύο βίντεο από την παρουσίαση του βιβλίου "ο άνθρωπος που αγαπούσε τους αριθμούς". Την παρουσίαση κάνει η συνάδελφος κ. Σταυρούλα Παπανικολάου στα πλαίσια του καλοκαιρινού εργαστηρίου με θέμα "ιστοριες αγνώστων" στη Νάουσα της Ημαθίας. Μη ξεχάσετε να κλείσετε την μουσική του blog ( δείτε πάνω δεξιά ).

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Mετρήσεις


Η διαστολή της σκέψης έγινε

όταν μέτρησα τις πραγματικές διαστάσεις του νου.

Καθώς μετρούσα απέρριπτα υποπολλαπλάσια.

Άπλετο φως είδα τότε.

Μα το κυριότερο που συνέβη

καθώς παρατηρούσα τη ναυμαχία από τον Αντιλίβανο...

Υπολόγισα δίχως να κάνω λάθος τις τριήρεις του Δαρείου...

Η σκοτεινή πλευρά του διαδικτύου


Διαβάστε εδώ το άρθρο του κ. Σπύρου Μανουσέλη από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Διαβάστε εδώ ερωτήσεις που τέθηκαν και απαντήσεις που έδωσε σ΄ αυτές ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας. Το δημοσίευμα είναι από ΤΑ ΝΕΑ.

Κι αν θέλετε να ακούσετε ένα χαρακτηριστικό τραγούδι , κλείστε πρώτα την μουσική του blog ( πάνω δεξιά δείτε το πως) και δείτε το βίντο.





Στης Βαβυλώνας τη γη με ράσο αντί γι΄ ακόντιο
Κινά ένας φίλος για ταξίδι υπερπόντιο
Για να κηρύξει την ανθρωπιά την καλοσύνη
Μα του περάσανε χαλκά οι Σαρακήνοι

Για το δικό του Θεό
Του κόσμου το άδικο
Σ΄ ένα Σουλτάνο μπροστά
Τον παν κατάδικο τον λύνει αυτός απ΄ τα δεσμά του
Κι έτσι ο φίλος μας κινάει να πει κι αλλού το κήρυγμα του

Σ΄ ένα πηγάδι σταματάει να ξεδιψάσει
Μα μια γυναίκα δεν αργεί να πλησιάσει
Ωραία στην όψη μα η καρδιά της δηλητήριο
Με το κορμί της τον καλεί σ΄ άλλο μαρτύριο

Για το δικό σου Θεό
Μαζί σου θα καώ
Της άπλωσε τα χέρια
Και βγήκαν περιστέρια
Πιστεύει αυτή με τ΄ άγγιγμά του
Κι έτσι ο φίλος μας κινάει να πει κι αλλού το κήρυγμα του

Frate Francesco parti una volta per oltr mar
Fino alle terre di Babilonia a predicar,
Coi suoi compagni sulla via dei Saracini
Furono presi e bastonati, i poverini!

Frate Francesco parlo
E bene predico
Che il Gran Sultano ascolto
E molto lo ammiro
Lo libero dale cantene
Cosi Francesco parti per Babilonia a predicare.

Για το φτωχούλη θα πω δυο λόγια απ΄ την Ασίζη
Που πήγε πέρα στην Βαβυλώνας το μετερίζι
Για να κηρύξει την ανθρωπιά την καλοσύνη
Μα του περάσανε χαλκά οι Σαρακήνοι

Tραίνα και νταλίκες


Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα του κ. Σταύρου Τζίμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Φασκέλωναν και οι αρχαίοι Έλληνες...


Διαβάστε εδώ το σχετικό δημοσίευμα από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Θέματα Ιταλικών Β΄ Γυμνασίου

Διαβάστε παρακάτω θέματα εξετάσεων στα Ιταλικά για τη Β΄ Γυμνασίου.


Θέματα Ιταλικών Β΄ Γυμνασίου

Δείτε παρακάτω θέματα Ιταλικών σε εξετάσεις Ιουνίου για τη Β΄ Γυμνασίου.




Σημειώσεις για τη "χελώνα"

Διαβάστε παρακάτω σημειώσεις το προγραμματιστικό περιβάλλον microworldpro ή όπως είναι ευρύτερα γνωστό ως "χελώνα" που έγραψε μια συνάδελφος.



