Η θάλασσα, πως έγινε έτσι η θάλασσα
Αργησα χρόνια στα βουνά,
με πλήγωσαν οι πυγολαμπίδες.
Τώρα σε τούτο τ' ακρογιάλι περιμένω
ν' αράξη ένας άνθρωπος
ένα υπόλειμμα, μια σχεδία.
Μα μπορεί να κακοφορμίσει η θάλασσα;
Ενα δελφίνι την έσκισε μια φορά
κι ακόμη μια φορά
η άκρη του φτερού ενός γλάρου.
Κι όμως ήταν γλυκό το κύμα
όπου έπεφτα παιδί και κολυμπούσα
κι ακόμη σαν ήμουν παλληκάρι
καθώς έψαχνα σχήματα στα βότσαλα,
γυρεύοντας ρυθμούς,
μου μίλησε ο θαλασσινός Γέρος:
"Εγώ είμαι ο τόπος σου,
ίσως να μην είμαι κανείς
αλλά μπορώ να γίνω αυτό που θέλεις"
Γ.Σεφέρης-"Επί σκηνής" Δ΄
Αφιερωμένο στους καλούς συναδέλφους μου του Γυμνασίου Μαραθώνα κ.κ. Τρ. Καλαϊτζάκη, Νεκτ. Μαργαρίτη και Στ. Ξυδιά που με επιμονή, υπομονή , όρεξη και χαμόγελο οργάνωσαν με άρτιο τρόπο τη σημερινή σχολική γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Θα ήταν παράλειψή μου να μη συγχαρώ και τους μαθητές μας που βοήθησαν, κοπίασαν και οργάνωσαν επίσης με άρτιο τρόπο τη σχολική μας εκδήλωση.
