Στην πόλη της πρώτης εφηβείας μου...

Στης καρδιάς τους διαδρόμους, στης ανατολής τους δρόμους μ΄ έμαθες να περπατώ.... Εκεί στο souk, δίπλα από την πλατεία των μαρτύρων , στο Μπερούτι....Πριν ακούστε το βίντεο κλείστε την μουσική του blog ( πάνω δεξιά του ).

Σε εκείνες...

Σε ΄κείνες τις απογειώσεις του πνεύματος...Οταν οι άνεμοι ήταν

θυελλώδεις...

Σε ΄κείνες τις στιγμές των χρωμάτων και των περήφανων

σκέψεων...

Σε 'κείνες τις ανηφόρες που κατηφόριζε η ψυχή μας...
...
Σε 'κείνα τα κόκκινα χνάρια που αφήσαμε...

Σε 'κείνες τις μυήσεις των λίγων, των απροσκύνητων...

Σε ΄κείνες τις αρμονίες της μαθηματικής επιστήμης που

εφαρμόζαμε και εφαρμόζουμε στην καθημερινότητά μας...

Κι αφού κλείστε την μουσική του blog ( πάνω δεξιά διαβάστε το πως ) ακούστε μια μουσική που δονεί τις καρδιές όσων έχουν...

Στις αύξουσες συναρτήσεις...

Στις γνησίως αύξουσες συναρτήσεις της ζωής μας...

Σ΄ αυτές που δεν εμφανίζουν τοπικά ακρότατα...

Σ΄ αυτές που υπάρχουν αλλά δε διδάσκονται στις αίθουσες

διδασκαλίας...

Aπαγορευτικό...

Με ρώτησες που βρήκα τη δύναμη;

Θυμάσαι όταν αποφάσισα να ταξιδέψω από το λιμάνι της Κάντιας

εκείνο το ανταριασμένο χειμωνιάτικο βράδυ με απαγορευτικό; ...

Θυμάσαι τον άνεμο των 9-10 ...Beuafort?

Kι εκεί δύναμη προσέλαβα...

Μια ζωή απαγορευτικά "βγαίνουν" στους πλόες μου...

Παραβάτης της δικής μου λιμενικής αρχής είμαι και

εξακολουθητικά μάλιστα...

Παίρνω απόσταση...

Παίρνω απόσταση απ' το χθες

να 'ρθούνε κι άλλες εποχές.

Να 'ρθουνε λύπες και χαρές...

καινούριες να σου τις χαρίσω.

Αφιερωμένη η μουσική από το παρακάτω βίντεο, στις σκέψεις μου που με απομακρύνουν από τις υπόγειες διαδρομές, αυτές στις οποίες η λάσπη πλεονάζει... Αφιερωμένο σε όλες κι όλους εκείνους που μου εμπιστεύτηκαν τα όνειρα και τις ελπίδες τους, αλλ΄ η ακήρυχτη μάχη με την πονηριά, την αναξιοπρέπεια και τη βρώμικη σκέψη δεν με κατέστησε "ενστολο" μαχητή κείνων των ονείρων και των ελπίδων...Μην ξεχάσετε να κλείστε την μουσική του blog πριν ακούστε την μουσική του video ( πάνω δεξιά ).

Οδηγίες διδασκαλίας θετικών μαθημάτων 2010-2011 Λυκείου

Οδηγίες διδακτέας ύλης θετικών μαθημάτων 2010-2011 Γυμνασίου

Φυλλάδιο ασκήσεων Μαθηματικών Θετικής Κατευθυνσης

Διαβάστε εδώ ένα φυλλάδιο με ασκήσεις πάνω στο Κεφάλαιο των συναρτήσεων θετικής κατεύθυνσης , για τη Γ΄ Τάξη του Λυκείου.

Δείκτες του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση

Διαβάστε εδώ τους δείκτες του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση στη χώρα μας.

