Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Τρίτη 1 Μαΐου 2018
Δευτέρα 30 Απριλίου 2018
Ο Γιάννης που αγάπησα , της Κατερίνας Καλφοπούλου
Δείτε παρακάτω την παρουσίαση για το βιβλίο της συναδέλφου.
Ο Ζάκεμπεργκ γιορτάζει τα γενέθλια του Facebook με σκληρή αυτοκριτική
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο arouraios.gr
Η ομορφιά των μαθηματικών και ο ανθρώπινος εγκέφαλος
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο της εφημερίδας ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ.
Αυτός ο απλός γρίφος δείχνει πόσο κακοί είμαστε στα μαθηματικά
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο mikropragmata.lifo.gr
Ερωτήσεις Γεωγραφίας για τους μαθητές μου του τμήματος Α4 του Γ/σίου Μαραθώνα
1. Υπάρχουν ένας ή πολλοί τρόποι για να χαρακτηρίσουμε ένα ποταμό ως μικρό ή ως μεγάλο;;;;
2. Αν ο τρόπος είναι ένας ποιος είναι, αν οι τρόποι είναι περισσότεροι του ενός να τους αναφέρετε.
3. Τι χαρακτηρίζουμε ως εκβολή ενός ποταμού;
4. Τι ονομάζουμε Δέλτα ενός ποταμού;
5. Ποιος ονομαστός ιστορικός της αρχαιότητας χρησιμοποίησε πρώτος τον όρο "Δέλτα" αναφερόμενος σε ένα ποτάμι και ποιο ήταν αυτό;
6. Από τι υλικά αποτελείται το προδέλτα ενός ποταμού;
7. Να αναφέρετε τρεις ελληνικούς ποταμούς των οποίων το δέλτα είναι ονομαστό.
8. Τι μας δείχνει το μήκος ενός ποταμού;
9. Το μήκος ενός ποταμού σημαίνει απαραιτήτως ότι το ποτάμι μεταφέρει μεγάλη ποσότητα νερού; Να δικαιολογήσετε την άποψή σας.
10. Από τι αποτελείται το υδρογραφικό δίκτυο ενός ποταμού;
11. Τα όρια μιας λεκάνης απορροής από τι καθορίζονται;
12. Τι εννοούμε με τον όρο παροχή ενός ποταμού;
13. Στην περιοχή του σχολείου μας υπάρχει λεκάνη απορροής και ποια είναι; Σε τι συμβάλλει αυτή η λεκάνη απορροής;
14. Στην περιοχή μας ποιο ποτάμι υπάρχει, από ξεκινάει και που καταλήγει;
15. Ποιες ανάγκες της λίμνης Μαραθώνα εξυπηρετεί το ποτάμι αυτό;
Γιατί; Why? Warum?
Δείτε παρακάτω την ομιλία του καλού συναδέλφου Μάκη Χατζόπουλου στη μαθηματική εβδομάδα της Θεσσαλονίκης του 2018.
Κυριακή 29 Απριλίου 2018
Το ποίημα του Καβάφη “Ιθάκη” σε ένα μικρό, τέλειο κόμικ.
Δείτε εδώ την ανάρτηση από το antikelidi.com
Σάββατο 28 Απριλίου 2018
Βοήθημα για τα Μαθηματικά της Β΄ Γυμνασίου
Κατεβάστε εδώ. Το βρίσκω πολύ καλό εν όψει των εξετάσεων του Ιουνίου.
Εύκολα και Εντυπωσιακά Κόλπα με Εικόνες, με Δωρεάν Εργαλεία
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το pcsteps.gr
Επισκόπηση τύπου από το Υπουργείο Παιδείας.
Διαβάστε παρακάτω την επισκόπηση τύπου για
την Παρασκευή 27/4/2018
την Πέμπτη 26/4/2018
την Τετάρτη 25/4/2018
την Τρίτη 24/4/2018
την Δευτέρα 23/4/2018
την Παρασκευή 27/4/2018
την Πέμπτη 26/4/2018
την Τετάρτη 25/4/2018
την Τρίτη 24/4/2018
την Δευτέρα 23/4/2018
Τι απέγιναν έφηβοι «χάκερ» μετά την ενηλικίωσή τους
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα του Γιάννη Παπαδόπουλου.
Παρασκευή 27 Απριλίου 2018
Πέμπτη 26 Απριλίου 2018
Τα Μαθηματικά στην αρχαία Ελλάδα και η συμβολή του Ευκλείδη στην θεμελίωση της αξιωματικής θεωρίας
Δείτε το ενδιαφέρον βίντεο.
Η Ειρήνη Βουρλούμη φωτογραφίζει τα μαυσωλεία της ελληνικής γραφειοκρατίας.
