Διαβάστε παρακάτω το μαθηματικό περιοδικό ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΛΙΧΟΥΔΙΕΣ. Εδώ το πρώτο τεύχος
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Συνομιλίες ΄Εκκερμαν με το Γκαίτε.
Διαβάστε παρακάτω το βιβλίο αυτό σε ψηφιακή μορφή.
Συνομιλίαι Έκκερμαν με τον Γκαίτε – http://www.projethomere.com
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
Ζητήματα αξιολόγηγης σχολικών δοκιμίων
Δείτε εδώ το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Σχολικού Συμβούλου κλ. ΠΕ3 κ. Δημήτρη Ντρίζου σχετικά με την αξιολόγηση σχολικών δοκιμίων.
Διδασκαλία απόλυτης τιμής
Δείτε εδώ το άρθρο του Σχολικού Συμβούλου ΠΕ3 κ. Δημήτρη Ντρίζου σχετικά με τη διδασκαλία απόλυτης τιμής.
Η λειτουργία του σχολείου μας αύριο...
Αύριο 23 Δεκεμβρίου 2010 στο σχολείο μας θα γίνουν κανονικά οι 3 πρώτες διδακτικές ώρες. Μετά οι μαθητές θα φύγουν για τα σπίτια τους. ΠΡΟΣΟΧΗ: Όσα παιδιά μετακινούνται με μισθωμένα λεωφορεία, θα πρέπει να βρίσκονται έξω από το χώρο του σχολείου στις 11.15-11.30 επειδή τα μισθωμένα λεωφορεία θα βρίσκονται εκείνη την ώρα για αναχώρηση.
Το σχολείο θα ανοίξει μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς τη Δευτέρα 10/1/2011 και σύμφωνα με το νόμο που ισχύει σήμερα.
Χρόνια πολλά και Καλά Χριστούγεννα εύχομαι σε όλα τα παιδιά μας και στις οικογένειές τους. Με το καλό να υποδεχτούμε όλοι μας το καινούργιο χρόνο και ας ευχηθούμε να είναι καλύτερος από το 2010...
Το σχολείο θα ανοίξει μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς τη Δευτέρα 10/1/2011 και σύμφωνα με το νόμο που ισχύει σήμερα.
Χρόνια πολλά και Καλά Χριστούγεννα εύχομαι σε όλα τα παιδιά μας και στις οικογένειές τους. Με το καλό να υποδεχτούμε όλοι μας το καινούργιο χρόνο και ας ευχηθούμε να είναι καλύτερος από το 2010...
Ψηφιακό υλικό τις επόμενες ημέρες.
Στις επόμενες ημέρες θα δημοσιεύσω εδώ εξαιρετικής ποιότητας ψηφιακό εκπαιδευτικό υλικό, απο μεγάλο εκπαιδευτικό οργανισμό. Να επισκέπτεστε το ιστολόγιο και δε θα χάσετε...
Περιοδικό με ασκήσεις για εξάσκηση.
Κάντε έναν περίπατο στο ψηφιακό μαθηματικό περιοδικό του δικτυακού τόπου mathematica.gr. Παρουσιάζει ενδιαφέρον.
Mια μικρή ιστορία που διάβασα στο facebook...
Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι.
Ντρεπόταν γι αυτήν, κι ώρες- ώρες την μισούσε. Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στη φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους. Δεν ήθελε να του μιλάει, για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας.με ένα μάτι, μονόφθαλμης. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα.
Μα, από μικρός είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του! Μια μέρα όταν ακόμη πήγαινε στο Δημοτικό, πέρασε αυτή στο διάλειμμα να του πει ένα 'γεια', ένιωσε πολύ ταπεινωμένος! Πως μπόρεσε να του το κάνει αυτό, αναρωτιόταν.
Την αγνόησε. Της έριξε μόνο ένα βλέμμα όλο μίσος κι έτρεξε μακριά!
Την επόμενη μέρα ένας από τους συμμαθητές του φώναξε:
"Εεεεε, η μητέρα σου έχει μόνο ένα μάτι!"
Ήθελε να πεθάνει! 'Ήθελε να εξαφανιστεί! Και όταν γύρισε σπίτι του, της είπε:
"Άν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξαιτίας σου, τότε καλύτερα να πεθάνεις!"
Αυτή δεν του απάντησε.
"Δεν μ' ένοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθηκε, γιατί ήμουν πολύ νευριασμένος"
έλεγε πολλά χρόνια μετά σ' ένα φίλο του.
"Ήθελα να φύγω από κείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της. 'Ετσι ... για να με βοηθάει. Δεν μπορούσε να πάει κάπου άλλού;
διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά της για σπουδές. Και τα κατάφερα. Μα λίγο μετά ήρθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη φοιτητική λέσχη
Αργότερα παντρεύτηκε! Αγόρασε δικό του σπίτι. Έκανε δύο παιδιά κι ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παιδιά του, τη γυναίκα του και τη δουλειά του. Και για τη μάνα του, τσιμουδιά σε κανένα!