Θέματα και λύσεις διαγωνισμού Ο ΘΑΛΗΣ

Διαβάστε εδώ τα θέματα και τις λύσεις του διαγωνισμού "Ο ΘΑΛΗΣ" της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας που έγιναν στις 30/10/2010.

Δημοτικές εκλογές 2010.

Ο πρώτος γύρος των δημοτικών εκλογών τέλειωσε. Οι πολίτες απεφάσισαν, με τα δικά του κριτήρια καθένας τους..... Κι αν κανείς διαφωνεί, η λαϊκή βούληση είναι και πρέπει να είναι σεβαστή από τον καθένα. Ευχαριστώ όλους εκείνους, τους συνδημότες και τις συνδημότισσες που με "σταύρωσαν" δείχνοντας εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου. Η θέση μου όμως στην τέλική κατάταξη δεν μου δίνει το δικαίωμα του να περιλαμβάνομαι στη δύναμη των δημοτικών συμβούλων. Εύχομαι κάθε επιτυχία σε αυτούς που ο κόσμος ψήφισε για να αναδείξουν το τόπο(;). Κάθε επιτυχία στον Ιορδάνη Λουίζο που αναμένω πως τη δεύτερη Κυραική θα είναι ο νέος Δήμαρχος Μαραθώνα.
Βεβαίως στ΄αυτιά μου ηχούν οι στίχοι του Διονύση Σαββόπουλου...

Σημαία από νάυλον
Υψώνουμε σημαία πλαστική
Ο κόσμος δεν έχει τίποτα να χάσει
Και τίποτε να βρει...

Κι αν κανείς αντιφωνήσει γιατί τα λές τώρα αυτά, του απαντώ πως έβλεπα πολλά στη διαρκεια της προεκλογικής περιόδου και μάλιστα εντελώς διακριτά...

Σκέψεις

Τούτες οι σκέψεις αφιερώνονται....

Στους Θερσίτες...Σ΄ αυτούς που χτίζουν με τα χέρια και τη δύναμη της ψυχής τους, στους αναχωρητές των ασήμαντων, στους στοχαστές, στους συνανθρώπους με την ανεξάντλητη δύναμη. Σε εκείνους που αποστασιοποιούνται από τα πρόσκαιρα!!!

Σκέψεις

‎"Αν συνθλίψεις την αλήθεια, αν την κρύψεις, αν δεν την υψώσεις σαν έμβλημα, τότε είσαι καταδικασμένος στην ευτέλεια". Toύτη την αλήθεια την έχω "σημαία" μου. Και θα την έχω. Δίχως να την αλλοιώνω...

Σκέψεις...

Πίνω το πρωινό καφεδάκι και πετάγομαι ως το Στιβάρι. Από ψηλά ατενίζω στο μπλε των ονείρων και των επιθυμιών. Θυμάμαι τα ζεστά λόγια της κουβεντούλας μας , αποδραματοποιώντας την καθημερινότητά μας. Κι η σκέψη μας πύρωνε σε μια ατέρμονη διαδικασία προβληματισμών.

Για τους αναγνώστες μου

Καλοί μου φίλες και φίλοι, όσοι με πεισκέπτεστε εδώ. Καταλαβαίνετε κι εσείς πως η διεξαγωγή του προεκλογικού αγώνα απορροφάει πολύ από το χρόνο μου, με αποτέλεσμα να μην είναι μπορώ να αναρτώ θέματα σύμφωνα με τα όσα θέλω. Σας παρακαλώ να με δικαιολογήσετε. Μόλις τελειώσουν οι εκλογές θα βρισκετε ξανα εδώ την γνωστή ποικιλία των αναρτήσεων με θέματα ενδιαφέροντα για όλους. Καλή σας μέρα. Κι όσοι ψηφίζετε στο Μαραθώνα, να με σταυρώσετε, έτσι;

Καλό μήνα!!!