Θέματα Ιστορίας Γ΄ Γυμνασίου

Δείτε παρακάτω τα θέματα στην Ιστορία Γ΄ Γυμνασίου στα οποία διαγωνίστηκαν οι μαθητές του σχολείου μας τον Ιούνιο τρέχοντος έτους.




Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Παιδεία και υποκρισία

Διαβάστε εδώ μιαν επιστολή σχετική με τις Πανελλήνιες εξετάσεις, ενός αναγνώστη της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Υλικό για τα Μαθηματικά της Β΄ Γυμνασίου

Κατεβάστε από εδώ πλήθος, σημειώσεων, θεμάτων εξετάσεων κλπ στην ύλη των Μαθηματικών της Β΄ Γυμνασίου.

Tότε...


Σ΄εκείνο τ΄ακροθαλάσσι
,

τότε,

τις εποχές της άγουρης σκέψης

και των χρωματιστών παρορμήσεων

αποτυπώματα της νιότης μας αφήναμε.

΄Κείνες τις νύχτες των αστεριών της ψυχής μας

πετούσαμε πλαγιάζοντας...

Ο άνεμος μοσχομύριζε

απ΄ταρμυρίκια και τα νυχτολούλουδα.

Ο πολλαπλασιασμός των ονείρων μας γινόταν αδάπανα...

Κι εμείς χαιδεύαμε το φως του κουρασμένου φάρου

που έφτανε στα χέρια μας...

Είχες καταγραφεί στο βιβλίο απουσιών του τότε...

Αλήθεια γιατί δεν ήσουν κι εσύ εκεί;





H δική μας ελπίδα


Η δική μου ελπίδα είναι το ζωντανό "καλημέρα"

των παιδιών μας, μετά την καθημερινή πρωινή προσευχή.

Η δική μου ελπίδα είναι η αγωνία των συναδέλφων μου

που την καταθέτουν καθημερινά στη σχολική αίθουσα.

Η δική μου ελπίδα είναι το ευχαριστώ του

ανώνυμου γονιού για τη σιωπηλή δράση μου

που την πραγματοποιώ με τη δύναμη της ψυχής μου.

Η δική μου ελπίδα είναι το χαμόγελο των παιδιών μας

που είναι ανεπιτήδευτο και αφειδώλευτο.

Η δική μου ελπίδα είναι όλες αυτές οι ελπίδες...

Και όχι μόνο...

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Στίχοι του ποιητή Κώστα Μόντη

Με αφορμή την επέτειο της 1ης τ΄Οκτώβρη για τη βασανισμένη Κύπρο μας, διάβασα σήμερα στίχους του ποιητή της κυπριακής λευτεριάς, του Κώστα Μόντη.


Κι η Ελλάδα,

τελευταίος θάμνος στο γκρεμό,

να τον αρπάζει η λευτεριά

και να κρατιέται...

Aφού κλείστε την μουσική του blog ( πάνω δεξιά) δείτε τα βιντεάκια κι ακούστε...











Kατεβάστε μαθηματικό υλικό για τη Γ΄ Γυμνασίου.

Κατεβάστε εδώ άφθονο μαθηματικό υλικό, σε ψηφιακή μορφή. Ωρα ή ώρες να έχετε να ασχοληθείτε!!!

Ασκήσεις στο 1ο Κεφάλαιο των Μαθηματικών της Α΄ Γυμνασίου

Δείτε εδώ ασκήσεις για εξάσκηση στο 1ο Κεφάλαιο των Μαθηματικών της 1ης Γυμνασίου, που δημιούργησε ο καλός συνάδελφος κ. Μάκης Χατζόπουλος.