Μια μέρα - μετά από χρόνια απουσίας, όπως ο ίδιος ήθελε - η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί. Δεν είχε δει από κοντά τα εγγόνια της. Και μόλις εμφανίστηκε στη πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να γελάνε. Έξαλλος αυτός επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει, της φώναξε:
"Πώς τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά εδώ στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου;.Βγές έξω! Φύγε!."
Η μητέρα του απάντησε γαλήνια:
"Αχ, πόσο λυπάμαι Κύριε! Μάλλον μου δώσανε λάθος διεύθυνση!"
Κι εξαφανίστηκε, χωρίς να καταλάβουν τα μικρά, πως ήταν η γιαγιά τους.
Πέρασαν χρόνια και μια μέρα έλαβε μια επιστολή - πρόσκληση για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του από το Δημοτικό σχολείο που θα γινόταν στην πόλη που γεννήθηκε! Είπε ψέματα στη γυναίκα του, ότι θα έκανε ένα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε. Όταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο και μόνο από περιέργεια.
Οι γείτονες του είπαν ότι η μητέρα του είχε πολύ πρόσφατα πεθάνει. Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ στο άκουσμα του θανάτου της μάνας του. Του έδωσαν ένα γράμμα που είχε αφήσει γι αυτόν. Έγραφε:
"Αγαπημένε μου γιε, σε σκέφτομαι συνέχεια. Λυπάμαι που ήρθα σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου..'Εμαθα ότι έρχεσαι για τη σχολική συγκέντρωση κι ένιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να σηκωθώ από το κρεβάτι για να έρθω να σε δω, έστω κι απ' την πόρτα. 'Εγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν αν δεν με προφτάσεις.
Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα τη μονόφθαλμη. Αλλά, βλέπεις, όταν ήσουν πολύ μικρός, είχες ένα πολύ σοβαρό ατύχημα κι έχασες το μάτι σου. Δεν μπορούσα να σκεφθώ οτι θα μεγαλώσεις και θα ζήσεις με ένα μάτι. Ετσι, σου έδωσα το δικό μου. 'Ημουν τόσο περήφανη που ο γιος μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι, αψεγάδιαστος...
Έχεις πάντα όλη την Αγάπη μου!
Η μητέρα σου
Ντρεπόταν γι αυτήν, κι ώρες- ώρες την μισούσε. Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στη φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους. Δεν ήθελε να του μιλάει, για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας.με ένα μάτι, μονόφθαλμης. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα.
Μα, από μικρός είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του! Μια μέρα όταν ακόμη πήγαινε στο Δημοτικό, πέρασε αυτή στο διάλειμμα να του πει ένα 'γεια', ένιωσε πολύ ταπεινωμένος! Πως μπόρεσε να του το κάνει αυτό, αναρωτιόταν.
Την αγνόησε. Της έριξε μόνο ένα βλέμμα όλο μίσος κι έτρεξε μακριά!
Την επόμενη μέρα ένας από τους συμμαθητές του φώναξε:
"Εεεεε, η μητέρα σου έχει μόνο ένα μάτι!"
Ήθελε να πεθάνει! 'Ήθελε να εξαφανιστεί! Και όταν γύρισε σπίτι του, της είπε:
"Άν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξαιτίας σου, τότε καλύτερα να πεθάνεις!"
Αυτή δεν του απάντησε.
"Δεν μ' ένοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθηκε, γιατί ήμουν πολύ νευριασμένος"
έλεγε πολλά χρόνια μετά σ' ένα φίλο του.
"Ήθελα να φύγω από κείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της. 'Ετσι ... για να με βοηθάει. Δεν μπορούσε να πάει κάπου άλλού;
διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά της για σπουδές. Και τα κατάφερα. Μα λίγο μετά ήρθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη φοιτητική λέσχη
Αργότερα παντρεύτηκε! Αγόρασε δικό του σπίτι. Έκανε δύο παιδιά κι ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παιδιά του, τη γυναίκα του και τη δουλειά του. Και για τη μάνα του, τσιμουδιά σε κανένα!
Μια μέρα - μετά από χρόνια απουσίας, όπως ο ίδιος ήθελε - η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί. Δεν είχε δει από κοντά τα εγγόνια της. Και μόλις εμφανίστηκε στη πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να γελάνε. Έξαλλος αυτός επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει, της φώναξε:
"Πώς τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά εδώ στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου;.Βγές έξω! Φύγε!."
Η μητέρα του απάντησε γαλήνια:
"Αχ, πόσο λυπάμαι Κύριε! Μάλλον μου δώσανε λάθος διεύθυνση!"
Κι εξαφανίστηκε, χωρίς να καταλάβουν τα μικρά, πως ήταν η γιαγιά τους.