Καλό μήνα! Ευχές σε όλες και σε όλους, όσες και όσους επισκέπτονται τούτο το ιστολόγιο. Ευχές και για το συνδυασμό μας. Να νικήσει και να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Πάμε ήδη πολύ καλά και θα πάμε καλύτερα. Κι αυτό είναι πίστη που ενισχύεται από τα λόγια των συμπολιτών που μας εμπιστεύονται.

Μαθηματικά Κατεύθυνσης

Διαβάστε εδώ θέματα Μαθηματικών Κατεύθυνσης Γ΄ Λυκείου. Το ψηφιακό αυτό βοήθημα είναι του ΥΠΔΒΜΘ.

Όταν δε μπορείς να μπεις στο blog μου

Φίλε...
Σα δε μπορείς να μπείς σ΄αυτό το blog , ατένισε μακριά από το δικό σου κάστρο.
Ατένισε νότια και ανατολικά.
Εκεί η ψυχή σου θα μπορέσει να δει εκείνες τις ελπίδες του παρελθόντος.
Πήγαινε εκεί στο Ασραφίγιε, στη Ντάουρα, στο Μπουρζ Χαμούντ, στη Πλατεία των Μαρτύρων.
Εκεί που τα ερείπια μαζεύτηκαν πιά και ο κροταλισμός των όπλων σταμάτησε.
Έπρεπε να χυθεί τόσο αίμα για να φυτρώνουν σήμερα άνθη , στη γη των κέδρων.
Ξέρω τι θα μου πεις...
Πως στο νου σου είναι ζωντανές οι εικόνες της φρίκης και του θανάτου.
Πως οι αθώοι πλήρωσαν άδικα.
Έτσι είναι φίλε. Πάντα οι αθώοι πληρώνουν.
Ξέρω πως βρίσκεσαι ακόμα στις γωνίες της Χάμρα και των γειτονικών της συνοικιών.
Ξέρεις...είμαι κι εγώ ακόμα εκεί.
Μόνο που εγώ βρίσκομαι λίγο πιο μακριά, πάνω από τη θάλασσα των μεγάλων ξενοδοχείων και κάθομαι νωχελικά στη σκάλα του σπιτιού του ποιητή της Μαρώς.
Ξεκουράζεται η σκέψη μου εκεί...
Εκεί λίγα μετρά από την εβραϊκή συνοικία της πόλης, που διέσχιζα τα βράδια του Σαββάτου...Τότε που καθώς ο πόλεμος ήταν πολύ πρόσφατος, ο φόβος μου αύξανε τους παλμούς της καρδιάς.
Με τέρπει το μεγαλείο των στίχων του ποιητή, ανατρέχω δίχως φραγμό στο τότε και αναζητώ νέους διαδρόμους σκέψης.
Εκεί θυμάμαι τους δασκάλους μου και τους εφηβικούς έρωτες που ορμητικά έρχονταν στο διάβα μου...
Θυμάμαι όλους εκείνους και εκείνες που αποτελούσαν το κοινωνικό περίγυρό μου, τότε...
Στο έχω πει ήδη και στο λέω ξανά...
Θέλω να πάμε για ένα καφεδάκι εκεί.
Να απολαύσουμε τη φιλοξενία και την αγάπη αυτών των πολύπαθων ανθρώπων.
Θα διαβούμε και τη κορυφογραμμή του ομώνυμου, της χώρας, όρους.
Θες να κατηφορίσουμε για μια επίσκεψη στο σουκ της γειτονικής Δαμασκού;

Τωρα που πας στη ξενητειά...

Αφού κλείστε την μουσική του blog ( πάνω δεξιά ) ακούστε μουσική από την αξεπέραστη Νάνα Μούσχουρη.

Τώρα που πας στη ξενιτειά
πουλί θα γίνω του νοτιά
γρήγορα να σ' ανταμώσω.
Για να σου φέρω τον σταυρό
που μου παράγγειλες να βρω
δαχτυλίδι να σου δώσω.

Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο
ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω.
Στ' όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου 'ρθεις πάλι
σαν μικρό χαρούμενο πουλί. (δις)

Χρυσή μου αγάπη έχε γεια
να 'ναι μαζί σου η Παναγιά
κι όταν 'ρθει το περιστέρι.

Θα χω κρεμάσει φυλαχτό
στο παραθύρι τ' ανοιχτό
την καρδιά μου σαν αστέρι.

Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο
ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω.
Στ' όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου ρθεις πάλι
σαν μικρό χαρούμενο πουλί. (δις)

Aφού κλείστε την μουσική του blog (πάνω δεξιά) δείτε το βίντεο και απολαύστε μουσική!!!.

Τον εαυτό του παιδί απ' το χέρι κρατάει
στα ίδια μέρη κι απόψε η ζωή θα τους πάει.
θα περάσουν ξανά απ' της μνήμης τα σπίτια
από θάλασσες άδειες, απ' του φόβου τα δίχτυα.

Θα σταθούνε μαζί και θα δουν να περνάνε
σαν καράβια οι στιγμές που ποτέ δε γερνάνε
και τα πρόσωπα που έγιναν δρόμοι κι αιώνες
και τα όνειρα που έσκαψαν μες στα χρόνια κρυψώνες.

Όταν ήμουν παιδί είχα βρει έναν κήπο
για να κρύβομαι εκεί απ' τη ζωή όταν λείπω
όταν ήμουν παιδί είχα κρύψει έναν ήλιο
να 'χει ο δρόμος μου φως κι η σιωπή μου έναν φίλο.

Τον εαυτό του παιδί απ' το χέρι θα πιάσει
σαν γυαλί μια στιγμή θα ραγίσει, θα σπάσει
θα χωρίσουν μετά κι ο καθένας θα πάει
σ' έναν κόσμο μισό που τους δυο δεν χωράει.

Η μελοποίηση των στίχων

Παραμερίζω τους παραχαράκτες των θέλω μου.

Υψώνω τείχη για να μη δύνανται να με αλώσουν.

Στις πολεμίστρες πολεμοφόδια της ψυχής εναποθέτω.

Σαν απλός μαχητής, παραμένω άγρυπνος...

Στις αγρυπνίες των μικρών ωρών δύσκολα μας ακολουθούν...

Κι όταν η μάχη λήξει, μια επιθυμία μου θα ικανοποιήσω.

Στις λαϊκές γειτονιές του κόσμου θα αναζητήσω

τους στίχους της ψυχής μου.

Θα τους μελοποιήσεις;



Και διεισδύω στο πλούτο της έκφρασης του ποιητή...

...........................................................

Σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο, αλγερινό

που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν...

...........................................................

Ξεδιψώ πίνοντας νερό από τα ρυάκια του Αντιλίβανου.

Ξέρεις γιατί φίλε του Σχοινιά;

Επειδή από εκεί βλέπω να ζωντανεύουν τα όνειρα

των μικρών παιδιών που έμεναν στον καταυλισμό του Mkalles...

Eκεί με δροσίζει ο Νοτιάς που έρχεται

από της Αλεξάνδρειας τα μέρη...

δια μέσου Τύρου και Σιδώνας.

Θυμάσαι φίλε;

Η χτεσινή συνάντηση...