"Μη κλείνετε τα μάτια στη σχολική βία"

Διαβάστε εδώ για την ημερίδα με θέμα την αντιμετώπιση της σχολικής βίας που οργανώνεται από το Πειραματικό Γεν. Λύκειο της Βαρβακείου Σχολής, μεθαύριο Σάββατο. Θα είμαι εκεί. Και θα είμαι αφενός μεν επειδή το θέμα της σχολικής βίας προβληματίζει έντονα την εκπαιδευτική κοινότητα, αφετέρου δε επειδή στην ημερίδα συμμετέχουν γνωστοί συνάδελφοι και θεωρώ πως οι εισηγήσεις τους θα είναι άρτιες. Φυσικά για μένα η αναφορά στο σχολείο αυτό έχει και τη συναισθηματική της διάσταση αφού είμαι απόφοιτος του ιστορικού αυτού εκπαιδευτηρίου που όταν φοιτούσα σ΄αυτό στεγαζόταν στο συγκρότημα της οδού Κωλέτη 34 και τις δυό τελευταίες χρονιές στην παλαιά Γερμανική Σχολή Αθηνών , στη γωνία Ασκληπιού και Οκτάβιου Μερλιέ , δίπλα από τον Άγιο Νικόλαο Πευκακίων.

Mεταμεσονύκτιο ανάγνωσμα...

Πριν λίγα λεπτά, και μετά από ένα μικρό σχεδιασμό για την αυριανή σχολική δράση...διάβασα το καινούργιο φύλλο του "Καλλικράτη". Διάβασα όλες τις σελίδες της νέας εφημερίδας. Είδα τον εαυτό μου με άλλους συνυποψηφίους στη μάχη του Νοέμβρη...Κι εκεί που διάβαζα για το Λαογραφικό Μουσείο του Βαρνάβα, η αλλαγή σελίδας έκανε τις κόρες των ματιών να διασταλλούν...Αναφορά στο προσωπικό μου ιστολόγιο... Είναι τιμή για μένα να γνωστοποιηθεί η παρουσία του στο διαδίκτυο... Για όσους το επισκέπτεστε για πρώτη φορά, είναι η καθημερινή μου "έκφραση" σε αυτό. Δεν μπορούμε να αρνηθούμε την επίδραση του διαδικτύου στη ζωή μας πλέον. Να ξέρετε πως θα με βρίσκετε , καθημερινά, στο ιστολόγιό μου. Μπορείτε να μου στείλετε e-mail αν κάτι θέλετε να ρωτήσετε και φυσικά θα παίρνετε απάντηση. Ο κόσμος μας εξελίσσεται, μετασχηματίζεται και πρέπει να χρησιμοποιούμε τη νέα τεχνολογία. Ευχαριστώ τους υπεύθυνους της εφημερίδας για τη δημοσίευση. Και όλους εσάς που με συναντήσατε στη διαδικτυακή διαδρομή μου.

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Για τον φίλο Πρόεδρο του Δημ. Συμβουλίου Μαραθώνα

Αγαπητέ κ. Πρόεδρε

Αγαπητέ φίλε Αλέκο.

Επειδή σε ξέρω χρόνια μέσω του αδελφού σου, ενός συναδέλφου μου που αποτελεί κόσμημα της εκπαίδευσης, θέλω δημόσια να πω τη γνώμη μου για σένα. Κι αφορμή για αυτή την έκφραση είναι μια ανάρτηση σ΄ ένα ιστολόγιο, που πιστεύω πως σε αδικεί. Θέλω να τονίσω σε όλους όσους-ες διαβάζουν το ιστολόγιό μου πως η γνώμη μου δεν αποτελεί στήριγμα και υποστήριξη προεκλογική. Αποτελεί "φωνή" που διαμαρτύρεται επειδή διάβασε κρίσεις ή και σχόλια ασύμβατες-α με το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του συμπολίτη μου Προέδρου του Δημ. Συμβουλίου Μαραθώνα.
Αν και τα προηγούμενα χρόνια δεν είχα αναμιχθεί ενεργά με παντός είδους αρχαιρεσίες εν τούτοις ήμουν ενεργός πολίτης του τόπου που κατοικώ και εργάζομαι. Διάβαζα, ενημερωνόμουν, έκρινα, ρωτούσα, προβληματιζόμουν για όλα τα τοπικά δρώμενα. Στοίβες σχημάτιζαν οι τοπικές εφημερίδες στο σπίτι μου. Τις διάβαζα όλες , όσες έβρισκα και επεδίωκα να τις βρίσκω...
Ετσι δεν μπορώ παρά να επισημάνω και από εδώ το ήθος και τη σεμνότητά σου. Να επισημάνω την αντικειμενικότητα με την οποία διεύθυνες τις συνεδριάσεις του Δημοτικού μας συμβουλίου μα και την ευγένεια που σε χαρακτήριζε σύμφωνα όχι μόνο με τη δική μου γνώμη αλλά σύμφωνα με τη γνώμη των περισσοτέρων από τους συμπολίτες μας.
Θέλω να σου πω πως χαίρομαι να σε έχω φίλο και να συζητώ μαζί σου, όπως και με τον αδελφό σου. Χαίρομαι να έχω μαθητές όπως τα παιδιά σου και φυσικά μαθητές όπως τα παιδιά σου έχουμε πολλά στο Γυμνάσιο του Μαραθώνα. Και τούτο δεν αποτελεί λόγο υπερβολής και κολακείας αλλά την αλήθεια και μόνο.
Χαίρομαι που διεδικείς και σε τούτη την προσεχή ετυμηγορία του εκλογικού σώματος να το εκπροσωπήσεις. Οντως σε χρειαζόμαστε για πολλά.
Στον επικριτικό για σένα λόγο μπορώ να αντιπαραθέσω έργα και σεμνές συμπεριφορές σου. Σου σφίγγω με δύναμη ψυχής το χέρι και σε καλώ να προχωρήσουμε.
Αντέχει ο τόπος μας στο να μην πάμε μπροστά;