Πέρασαν χρόνια και μια μέρα έλαβε μια επιστολή - πρόσκληση για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του από το Δημοτικό σχολείο που θα γινόταν στην πόλη που γεννήθηκε! Είπε ψέματα στη γυναίκα του, ότι θα έκανε ένα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε. Όταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο και μόνο από περιέργεια.
Οι γείτονες του είπαν ότι η μητέρα του είχε πολύ πρόσφατα πεθάνει. Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ στο άκουσμα του θανάτου της μάνας του. Του έδωσαν ένα γράμμα που είχε αφήσει γι αυτόν. Έγραφε:
"Αγαπημένε μου γιε, σε σκέφτομαι συνέχεια. Λυπάμαι που ήρθα σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου..'Εμαθα ότι έρχεσαι για τη σχολική συγκέντρωση κι ένιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να σηκωθώ από το κρεβάτι για να έρθω να σε δω, έστω κι απ' την πόρτα. 'Εγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν αν δεν με προφτάσεις.
Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα τη μονόφθαλμη. Αλλά, βλέπεις, όταν ήσουν πολύ μικρός, είχες ένα πολύ σοβαρό ατύχημα κι έχασες το μάτι σου. Δεν μπορούσα να σκεφθώ οτι θα μεγαλώσεις και θα ζήσεις με ένα μάτι. Ετσι, σου έδωσα το δικό μου. 'Ημουν τόσο περήφανη που ο γιος μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι, αψεγάδιαστος...
Έχεις πάντα όλη την Αγάπη μου!
Η μητέρα σου
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010
Απόψε μετά από 28 χρόνια...
Δεν πίστευα πως θα σε ξανασυναντήσω αγαπητέ μου φίλε και αγαπητό μου παιδί που κάθισες στα θρανία του σχολείου που δίδαξα. Αν και όταν ερχόμουν στη Ραφήνα είχα μια ανεξήγητη διαίσθηση , ιδιαίτερα όταν πήγαινα στο Νίκο και στο Θοδωρή, πως θα σε συναντήσω μια μέρα. Περνούσα πολλές φορές από το εκκλησάκι που έμενες δίπλα του. Η ματιά μου σε αναζητούσε αλλά χανόταν στην απεραντοσύνη της θάλασσας και στα καράβια που πηγαίνουν στο νησί μου. Θυμόμουν όμως...Εκείνο το απλό ανεπιτήδευτο καθημερινό χαμόγελό σου σαν έφτανα σχολείο. Εκείνη την προσφορά σου να με βοηθήσεις σε κάθε μου επιθυμία. Κι εκείνο το κοκκίνισμα στα μάγουλά σου αν ο βαθμός του διαγωνίσματος που είχες γράψει δεν ήταν καλός... Θυμάμαι που μίλαγες στα παιδιά να κάνουν χώρο να περάσω, όταν δεν με έβλεπαν. Και φυσικά την υπουργική καρτούλα που μου έφερες και την πρόθεσή σου για βοήθεια από τον υπουργό, τότε....Πως να τα ξεχάσω μωρέ αυτά; Πως;
Οταν έμαθα από τη Ματίνα τι είχε συμβεί σε σένα, πάγωσα. Κατάλαβα πως εκείνο το χαμόγελό σου είχε μεταλλαχτεί σε δάκρυ πικρό. Ετσι συμβαίνει όταν οι αγαπημένοι μας ξεκινούν για απρόσμενες και ξαφνικές διαδρομές προς την αχερουσία. Κι εμείς μένουμε εδώ, προσπαθώντας να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα και ακόμη χειρότερο για εμάς... Να εξηγήσουμε γιατί ο Δημιουργός μας υποβάλλει σε τέτοιες δοκιμασίες ενός ανελέητου πόνου...
Το έμαθες κι εσύ όμως όπως κι εγώ. Οχι, δεν διαβάσαμε κάποιο βιβλίο με κιτρινισμένες σελίδες. Διαβάσαμε το βιβλίο της ζωής όμως. Κι εκεί μάθαμε πολλά...Απόψε, με έκανες να νιώσω τη διαδρομή σου, να ψελλίσω ένα γιατί ,προς τα άνω... Να αναρωτηθώ πάλι, γιατί Θεέ μου; Ο δικός σου άγγελος, αυτός που σε καθοδηγεί από εκεί, γιατί σε καθοδηγεί και να είσαι σίγουρος γι αυτό, τράβηξε το δικό του μοναχικό και κουραστικό δρόμο, συμβολή στη δική σου πορεία, στη δική μου πορεία, στην πορεία όλων μας για να γίνουμε καλύτεροι και να μάθουμε να εκτιμούμε όσα μέχρι κάποιο σημείο δεν εκτιμούσαμε...