Τη χάρηκα χτες βράδυ τη χτεσινή μας συνάντηση. Όπως κι εσύ ξέρεις πολύ καλά, δε βρίσκει κανείς εύκολα την ευκαιρία να ανταλλάξει σκέψεις, όπως εμείς κάναμε χτες βράδυ , εδώ στη γη της ελευθερίας. Είδες πόσο πολύ ταυτοποιήσαμε ανάγκες στο να ακούσουμε και να ακουστούμε. Θέλω να έχεις τη βεβαιότητα πως θα έχεις και τη δική μου συνδρομή στη φετεινή μάχη του Μαραθώνα... Άνθρωποι σαν κι εσένα, με ποιότητα σκέψης, με πνευματοφόρους προβληματισμούς , με ευαισθησίες και με υψηλής ποιότητας αναζητήσεις σπανίζουν. Θα χαίρομαι να μιλώ και να ανταλλάσσω σκέψεις και ιδέες μαζί σου. Θα το επιδιώκω γιατί οι δικοί μου πνευματικοί ορίζοντες θα διαστέλλονται. Καλημέρα και καλή δουλειά να έχεις.

Οφειλόμενη απάντηση έστω και μέσω διαδικτύου....

Φίλε Γιώργο. Είναι γεγονός πως οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν κάποτε στις περιοχές των αναζητήσεών μας και όχι μόνο. Είμαστε φίλοι και παραμένουμε νομίζω. Έστω κι αν οι δρόμοι μας απέκκλιναν κάποια στιγμή. Στο ξαναείπα βεβαίως πως εγώ, υπακούοντας στα κελεύσματα των νέων "θέλω" μου, αναζήτησα αλλού αυτά που με γεμίζουν και δίνουν νόημα στη ζωή μου. Κι αυτό είναι δικό μου αναφαίρετο δικαίωμα.
Τούτες τις μέρες βρισκόμαστε σε διαφορετικά μετερίζια. Δικαίωμα και των δυό μας. Και θα χαιρόμουν να είχαμε μια ανταλλαγή απόψεων εκφράζοντας διαφωνίες και διαφορετικές πολιτικές θέσεις. Δεν έτυχε μα πιστεύω πως πάλι θα βρεθούμε συνδαιτημόνες ακούγοντας πνευματοφόρα θέματα...
Θα έπρεπε όμως να με έχεις γνωρίσει καλύτερα. Κι αν ο λόγος μου ενίοτε είναι σιβυλλικός, εδώ θέλω να είναι καθάριος, απλός, εκφραστικός. Και απαντώντας στο ερώτημα που διατύπωσες, σου απαντώ. Ναι, κατεβαίνω στις εκλογές προσβλέποντας να εκλεγώ, αν με τιμήσει το εκλογικό σώμα. Θα ταίριαζε σε μένα να κατέβω ως διακοσμητική μαριονέτα ή σαν ένας άχρωμος, απλός, αδιάφορος ίσως υποστηρικτής; Εσύ που με ξέρεις τι λες; Είναι δυνατό να φερόμουν με αυτό το τρόπο; Κατεβαίνω και στηρίζω τον αρχηγό του συνδυασμού μας Ιορδάνη Λουίζο. Αν δε πίστευα σ΄ αυτόν δεν θα κατέβαινα. Και θα μάχομαι με ευπρέπεια αλλά και με αποφασιστικότητα και για την επικράτηση του συνδυασμού και για τη δική μου πρόκριση.
Καλή δύναμη και επιτυχία βεβαίως εύχομαι και σε σένα προσωπικά. Θα ήμουν ψεύτης, σαν τους γνωστούς "ψευτόγιαννους" αν ευχόμουν να νικήσετε. Κι αν ρωτήσεις για τη ταυτότητα των τελευταίων, η απάντηση βρίσκεται παντού, εδώ που ζω, που εργάζομαι. Σε κάθε σπιθαμή αυτής γης που νόμισαν πως μπορούν να έχουν την πλήρη χρήση και κυριότητα... Σου επισημαίνω λοιπόν.... στην πολιτική είναι δυνατό να εύχεσαι να νικήσει ο αντίπαλος; Να εκλεγείς προσωπικά το εύχομαι, όχι όμως ο συνδυασμός σου.
Καλημέρα φίλε.

Απορία...