Mουσική της ψυχής μας...

Αφού κλείστε την μουσική του blog ( πάνω δεξιά του ) ακούστε τούτο το πολύ μελωδικό τραγούδι που ερμηνεύει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Αφιερωμένο στους φίλους και τις φίλες που στις νύχτες του φετεινού καλοκαιριού μετρούσαμε διάττοντες ενώ η σκέψη μας ονειρευόταν... Αφιερωμένο στον Αντρέα, στο Γιάννη, στο Λάζο, στην Εύη, στον Γιάννη απ΄ το Βαρίδι της Ανδρου, στη Νίκη, στην Ανθή, στο Χρήστο, στη Ρούλα και στο Μίλτο της, στο Γιώργο και στους άλλους και άλλες φίλες που ξεχνώ τούτη την ώρα...



Συνάντηση με τον κ. Στέλιο Πλακίτση χτες

Χτες βράδυ είχα μια συνάντηση με τον ερευνητή της τοπικής ιστορίας κ. Στέλιο Πλακίτση. Κάθε συναντησή μου με αυτόν περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, κουβεντούλα για το παρελθόν του Μαραθώνα. Με εκπλήσσει η διαύγεια της μνήμης του μα και το πλήθος των θεμάτων που κατέχει. Χτες τον παρακάλεσα να μου δώσει κάποια στοιχεία για ένα κομμάτι της λαογραφίας του Μαραθώνα με το οποίο σκοπεύω να ασχοληθώ και φυσικά τον βρήκα πρόθυμο να το κάνει. Τον ευχαριστώ και από εδώ.
Φυσικά και δε ξεχνώ πως ο κ. Πλακίτσης είχε γνωρίσει τους γονείς μου σε παλιότερες εποχές και μακριά από τον Μαραθώνα. Τον ευχαριστώ για την καλή του γνώμη που πάντα εκφέρει για εκείνους. Εύχομαι να είναι πάντα καλά με όλους τους ανθρώπους της οικογένειάς του.

Για εσάς τους επισκέπτες του ιστολογίου μου

Τούτο το καφεδάκι είχε παρασκευαστεί ένα πρωινό στο Στιβάρι της Άνδρου, όταν με αγαπητούς συναδέλφους είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβεντούλα για την ομορφιά των Μαθηματικών και τις εφαρμογές τους στην καθημερινότητα...


Μαζί με την καλημέρα μου για εσάς που επισκέπτεσθε το ιστολόγιό μου, θέλω να σας εκφράσω τις ευχαριστίες μου για την αύξηση της επισκέψιμότητάς του. Τούτη την ώρα του πρωινού καφέ και πριν φύγω για το σχολείο, θέλω να σας πω πως τούτη η αύξουσα πορεία μεγαλώνει την ευθύνη για το ανέβασμα των αναρτήσεων. Είναι πολλά αυτά που σχεδιάζω να αναρτήσω πιστεύοντας πως θα σας ενδιαφέρουν. Θάθελα όμως κάποια σχόλια με προτάσεις και κρίσεις. Επειδή πολλές φορές μας ξεφεύγουν κάποια πράγματα που μπορεί να είναι λεπτομέρειες ή και όχι.