Γι αυτό να είσαι περήφανος για εκείνον. Ηταν δάσκαλός σου φίλε, έστω κι αν δε σου έδωσε στοιχεία γνώσης. Σε κατέστησε γνώστη του κεφαλαίου του βιβλίου που μας διδάσκει για τις αλήθειες της ζωής. Κι αυτό είναι ανεκτίμητο για εσένα , για εμένα, για όλους εμάς. Να είσαι σίγουρος πως από εκεί που είναι, βλέπει κι εκείνο το παλιό σχολείο που βρεθήκαμε κι ατενίζαμε τον Ευβοϊκό. Και μην αμφιβάλλεις πως θα εύχεται για εμάς. Να είσαι απόλυτα σίγουρος. Κι αυτό θα το κάνει γιατί είναι πάναγνος, σαν άγγελος που είναι. Θέλω να σου πω πως είμαι κι εγώ ευχαριστημένος επειδή σου μετέδωσα λίγες αξίες ζωής, όταν συναντήθηκαμε στις αίθουσες του Γυμνασίου της Ραφήνας. Καληνύχτα φίλε.
Οταν έμαθα από τη Ματίνα τι είχε συμβεί σε σένα, πάγωσα. Κατάλαβα πως εκείνο το χαμόγελό σου είχε μεταλλαχτεί σε δάκρυ πικρό. Ετσι συμβαίνει όταν οι αγαπημένοι μας ξεκινούν για απρόσμενες και ξαφνικές διαδρομές προς την αχερουσία. Κι εμείς μένουμε εδώ, προσπαθώντας να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα και ακόμη χειρότερο για εμάς... Να εξηγήσουμε γιατί ο Δημιουργός μας υποβάλλει σε τέτοιες δοκιμασίες ενός ανελέητου πόνου...
Το έμαθες κι εσύ όμως όπως κι εγώ. Οχι, δεν διαβάσαμε κάποιο βιβλίο με κιτρινισμένες σελίδες. Διαβάσαμε το βιβλίο της ζωής όμως. Κι εκεί μάθαμε πολλά...Απόψε, με έκανες να νιώσω τη διαδρομή σου, να ψελλίσω ένα γιατί ,προς τα άνω... Να αναρωτηθώ πάλι, γιατί Θεέ μου; Ο δικός σου άγγελος, αυτός που σε καθοδηγεί από εκεί, γιατί σε καθοδηγεί και να είσαι σίγουρος γι αυτό, τράβηξε το δικό του μοναχικό και κουραστικό δρόμο, συμβολή στη δική σου πορεία, στη δική μου πορεία, στην πορεία όλων μας για να γίνουμε καλύτεροι και να μάθουμε να εκτιμούμε όσα μέχρι κάποιο σημείο δεν εκτιμούσαμε...
Γι αυτό να είσαι περήφανος για εκείνον. Ηταν δάσκαλός σου φίλε, έστω κι αν δε σου έδωσε στοιχεία γνώσης. Σε κατέστησε γνώστη του κεφαλαίου του βιβλίου που μας διδάσκει για τις αλήθειες της ζωής. Κι αυτό είναι ανεκτίμητο για εσένα , για εμένα, για όλους εμάς. Να είσαι σίγουρος πως από εκεί που είναι, βλέπει κι εκείνο το παλιό σχολείο που βρεθήκαμε κι ατενίζαμε τον Ευβοϊκό. Και μην αμφιβάλλεις πως θα εύχεται για εμάς. Να είσαι απόλυτα σίγουρος. Κι αυτό θα το κάνει γιατί είναι πάναγνος, σαν άγγελος που είναι. Θέλω να σου πω πως είμαι κι εγώ ευχαριστημένος επειδή σου μετέδωσα λίγες αξίες ζωής, όταν συναντήθηκαμε στις αίθουσες του Γυμνασίου της Ραφήνας. Καληνύχτα φίλε.
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
Bιβλία για νέους
Δείτε παρακάτω.. Την παρουσίαση βρήκα στο ιστολόγιο 36dimotiko.blogspot.com.
βιβλιοπαρουσιαση δεκεμβριος 2010
View more presentations from Elef Kent.
Ο καλός δάσκαλος...
Αντέγραψα από το ιστολόγιο gerontakos τα παρακάτω, αφού τα βρήκα ενδιαφέροντα...
Τα τέσσερα γνωρίσματα
του καλού δασκάλου
Με ποιά κριτήρια άραγε θεωρούν έναν δάσκαλο καλό οι ίδιοι οι μαθητές των δημοτικών σχολείων; Το ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς χρηματοδοτεί στις ΗΠΑ μία φιλόδοξη δημοσκοπική έρευνα η οποία έχει ως στόχο του να ξεχωρίσει την… ήρα από το στάχυ των αμερικανών εκπαιδευτικών στα περίπου 15.000 δημόσια δημοτικά της χώρας αναφέρει το tovima.gr (13/12/2010).