Είναι δυνατό να παίρνεις υπόψη σου ένα τηλεφώνημα διαμαρτυρίας από κάποιον που έχει αντίθετη αποψη από σένα , να το γενικεύεις και να ονομάζεις τούτη την έκφραση ως έκφραση όλου του κόσμου; Είναι αλήθεια δυνατόν;

Στο αρχοντικό μετά...

Η συζήτηση με καλούς φίλους συνεχίστηκε το βράδυ, στο αρχοντικό του Λέκκα, εδώ στο Μαραθώνα. Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση, είχα την ευκαιρία να ακούσω τις πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις ενός συνηποψηφίου μου μα και των άλλων φίλων. Ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τις επόμενες μέρες. Η νίκη θα έρθει μετά από δυναμικό αγώνα όλων μας.

Χτες βράδυ....

΄Εγιναν τα εγκαίνια του εκλογικού μας κέντρου χτες βράδυ. Ο λόγος του νυν Δημάρχου Νέας Μάκρης και υποψηφίου Δημάρχου τοιυ νέου Δήμου Μαραθώνα μεστός, περιεκτικός, και πολύ ενδιαφέρων. Η φωνή του Δημάρχου στρωτή, δίχως σαρδάμ, ήρεμη αλλά αποφασιστική, δίχως ρητορικές κορώνες, άρεσε πολύ σε όσους ρώτησα σχετικά. Αλλά ο προεκλογικός αγώνας συνεχίζεται.

Οι ανύπαρκτοι άσσοι...

Θα εξακολουθούμε να έχουμε στο σβέρκο μας τους... ανύπαρκτους άσσους και τον μέχρι σήμερα ανόητο αρχηγο τους; Αρκετά και ακριβά τους "πληρώσαμε". Τέτοια λάθη δεν πρέπει να επαναλαμβάνονται... Αλήθεια για ποιούς άσσους μιλάμε; Για εκείνους που διακρίνονται με την ανυπαρξία τους;

Ενημέρωση

Τούτη τη περίοδο , με τη συμμετοχή μου στα εκλογικά, έχω αφήσει λίγο πίσω θέματα που σχεδίαζα να αναρτήσω. Ομως στο μυαλό οι σκέψεις παραμένουν. Και με τη λήξη της εκλογικής περιόδου , θα επανέλθω σε θέματα που μου αρέσουν και αρέσουν να αναρτώ. Θέματα για τους μαθητές του σχολείου μου και τους γονείς των. Να είστε όλοι καλά και σας ευχαριστώ που με διαβάζετε, εδώ στο ιστολόγιό μου.

Αυτονόητο...

Αυτονόητο είναι πως το σχολείο πρέπει να είναι ανοιχτό στην κοινωνία. Αυτονόητο επίσης είναι πως το σχολείο πρέπει να συνεργάζεται με τους φορείς του τόπου στον οποίο λειτουργεί για την πρόοδο της όλης εκπαιδευτικής διαδικασίας. Οι ρόλοι του κάθε φορέα είναι διακριτοί και καθορίζονται από το Νόμο 1566/85. Αν όλοι οι φορείς επιζητούν την συνεργασία με διάκριση και καλή πρόθεση όλα πάνε καλά. Και τα παιδιά μας προοδεύουν. Όλα τα παραπάνω τα θεωρώ αυτονόητα...

Χρειάζονται νέες δομές για τα παιδιά

Διαβάστε εδώ το άρθρο με τον παραπάνω τίτλο από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Δική μου άποψη.

Φίλε να ξέρεις πως δεν θα κατέβω σε επίπεδο. Με ψυχραιμία, σύνεση και χαμόγελο θα μάχομαι για την έκφραση των ιδεών μας. Να ξέρεις πως ως κι αυτοί οι άκαμπτοι, οι σκληροί, ακούν και προβληματίζονται με το λόγο μας. Να είσαι βέβαιος γι αυτό. Και διαβάζουν το εντυπάκι του καθενός μας. Και του δασκάλου, βεβαίως. Πάμε καλά φίλε. Πάμε πολύ καλά.