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Κριτική προς απερχομένους άρχοντες...

Είναι γεγονός πως πολλές φορές εμείς οι απλοί πολίτες, μα και άλλοι πολίτες που δε θεωρούν τους εαυτούς των απλούς πολίτες..., αναφερόμαστε επικριτικά και μάλιστα έντονα προς τους τοπικούς μας άρχοντες, που απέρχονται και μάλιστα με απόλυτη βεβαιότητα... Είναι γεγονός πως όταν κάποιος ασχολείται με την πολιτική και τα κοινά συγκεντρώνει πάνω του πλήθος κριτικών δικαίων ή και αδίκων... Είναι γεγονός πως κάποιος άρχοντας που απέρχεται χάνει και μάλιστα με χαρακτηριστικό τρόπο τη δύναμη της εξουσίας. Θεωρώ ανέντιμο να στρέφουμε τα πυρά μας σε αυτόν. Εχουμε πλήθος θεμάτων και προβλήματων που θα πρέπει να μας απασχολεί για το αύριο. Όλους τους απερχόμενους τους κρίνει συνεχώς η ιστορία όπως και το μέγεθος της προσφοράς τους στο κοινωνικό σύνολο. Εμείς ας ατενίζουμε προς το αύριο. Εχουμε να ασχοληθούμε με τόσα προβλήματα. Ο χρόνος είναι λίγος. Και φυσικά δεν μας μένει χρόνος για να εκτοξεύουμε πυρά προς εκείνους που δείχνουν να είναι ανυπεράσπιστοι. Έστω και αν έφταιξαν κάποτε, αν έφταιξαν. Στην προκειμένη περίπτωση σκέφτομαι κι ακολουθώ τη φράση του ποιητή.. "Κριτές μας ας είναι οι αγέννητοι κι οι νεκροί".

Nέο βιβλίο για το Μαραθώνα και το Μαραθώνειο δρόμο.


Σας αναρτώ εδώ το εξώφυλλο από το νέο βιβλίο για το Μαραθώνα και το Μαραθώνιο δρόμο που έγραψε ο συνάδελφος κ. Ηρακλής Αθανασόπουλος που μέχρι την περσινή χρονιά υπηρετούσε στο σχολείο μας. Η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στις 13 Οκτωβρίου στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου ΑΘηναίων στην οδό Ακαδημίας, ενώ θα γίνει και επίσημη παρουσίαση στην περιοχή μας ,γύρω στις 20 Οκτωβρίου. Για την τελευταία θα σας ενημερώσω από εδώ.

Τα χημικά που μας απειλούν στο σπίτι


Διαβάστε εδώ σχετικά με τα χημικά που επιστήμονες διατείνονται πως απειλούν την υγεία μας.

Παραστάσεις θεαμάτων από τις σχολικές μονάδες

Διαβάστε παρακάτω σχετικά με την παρακολούθηση θεαμάτων από τις σχολικές μονάδες της χώρας.




Να τερματιστεί το φαινόμενο της καταστροφής πινακίδων οδικής κυκλοφορίας


Διαβάστε εδώ αυτό το σχετικό δημοσίευμα από ΤΟ ΒΗΜΑ.

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Φωτό από την παραλία στο Μακρύ Γυαλό...






Αφιερωμένες στους καλούς μου συναδέλφους που υπηρετούν την εκπαίδευση στο νησί του Λασκαράτου και με φιλοξένησαν το καλοκαίρι που πέρασε. Οι φωτό τραβήχτηκαν από τον admin στη παραλία του Μακρύ Γυαλού λίγο έξω από το Αργοστόλι.

Τα συν και τα πλην στο νέο σύστημα εξετάσεων


Διαβάστε εδώ σχετικά με το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Το δημοσίευμα είναι από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Η γυαλιστερή λαμαρίνα...

Την έβλεπα χτες...

Και καθώς ο ήλιος είχε ανατείλει πριν λίγα λεπτά, η λαμαρίνα γυάλιζε...

Διέκρινα πλήθος ιριδισμών...

Ομως δε διέκρινα ανθρωπιά...

Όμως δε διέκρινα αξιοπρέπεια.

Όμως δε διέκρινα αλήθεια...

Όμως δε διέκρινα καρδιά...