Οι στατιστικολόγοι που μελέτησαν τα πρώτα αποτελέσματα κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι πιο επιτυχημένοι κι αποτελεσματικοί δάσκαλο, σύμφωνα με τη γνώμη των μικρών μαθητών, έχουν τέσσερα κοινά σημεία :
Οι στατιστικολόγοι που μελέτησαν τα πρώτα αποτελέσματα κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι πιο επιτυχημένοι κι αποτελεσματικοί δάσκαλο, σύμφωνα με τη γνώμη των μικρών μαθητών, έχουν τέσσερα κοινά σημεία :
1. Δεν χάνουν χρόνο. Την ώρα του μαθήματος αναπτύσσουν μεθόδους οι οποίες κρατάνε τους μαθητές τους σε εγρήγορση από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό.
2. Διδάσκουν τον αυτοέλεγχο. Μετά από καθοδήγηση και υπό διακριτική εποπτεία, τα παιδιά διορθώνουν μόνα πολλά από τα λάθη τους
3. Λύνουν τις απορίες με «χίλιους» τρόπους. Οι καλύτεροι δάσκαλοι έχουν την ικανότητα να επεξηγούν το μάθημα τους με πολλούς, και μάλιστα συχνά διασκεδαστικούς τρόπους
4. Λένε όχι στην «σκλαβιά των διαγωνισμάτων». Καλός δάσκαλος είναι αυτός που δεν προσαρμόζει το καθημερινό μάθημα στον στόχο να γράψουν καλά οι μαθητές στα γραπτά διαγωνίσματα, απροειδοποίητα ή τακτικά. Εξάλλου έρευνες δείχνουν ότι όσοι δάσκαλοι βασίζουν το έργο τους στα τεστ «βγάζουν» μαθητές με μέτριες επιδόσεις.
Πάνω από 3.000 δάσκαλοι δημόσιων δημοτικών σχολείων επτά μεγάλων πόλεων των ΗΠΑ μπήκαν στο μικροσκόπιο της συγκεκριμένης έρευνας. Η διαδικασία ήταν απλή: σε μαθητές των πόλεων Σάρλοτ, Ντένβερ, Ντάλας, Τάμπα, Μέμφις, Νέας Υόρκης και Πίτσμπεργκ δόθηκε ένα εμπιστευτικό ερωτηματολόγιο σχετικά με τις επιδόσεις των εκπαιδευτικών. Οι χιλιάδες μικροί μαθητές έπρεπε, ανώνυμα, να συμπληρώσουν το ερωτηματολόγιο αυτό, κρίνοντας το έργο των δασκάλων τους, χωρίς να φοβούνται ότι υποστούν οποιεσδήποτε συνέπειες.
2. Διδάσκουν τον αυτοέλεγχο. Μετά από καθοδήγηση και υπό διακριτική εποπτεία, τα παιδιά διορθώνουν μόνα πολλά από τα λάθη τους
3. Λύνουν τις απορίες με «χίλιους» τρόπους. Οι καλύτεροι δάσκαλοι έχουν την ικανότητα να επεξηγούν το μάθημα τους με πολλούς, και μάλιστα συχνά διασκεδαστικούς τρόπους
4. Λένε όχι στην «σκλαβιά των διαγωνισμάτων». Καλός δάσκαλος είναι αυτός που δεν προσαρμόζει το καθημερινό μάθημα στον στόχο να γράψουν καλά οι μαθητές στα γραπτά διαγωνίσματα, απροειδοποίητα ή τακτικά. Εξάλλου έρευνες δείχνουν ότι όσοι δάσκαλοι βασίζουν το έργο τους στα τεστ «βγάζουν» μαθητές με μέτριες επιδόσεις.
Πάνω από 3.000 δάσκαλοι δημόσιων δημοτικών σχολείων επτά μεγάλων πόλεων των ΗΠΑ μπήκαν στο μικροσκόπιο της συγκεκριμένης έρευνας. Η διαδικασία ήταν απλή: σε μαθητές των πόλεων Σάρλοτ, Ντένβερ, Ντάλας, Τάμπα, Μέμφις, Νέας Υόρκης και Πίτσμπεργκ δόθηκε ένα εμπιστευτικό ερωτηματολόγιο σχετικά με τις επιδόσεις των εκπαιδευτικών. Οι χιλιάδες μικροί μαθητές έπρεπε, ανώνυμα, να συμπληρώσουν το ερωτηματολόγιο αυτό, κρίνοντας το έργο των δασκάλων τους, χωρίς να φοβούνται ότι υποστούν οποιεσδήποτε συνέπειες.
Διαγώνισμα Άλγεβρας Α΄ Λυκείου
Δείτε παρακάτω ένα προτεινόμενο διαγώνισμα για την Άλγεβρα της Α΄ Λυκείου. Το διαγώνισμα προτείνεται από συνάδελφο στο δικτυακό τόπο mathematica.gr
Το διορατικό εγκεφαλικό της Τζιλ Μπόλτι Τέηλορ
Αφού κλείστε τη μουσική του ιστολόγιου ( πάνω δεξιά ) δείτε αυτό το βίντεο. Το βρήκα ενδιαφέρον.