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα της lifo.gr
Γεωμετρίες
Δείτε εδώ τις εκδηλώσεις από το ίδρυμα Ωνάση που λαμβάνουν χώρα στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο.
Πώς ένας ιταλός λούστρος έλυνε μαθηματικές πράξεις σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και άλλοι αγράμματοι αριθμομνήμονες που κατέπληξαν την επιστημονική κοινότητα...
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τη "μηχανή του χρόνου".
Τετάρτη 25 Απριλίου 2018
Εμείς φταίμε.....
Εμείς φταίμε που δε σας μιλάμε...
Εμείς φταίμε που δε σας επισημάναμε ότι η ζωή έχει τις δυσκολίες της που μας κάνουν καλύτερους όμως....
Εμείς φταίμε που σας αγοράζουμε τα καλύτερα κινητά και δε σας μιλήσαμε για την ανάγκη της επικοινωνίας ενώπιος ενωπίω.....
Εμείς φταίμε που απαξιώσαμε στα μάτια σας τα αληθινά στοιχεία του πολιτισμού μας.....
Εμείς φταίμε που δε σας μάθαμε να κοπιάζετε.....
Εμείς φταίμε που δε σας ακούμε.....
Εμείς φταίμε που εξαντλούμε τις υποχρεώσεις μας απέναντί σας μ΄ ένα βρώμικο χαρτονόμισμα κι όχι με την έμπρακτη αγάπη....
Εμείς φταίμε που δε σας μάθαμε την αξία της ταπεινότητας....
Εμείς φταίμε που δε σας μάθαμε να αναζητάτε τη γαλήνη.....
Εμείς φταίμε που δε σας μάθαμε να αξιολογείτε.....
Εμείς φταίμε που δε σας προτρέψαμε να διαβάστε ένα βιβλίο......
Εμείς φταίμε που δε σας μάθαμε για την αναγκαιότητα της αυτοεξέτασης......
Εμείς φταίμε που σας μάθαμε ότι η ευτυχία κρύβεται στον υλικό πλούτο....
Εμείς φταίμε που δεν εξομολογούμαστε ενώπιος ενωπίω με τον εαυτό μας......
Νύχτωσε....Ευκαιρία για περισυλλογή και χαμήλωμα της σκέψης....Τι έκανα, τι δεν έκανα....Τι θα κάνω αύριο;;;;;; Αύριο, σκέφτομαι, είναι μια νέα μέρα....Ας μη φταίξω για κάτι άλλο. Μπορώ....
Ένα βιβλίο του Νίκου Βατόπουλου
Διαβάστε εδώ ένα δημοσίευμα για το βιβλίο του έγκριτου δημοσιογράφου.
Κρατώ τη φράση της παρουσίασης....
Είναι μία μικρή ελεγεία στο μέτρο του πολιτισμού που γέννησε η Αθήνα.
Θεοφάνης Τάσης: «Το διαρκές φαίνεσθαι στα social media γεννά ένα διαρκές άγχος».
Διαβάστε εδώ το πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα από τη lifo.gr
Ο ανθρωπιστής Νικηφόρος Βρεττάκος
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα του Πανεπιστημιακού Π. Μακροδημήτρη που αναφέρεται στο μεγάλο μας ποιητή.
Διαγώνισμα Μαθηματικών προσανατολισμού Γ΄Λυκείου
Δείτε τα θέματα του διαγωνίσματος από το 2ο ΓΕΛ Ρόδου όπως μας τα δίνει από το ιστολόγιό του ο συνάδελφος Μάκης Χατζόπουλος.
Τρίτη 24 Απριλίου 2018
Στο νησί μου σήμερα..............
Βρέθηκα στο νησί σήμερα το μεσημέρι....
Κατέβηκα γρήγορα το καλντερίμι της αγοράς...
Όχι, οι φίλοι μου έλλειπαν από εκεί ή απείχαν....
Ίσως να έφταιγαν τα δάκρυα για τον αδικοχαμένο Αλέξανδρο.....
Το αεράκι που διαπερνούσε τους φοίνικες του κήπου της Παναγίας λες
και ψιθύριζε ένα μοιρολόι.....
Φαίνεται ότι ως κι ο άνεμος βίωνε τη δική του οδύνη......
Οι χτύποι του μεγάλου ρολογιού της Παναγιάς μου φάνηκε πως
χτύπαγαν σε ένα μοτίβο λυπητερό....
Στάθηκα στο σπίτι με το ηλιακό ρολόι.
Σκέφτηκα το μαστρο-Παντελή που είχε τη δική του επιχείρηση εκεί......