Όμως δε διέκρινα προσφορά..
.
Όμως δε διέκρινα αγάπη...

Όμως δε διέκρινα χρόνο ν΄ ακούς...

Ήθελες μόνο να μιλάς...

Ακουμπούσες πάνω στο ψυχρό καλογυαλισμένο μέταλλο

έχοντας ψευδαισθήσεις...

Δεν άκουγες τις φωνές τριγύρω...

Ή δεν ήθελες ν΄ ακούς...

Ωτασπίδες έβαλες που σου εξασφάλιζαν την μόνωση...

Κι οι άνθρωποι τριγύρω σου πλήθος...

Όχι, δεν ήθελαν τα λεφτά σου...

Επειδή τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία.

Αυτό το ξέρεις μα σηκώνεις τείχη μπροστά σου.

Σε ενοχλεί να στο υπενθυμίζουν...

Κι οι άνθρωποι τι ήθελαν, ξέρεις;

Αλήθεια ξέρεις;

Ένα χέρι ήθελαν.

Στις δυσκολίες της ζωής αυτό θέλουμε όλοι.

Μα εσύ πως να το δώσεις σε άλλους;

Αφού και στον εαυτό σου, το αρνείσαι.

Κρατιέσαι από τη γυαλιστερή λαμαρίνα.

Αυτό πιστεύεις πως είναι το στήριγμά σου...

Μη ξεχνάς όμως πως μια μέρα θα σκουριάσει...

Αργά ή γρήγορα...

Μη το ξεχνάς.

Ενας χαιρετισμός με λόγια απ΄ τα παλιά χρόνια...

Αγαπητέ φίλε, σε σένα αναφέρομαι που ζήσαμε στην όμορφη πόλη που τη ρήμαξε ο πόλεμος, σε ευχαριστώ για το χαιρετισμό σου με λόγια και φράση που είχα χρόνια ν΄ ακούσω. Με έκανες θα θυμηθώ την καθημερινή ζεστή καλημέρα του οδηγού του σχολικού λεωφορείου που μ΄ έπαιρνε κάθε πρωί κάτω απ΄τη "Μανάρα". Μ΄ έκανες να θυμηθώ τα ξυπόλητα παιδιά που χαιρετούσαν το σχολικό μας, καθώς περνούσαμε πλάι απ΄τις παράγκες τους στο καταυλισμό του Μkalles. Μ΄ έκανες να θυμηθώ τη ζεστασιά που οι άστεγοι αυτοί άνθρωποι αντιμετώπιζαν όλους εμάς, Εμάς που είμαστε ξένοι στο τόπο τους, αλλά η ζεστασιά των αισθημάτων τους μας έκαναν να νιώθουμε πως είμαστε στην πατρίδα μας. Εκείνη την πόλη, εκείνη την πατρίδα δεν θα τη ξεχάσω όσο θα ζω. Εκείνα τα καλοσυνάτα πρόσωπα δε διαγράφονται απ τη μνήμη μου. Εδώ και μερικά χρόνια επισκέπτομαι τους δικτυακούς τόπους που σχετίζονται με τους ΄Ελληνες που εξακολουθούν να διαβιώνουν στην πόλη. Θυμάμαι αρκετούς παρά το πέρασμα των χρόνων. Κι ο νόστος μου για τη πόλη αυτή και τους φίλους απ΄ τα παλιά είναι έντονος. Σου ξαναλέω κι από εδώ πως ένα ταξίδι εκεί, είναι στα σχέδιά μου. Για να ακούσω το "αχλαμ ουα σάχλαμ". Εναν χαιρετισμό που τον εκφράζουν από καρδιάς. Καλό απόγευμα φίλε.

Το σπήλαιο τ΄ Αλαδινού στην Άνδρο

Δείτε το εδώ το βίντεο του Βαγγέλη Λουκίσα , της κινηματογραφικής Λέσχης Άνδρου, που αναφέρεται στο σπήλαιο του Αλαδινού. Το Αλαδινού είναι ένα χωριό που βρίσκεται πριν φτάσουμε στη Χώρα και καθώς πάμε γι αυτήν στα δεξιά μας.

Σχέδιο για πράσινες γειτονιές

Διαβάστε εδώ το άρθρο από ΤΑ ΝΕΑ που αναφέρεται σε θέματα περιβάλλοντος.