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010
Aφιέρωμα της ΕΡΤ στο Γιώργο Σεφέρη
Αφού κλείστε τη μουσική του ιστολόγιου ( πάνω δεξιά ) δείτε κι ακούστε εδώ το αφιέρωμα της ΕΡΤ για το Γιώργο Σεφέρη.
Δονήσεις...
Αφού κλείστε τη μουσική του ιστολόγιου ( πάνω και δεξιά ) ακούστε τούτο το κομμάτι που ερμηνεύει ο Μάριος Φραγκούλης.
Eλα...
Αφού κλείσετε τη μουσική του ιστολόγιου ( Πάνω δεξιά ) ακούστε αυτό το γλυκόλαλο μουσικό κομμάτι.
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
Στην ιερή μνήμη της μάνας....
Σαν σήμερα πριν 6 ακριβώς χρόνια την συνοδεύαμε στο έσχατο ταξίδι της για τις γειτονιές των αγγέλων. Κι εκεί που αναπαύονται πλέον και οι τρεις τους, μάνα, πατέρας και αδελφή της είπα τούτα τα λόγια στο τελευταίο διάβα της. Ας είναι αιώνια η μνήμη της για όλους όσους την αγαπήσαμε!!!
Μάνα
Σήμερα που η ψυχή σου ξεκουράζεται στα ανθοστόλιστα μονοπάτια , εκεί στις μακρινές γειτονιές των αγγέλων, είμαι σίγουρος πως μας θωρείς από ΄κει πάνω καθώς ήρθαμε εδώ να σου ευχηθούμε καλό σου ταξίδι. Ξέρεις χτες πρωί-πρωί πήρα ένα μήνυμα….Είδα ένα λαμπερό πεφτάστερο ενώ είχε ξημερώσει για τα καλά. Ηταν ο άγγελος που ήρθε να σε συνοδέψει……
Είμαι σίγουρος και είναι σίγουροι όλοι όσοι σε γνώρισαν ότι ένας άνθρωπος σαν κι εσένα, μια σύζυγος και μια μάνα σαν κι εσένα θα έχει ένα ταξίδι με σύμμαχο τη γαλήνη ψυχής και μια θέση εκεί δίπλα στο δημιουργό του σύμπαντος. Μια θέση εκεί δίπλα από το παιδί σου όπου πιστεύω ύστερα από χρόνια ήρθε και πάλι η ώρα να τα λέτε , μάνα και κόρη, όπως και πρώτα. Όπως τα λέγατε πριν 16 χρόνια, πριν από εκείνο το Σάββατο της ανείπωτης οδύνης. Βιάστηκες καρδιά μου, βιάστηκες να φύγεις για να την συναντήσεις. Αλλά δεν ξεχνώ τις σκέψεις σου, όπως μου τις έλεγες δακρύζοντας, πολλές φορές….Ηθελες να πας να βρεις το αδικοχαμένο παιδί σου!!!
Μάνα
Σήμερα καθώς κωπηλατείς με τη σχεδία σου για την αχερουσία , ήθελα να σου φέρω λίγα αγριολούλουδα από το νησί σου, την Άνδρο μας, εκεί όπου στα χρόνια της νιότης σου έδινες ελπίδα και βοήθεια στο κάθε φτωχό στο κάθε ανήμπορο και κατατρεγμένο μετά από εκείνο το ρημαδιό του πολέμου, μέσα από την ΕΟΧΑ. Και πιστεύω ότι σήμερα η ανδριώτικη φύση που λάτρεψες, που της μίλαγες και σου μίλαγε, θα ανθίσει μέσα στο καταχείμωνο.
Και οι γεωπόνοι θα μιλούν και θα λένε ότι η φύση τρελάθηκε. Μα η Ανδριώτικη φύση ξέρει τι πρέπει να κάνει τη μέρα που η γη σε υποδέχεται. Κι οι καμπάνες του Ταξιάρχη στα Ψηλού και στον Αγ. Νικόλα στο Γαύριο δεν θα ηχήσουν πένθιμα αλλά χαρμόσυνα. Κι η Παναγιά από το καστρομονάστηρο του Αγ. Παντελεήμονα, εκεί που πήγαινες να ζητήσεις τη χάρη της για εμάς, θα χαμογελά καθώς επιστρέφεις κοντά της.
Σήμερα η γη σε παίρνει κοντά της, μέσα της, για πάντα. Σήμερα η φύση παίρνει μαζί της την ομορφιά της ψυχής σου και τον πλούτο των συναισθημάτων σου. Σήμερα μαραίνονται οι κρίνοι που μοσχοβολούσαν στη καρδιά σου.