Aύριο τα εγκαινια του κέντρου μας.

Αύριο βράδυ στις 7 να είμαστε όλοι στο Μαραθώνα για τα εγκαίνια του κέντρου μας. Πάμε ήδη καλά , θα πάμε καλύτερα.

Ανεμολόγιο...

Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ' αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα

Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ' ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες

Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε
είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος


Δίχως σχολιασμό σας παραθέτω τούτους τους στίχους. Έτσι για να προκαλέσω τον προβληματισμό σας...

Διαφορετικοτητα...

Άλλο πράγμα η διαφορά των πολιτικών απόψεων και πεποιθήσεων κι άλλο η αταίριαστη σύγκριση που επιχείρησες. Να θυμάσαι τις νομοτέλειες... Οταν κατηγορείς άδικα, οι κατηγορίες επιστρέφουν σε σένα ως αποστολέα. Αργά ή γρήγορα γίνεται αυτό. Τούτο με δίδαξαν οι κατά καιρούς μυήσεις...
Δες γύρω σου. Πλήθος από παραδείγματα υπάρχουν... Μήπως όμως πάσχεις από πρεσβυωπία...;

Σεμνά...

Ναι, δε θα μιμηθούμε τους φθηνούς, τους αγνώμονες, τους εγωιστές, τους άμυαλους, τους απερίσκεπτους, τους διαβολείς, τους επιμηθείς, τους, τους, τους...
Με σεμνότητα θα πορευτούμε. Κι αν θα μας κοστίσει αυτό, θα έχουμε κερδίσει. Το ότι δε προδώσαμε τις αρχές μας.Λίγο το έχεις αυτό;

Εξαφανίστηκε η αξιοπρέπεια...

Πριν δέκα μέρες μου είπες... εκείνο που απομνημόνευσα. Μου είπες πως με εκτιμάς αλλά μέχρι εκεί... Αλλού απέβλεπες, σίγουρα... Και τώρα ξαφνικά απ΄ εδώ...Απ΄τη μεριά του νικητή, ε; Αλλοίμονο, εσύ να πας με τον ηττημένο... Δε σου αξίζει. Ενώ από εδώ τα οφίτσια περιμένουν...Πότε είχες σταθερότητα στις απόψεις σου για να την έχεις και τώρα; Πότε άραγε;

Σκέψεις...

Αναζητώ και δύσκολα βρίσκω έναν μεστό πολιτικό λόγο. Ακούω πρόσωπα βυθισμένα στ΄απόβλητα της σκέψης τους να προσπαθούν να μεταμορφωθούν σε αγγέλους. Πόσους και ποιους πείθουν άραγε; Στέκομαι με προβληματισμό απέναντι στο αύριο. Θα μπορέσω να σηκώσω ψηλά τη σημαία ελπίδας, όπως εγώ διαισθάνομαι;

Οι ανερμήνευτες πράξεις...

Τούτες οι πράξεις των αριθμών δεν ερμηνεύονται εύκολα...

Τούτες οι πράξεις δεν γίνονται με μολύβι

μα με την πένα μιας αδήριτης ανάγκης...

Τούτες τις πράξεις τις κάνουμε

με τη δύναμη του μοναδιαίου ενός ανέλπιστου ερχομού...

Αυτού του ερχομού που μεταφέρει

την εφηβεία των χαμένων χρόνων μας.

Καρτερώ να ξανάρθεις.

Η πρόκληση έγκειται στο να εισέλθουμε

στο άβατο της μοναδικότητάς μας...

Σ΄ ευχαριστώ φίλε...

Θυμάσαι την είσοδο του Αμερικανικού Πανεπιστημίου στη Rue Bliss; Εκεί κοντά στη συνοικία της Al Manarah...

Σε κεντρικό σημείο της πόλης, κοντά στο Bab Edriss...