Μα και τους αχινούς που μας έφερνε έξω απ το Τουρλίτη....
Θυμήθηκα και την αξέχαστη μάνα του....... "Θα τα γράψω του Κωστή αυτά, θα μου ποστάρεις το γράμμα" , μας έλεγε πολύ συχνά.....
Δρασκέλισα το μονοπάτι με τις σκάλες.....
Ένιωσα , αν και άνοιξη, την ησυχία που επικρατεί στο νησί εκτός απ το καλοκαίρι και τις γιορτές....
Πιο κάτω ένας μεγάλος γάτης κουνούσε την ουρά του καθώς κάθονταν στο σπίτι ενός γαλακτισμένου καπετανόσπιτου.......
Από αυτά που υπερπερισσεύουν στη Χώρα......
Νιαούριζε επίμονα....
Θυμήθηκα άλλες στιγμές.....
Βιαζόμουν όμως.....
Το ραντεβού μου ήταν στην ευρύτερη περιοχή της Πλακούρας......
Το ραντεβού με το τόπο και τους ανθρώπους του, του παρόντος αλλά και του παρελθόντος.....
Καθώς έφτασα στου Νόνα με αναστάτωσε η μυρωδιά της αντριώτικης φρουτάλιας.....
Ο Νόνας έδειχνε να είναι κλειστός.....
Ναι κάποια Αντριώτισσα κυρά, φρουτάλια μαγείρευε.....
Αναστατώθηκα.....
Σκέφτηκα αντί να πάρω το στενό για την Αγ. Θαλασσινή, να τραβήξω κατά το "Αρχιπέλαγος".......
Μα ο πόθος μου ήταν να προχωρήσω , να δω το εκκλησάκι και τα ενδιάμεσα αρχοντόσπιτα......
Να δω ανθρώπους που αγάπησα, θαύμασα και εκτίμησα.......
Σαν πέρασα απ το κλειστό σήμερα ξυλουργείο "Η ΑΝΔΡΟΣ", αντίκρισα μια παραμελημένη βάρκα....
Μια βάρκα με τα κουπιά στο εντός της.......
Ποιος να ξέρει πόσες φορές είχε πλευρίσει τη "ΔΕΣΠΟΙΝΑ" και τον "ΠΑΝΤΕΛΗ".........
Μου ήρθαν στο νου οι στίχοι του λαϊκού Αντριώτη ποιητή, του Νικολού......
το περιβόλι με τ’ αστέρια,
και το πηγάδι το βαθύ " .
Κατέβηκα γρήγορα το καλντερίμι της αγοράς...
Όχι, οι φίλοι μου έλλειπαν από εκεί ή απείχαν....
Ίσως να έφταιγαν τα δάκρυα για τον αδικοχαμένο Αλέξανδρο.....
Το αεράκι που διαπερνούσε τους φοίνικες του κήπου της Παναγίας λες
και ψιθύριζε ένα μοιρολόι.....
Φαίνεται ότι ως κι ο άνεμος βίωνε τη δική του οδύνη......
Οι χτύποι του μεγάλου ρολογιού της Παναγιάς μου φάνηκε πως
χτύπαγαν σε ένα μοτίβο λυπητερό....
Στάθηκα στο σπίτι με το ηλιακό ρολόι.
Σκέφτηκα το μαστρο-Παντελή που είχε τη δική του επιχείρηση εκεί......
Μα και τους αχινούς που μας έφερνε έξω απ το Τουρλίτη....
Θυμήθηκα και την αξέχαστη μάνα του....... "Θα τα γράψω του Κωστή αυτά, θα μου ποστάρεις το γράμμα" , μας έλεγε πολύ συχνά.....
Δρασκέλισα το μονοπάτι με τις σκάλες.....
Ένιωσα , αν και άνοιξη, την ησυχία που επικρατεί στο νησί εκτός απ το καλοκαίρι και τις γιορτές....
Πιο κάτω ένας μεγάλος γάτης κουνούσε την ουρά του καθώς κάθονταν στο σπίτι ενός γαλακτισμένου καπετανόσπιτου.......
Από αυτά που υπερπερισσεύουν στη Χώρα......
Νιαούριζε επίμονα....
Θυμήθηκα άλλες στιγμές.....
Βιαζόμουν όμως.....
Το ραντεβού μου ήταν στην ευρύτερη περιοχή της Πλακούρας......
Το ραντεβού με το τόπο και τους ανθρώπους του, του παρόντος αλλά και του παρελθόντος.....
Καθώς έφτασα στου Νόνα με αναστάτωσε η μυρωδιά της αντριώτικης φρουτάλιας.....
Ο Νόνας έδειχνε να είναι κλειστός.....