Μάνα
Θέλω να σου μιλήσω για τελευταία φορά. Να σου πω ότι θυμάμαι όλα όσα μου έμαθες, να σου πω ότι θυμάμαι τις αρχές και τις αξίες που μου δίδαξες , να σου πω ότι θυμάμαι την ανθρωπιά σου, την ανιδιοτέλεια των πράξεών σου.
Θέλω να σου πω ότι δεν ξεχνώ τις θυσίες σου για μένα μα και για το χαμένο παιδί σου. Να σου πω ότι θυμάμαι την καλοσύνη σου και το άνοιγμα της καρδιάς σου ακόμη και σε εκείνους που θέλησαν να σου πουν ένα πικρό λόγο, ένα λόγο ανθρώπινης μικρότητας . Σε όλους αυτούς αντιφωνούσες με τη μεγαλοσύνη της ψυχής σου και τη δύναμη της αγάπης σου. Θέλω να σου πω ότι για μένα πέρα από μάνα ήσουν δασκάλα. Δασκάλα ζωής. Να θυμάσαι εκεί ψηλά που πήγες, ότι δεν θα ξεχνώ τις προτροπές σου, τις συμβουλές σου, το ζεστό λόγο της μάνας. Της δικής μου μάνας.
Μάνα θα σε θυμάμαι, θα σε θυμόμαστε πάντα. Καλό ταξίδι καρδιά μου!!!
Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010
Αν ελπίζεις θα επιτύχεις το ανέλπιστο
Διαβάστε εδώ ένα βιβλίο που αναφέρεται στην εφαρμογή της φιλοσοφίας του Ηράκλειτου στην καθημερινή ζωή.
Σαν σήμερα πριν πολλά χρόνια....
Θυμάμαι...Ειχαμε εκείνη την ημέρα μάθημα μεσημεριανές ώρες. Ηταν μια συννεφιασμένη μέρα δίχως βροχή, μα η μουντάδα σου έρριχνε τη διάθεση. Η πρώτη διδακτική ώρα κύλησε γρήγορα μα μόλις μπήκαμε στην αίθουσα για την 2η ώρα πολεμικά αεροπλάνα πέταξαν σε χαμηλό ύψος. Ο οξύς θόρυβος διέκοψε το μάθημα. Τρομάξαμε, αναρωτηθήκαμε τι συμβαίνει... Μετά από 20΄ ξανά αεροπλάνα... Α! σκεφτήκαμε, κάτι συμβαίνει. Πόλεμος ίσως...΄Η κάτι άλλο. Η θεία μου ήρθε και με πήρε φοβισμένη... "Πάμε να φύγουμε", μου είπε. Μπορεί να έχουμε φασαρίες, συνέχισε και διέκρινα στο ύφος της έντονη ανησυχία. Καθώς φτάσαμε σπίτι και τηλεοράσεις δεν υπήρχαν το ραδιόφωνο ήταν η μόνη πηγή της όποιας πληροφόρησης επέτρεπε το καθεστώς, αλλά τα νέα δεν έρχονταν...
Μ΄αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τραγουδάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς....
και με τους φίλους τους παλιούς
τραγουδάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς....
Αργά το βράδυ τα η πλάστιγγα είχε γύρει. Η αγωνία και η ψυχική κούραση μας είχε καταβάλει. Άλλη μια σελίδα άλλαζε στην ελληνική ιστορία. Κι εκείνος , αίτιος δεινών για την τελευταία, έπαιρνε το δρόμο για τα μέρη εκείνων που τον είχαν επιβάλλει εδώ...
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010
Έγραφε τ΄ονομά της στον καθρέφτη τ΄ ουρανού...
Aφού κλείστε τη μουσική του ιστολόγιου ( πανω δεξιά ) νιώστε μια αλλόκοτη γαλήνη ακούγοντας την "Περιμπανού"....
Περιμπανού τη λέγαν τα παιδιά, Περιμπανού
κι ήτανε δεκαπέντε χρονών
Έγραφε τ' όνομά της στον καθρέφτη τ' ουρανού
μ' ενός πνιγμένου γλάρου φτερό
Μα της ζωής το κύμα το παράφορο
σάρωσε βάρκες και κουπιά
Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο
ποιος τη θυμάται τώρα πια
Περιμπανού την έλεγα κι εγώ, Περιμπανού
κι ας μη με είχε ακούσει κανείς
Έμοιαζε με κοχύλι στο βυθό του αυγερινού
προτού καρδιά μου πέτρα γενείς
Μα της ζωής το κύμα το παράφορο
σάρωσε βάρκες και κουπιά
Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο
ποιος τη θυμάται τώρα πια
κι ήτανε δεκαπέντε χρονών
Έγραφε τ' όνομά της στον καθρέφτη τ' ουρανού
μ' ενός πνιγμένου γλάρου φτερό
Μα της ζωής το κύμα το παράφορο
σάρωσε βάρκες και κουπιά
Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο
ποιος τη θυμάται τώρα πια
Περιμπανού την έλεγα κι εγώ, Περιμπανού
κι ας μη με είχε ακούσει κανείς
Έμοιαζε με κοχύλι στο βυθό του αυγερινού
προτού καρδιά μου πέτρα γενείς
Μα της ζωής το κύμα το παράφορο
σάρωσε βάρκες και κουπιά
Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο
ποιος τη θυμάται τώρα πια
Ο Άγιος Σπυρίδων ο θαυματουργός!