Σ΄ ευχαριστώ φίλε για την αφιέρωση του ποιήματος του Ζαχαρία Βολίκα. που έκανες μέσω του ιστολογίου σου. Εντάσσομαι αυτοδίκαια στον κύκλο των "ρωμαντικών της Βηρυττού". Μου το αναγνωρίζεις , πιστεύω. Και σε εκείνες τις στάχτες, όπως τις περιγράφει ο εκ των μεγάλων ποιητών της Ρωμιοσύνης Γιώργος Σεφέρης, ίσως περιλάμβανε, προφητικά, τα ερείπια κι εκείνου το σχολείου που στέγασε τα εφηβικά μου όνειρα. Του σχολείου στο κέντρο του Mkalles, δίπλα από τους καταυλισμούς των ανθρώπων που τους είχαν στερήσει και τους στερούν την πατρίδα...
Θυμάμαι τα τεντωμένα αδύνατα χεράκια των μικρών παλαιστίνιων που ζητούσαν κάτι πολύ απλό. Να δοκιμάσουν εκείνα που εμείς είχαμε, εν αφθονία, τότε....Το χαμόγελο εκείνων των παιδιών δε θα το ξεχάσω ποτέ. Και σου επαναλαμβάνω την ύπαρξη ενός έντονου νόστου για τη γη των κέδρων. Λες να ταξιδέψουμε παρέα για εκεί;

Μεταξύ Google και γραφειοκρατίας

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από το σημερινό βήμα.

Εικόνες από το αρχαιολογικό μουσείο στη Χώρα της Ανδρου

Η αυλή του Μουσείου

Οι προτομές του Βασίλη και της Ελίζας Γουλανδρή.

Ο Ερμής της Άνδρου

Καλλιτέχνημα της Ρωμαικής εποχής

Μου αρέσει να αξιοποιώ τη µέρα µου δίνοντας χαρά στους ανθρώπους ανιδιοτελώς

Διαβάστε εδώ για τη δράση του ιερέα Αρσένιου Κωτσόπουλου, εφημέριου στο Ι. Ναό Προφήτη Ηλία Παγκρατίου. Στις μέρες μας θεωρώ πως η δράση αυτή είναι μια ξεχωριστή αθόρυβη αλλά σημαντική πρωτοβουλία.

Ουραγός στην πολιτική παιδεία

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Δείχνει να είναι επίκαιρο λόγω των επικείμενων αυτοδιοικητικών εκλογών.

Η τελευταία παράγραφος της ομιλίας του Χάρολντ Πίντερ στη Σουηδική Ακαδημία

Το 2005, όταν ο νομπελίστας Χάρολντ Πίτερ πήρε το ομώνυμο βραβείο λογοτεχνίας, δεν μπόρεσε να μεταβεί στη Σουηδική Ακαδημία επειδή τον είχε καταβάλει η νόσος από την οποία έπασχε. Έστειλε ένα μεστό νοημάτων και προβληματισμού μήνυμα και κατέληγε σε αυτό με τα παρακάτω...

«Πιστεύω ότι παρά τα τεράστια, υπαρκτά εμπόδια, υψίστης σημασίας υποχρέωση, που μας αφορά όλους εμάς τους πολίτες, είναι να έχουμε ατρόμητη, απαρέγκλιτη, άγρια πνευματική αποφασιστικότητα να ορίσουμε την πραγματική αλήθεια της ζωής μας και της κοινωνίας μας. Είναι επιτακτική ανάγκη. Εάν μια τέτοια στάση δεν ενσωματωθεί στο πολιτικό μας όραμα, δεν έχουμε καμία ελπίδα να αποκαταστήσουμε ό,τι σχεδόν έχουμε χάσει: την ανθρώπινη αξιοπρέπεια».*

Ερωτήσεις κι απαντήσεις

Διαβάστε εδώ ερωτήσεις που τέθηκαν στο βιβλιοπώλη κ. Κώστα Σπανό και τις απαντήσεις που εκείνος έδωσε.