Διαβάστε εδώ ένα μικρό αφιέρωμα σε όσους και όσες γιορτάζουν σήμερα. Και του χρόνου του Αγ. Σπυρίδωνος.
Η αξία των αριθμών...
"Διότι, πραγματικά, και για την οικονομία και για το πολίτευμα και για όλες τις τέχνες, ούτε ένα από τα μαθήματα που διδάσκονται τα παιδιά δεν έχει τόσο μεγάλη επίδραση όσο η σπουδή η σχετική με τους αριθμούς.
Αλλά, το μεγαλύτερό της πλεονέκτημα είναι ότι ξυπνά τον εκ φύσεως νυσταλέο και αμαθή και τον κάνει να μαθαίνει εύκολα και να γίνεται μνήμων και οξύνους, ώστε να προοδεύει σε βαθμό ανώτερο από τη φύση του χάρη σε μια θεϊκή μέθοδο. Όλα αυτά τα διδάγματα εννοείται ότι είναι και κατάλληλα υπό την πρϋπόθεση ότι με άλλους νόμους και θεσμούς θα αφαιρέσει κανείς την ανελευθερία και τη φιλοχρηματία από τις ψυχές αυτών που πρόκειται να τις αποκτήσουν. Ειδεμή, αντί της σοφίας θα επεξεργαστεί κανείς την πανουργία, χωρίς καν να το υποπτευτεί."
Αλλά, το μεγαλύτερό της πλεονέκτημα είναι ότι ξυπνά τον εκ φύσεως νυσταλέο και αμαθή και τον κάνει να μαθαίνει εύκολα και να γίνεται μνήμων και οξύνους, ώστε να προοδεύει σε βαθμό ανώτερο από τη φύση του χάρη σε μια θεϊκή μέθοδο. Όλα αυτά τα διδάγματα εννοείται ότι είναι και κατάλληλα υπό την πρϋπόθεση ότι με άλλους νόμους και θεσμούς θα αφαιρέσει κανείς την ανελευθερία και τη φιλοχρηματία από τις ψυχές αυτών που πρόκειται να τις αποκτήσουν. Ειδεμή, αντί της σοφίας θα επεξεργαστεί κανείς την πανουργία, χωρίς καν να το υποπτευτεί."
Πλάτωνος, Νόμοι, Κεφάλαιο Ε΄, 747 Β.
Φωτό από τη χειμωνιάτικη Ανδρο
Δείτε εδώ φωτό από τη χειμωνιάτικη Άνδρο όπως τις δημιούργησε και τις εκθέτει στο ιστολόγιό του ο συμπατριώτης Βαγγέλης Λουκίσας. Βαγγέλη εξαιρετική δουλειά. Μπράβο.
Διαβάστε εδώ τι είπε ο εξαιρετικός συνάδελφος κ. Νίκος Μαυρογιάννης στο συνέδριο της ΕΜΕ στη Χαλκίδα για τη στάση του Καθηγητή των Μαθηματικών μέσα στη σχολική τάξη. Τις εργασίες αυτές είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω κι εγώ.
Κι εδώ διαβάστε τις απόψεις του επίσης εξαιρετικού συναδέλφου κ. Αντώνη Κυριακόπουλου.
Κι εδώ διαβάστε τις απόψεις του επίσης εξαιρετικού συναδέλφου κ. Αντώνη Κυριακόπουλου.
Τα μαθηματικά, η νέα γενιά κι η κοινωνία
Διαβάστε εδώ το άρθρο του Μαθηματικού κ.Γιάννη Κερασαρίδη από τον μαθηματικό ιστότοπο mathsforyou.gr
Ο επισκέπτης της Παρασκευής 10/12/2010
Διαβάστε εδώ τι είπε ο βουλευτής κ. Μίμης Ανδρουλάκης στην εκπομπή αυτή , προχτές. Μην ξεχάσετε να κλείστε τη μουσική του ιστολογίου προηγουμένως.
Η ίδια η ελληνική ιστορία επιβάλλει τη μελέτη της Ρώμης
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που υπογράφει ο πανεπιστημιακός κ. Αγγελος Χανιώτης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
«Γράφετέ μου πολύ συχνά. Kαληνύχτα, Kόλιας»
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που αναφέρεται στο βιβλίο που κυκλοφορεί και περιλαμβάνει γράμματα του Νίκου Καββαδία στην αδελφή του και στην ανηψιά του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)