Ναι κάποια Αντριώτισσα κυρά, φρουτάλια μαγείρευε.....
Αναστατώθηκα.....
Σκέφτηκα αντί να πάρω το στενό για την Αγ. Θαλασσινή, να τραβήξω κατά το "Αρχιπέλαγος".......
Μα ο πόθος μου ήταν να προχωρήσω , να δω το εκκλησάκι και τα ενδιάμεσα αρχοντόσπιτα......
Να δω ανθρώπους που αγάπησα, θαύμασα και εκτίμησα.......
Σαν πέρασα απ το κλειστό σήμερα ξυλουργείο "Η ΑΝΔΡΟΣ", αντίκρισα μια παραμελημένη βάρκα....
Μια βάρκα με τα κουπιά στο εντός της.......
Ποιος να ξέρει πόσες φορές είχε πλευρίσει τη "ΔΕΣΠΟΙΝΑ" και τον "ΠΑΝΤΕΛΗ".........
Μου ήρθαν στο νου οι στίχοι του λαϊκού Αντριώτη ποιητή, του Νικολού......
"Παρεπιδημούν ενταύθα, Νικολός, κουπιά και βάρκα...."
Τι γέλια που κάναμε όταν το ακούγαμε όταν είμαστε παιδιά;;;;
Αλήθεια πόσο συχνά θέλω να βρίσκομαι στο νησί........
Αντάμα με σκιές προσώπων, με τα μονοπάτια της ζωής μου, με ψιθύρους που κραυγάζουν!!!!
Περπατώντας με στόχο να δω το Τουρλίτη και το ξωκκλήσι του βράχου...... δεν ήταν δυνατό να μη περάσω κάτω απ το σπίτι με τα καφέ παράθυρα......
Είδα τον ποιητή να κάθεται έξω από αυτό και να ατενίζει προς το Νιμποργιό........
Με ρώτησε ποιος είμαι και τι δουλειά είχα εκεί.......
Του είπα το όνομά μου και τον ρώτησα, δίχως συστολή, να μου πει για την έννοια της αγάπης......
"Γιατί με ρωτάς να σου πω για την αγάπη;" με ρώτησε με τη σειρά του.......
Εδώ που βρεθήκαμε και οι δυο μας μόνο για την έννοια της αγάπης μπορώ να σε ρωτήσω, του απάντησα.......
Κι αν δε σου απαντήσω; με ξαναρώτησε.......
Θα σου "πάρω" την απάντηση , θες δε θες, ισχυρίστηκα......
Και συνέχισα..... Άκου εσύ βρέθηκες στη Στοκχόλμη μα εγώ στη
Βηρυτό...
Αν σου απαντήσω με τη δύναμη των στίχων πειράζει, με ρώτησε......
Περιμένω να ακούσω, αποκρίθηκα......
Τότε ο ποιητής άναψε τσιγάρο και μου είπε χαμηλόφωνα.......
"Τη βρύση με τα περιστέρια,
των αρχαγγέλων το σπαθί, το περιβόλι με τ’ αστέρια,
και το πηγάδι το βαθύ " .
Αυτοί οι στίχοι είναι απ τη ΜΑΡΙΝΑ του είπα.......
Δε μου είπες να σου πω για την έννοια της αγάπης , με ρώτησε.
Μάλιστα.
Κι εγώ σου απάντησα, είπε.
Έτρεξε τότε δίχως να με χαιρετήσει κι ανέβηκε μ΄ένα γοργόφτερο βήμα τα σκαλιά του στενού που παλιά ήταν το λιμεναρχείο......
Τον έχασα γρήγορα απ τη ματιά μου........
Περπάτησα τότε με κατεύθυνση προς το μουσείο Γουλανδρή κι εκεί....
Στα σκαλιά του ανακαινισμένου νεοκλασσικού της κυρα-Λουστρινιώς η
σκιά της μάνας....μου χαμογελούσε..... Επιβλητική η ομορφιά της
μάνας..... με καθήλωσε η όψη της......
Ποια μοίρα σ΄ έφερε στο νησί γιε μου, με ρώτησε........
Καμιά μοίρα, απάντησα.....
Εσύ κι ο πατέρας, οι διηγήσεις σας και οι όμορφες κουβεντούλες μας, με.... κάλεσαν, τα ξέχασα νομίζεις;;;;
Μου χαμογέλασε με εκείνο το αξέχαστο χαμογελό της κι εξαφανίστηκε περνώντας μέσα απ τη βαριά πόρτα του νεοκλασσικού.........
Ξαφνικά μια άλλη φωνή με καλούσε......
Ήταν η κλήση του Επάρχου.......
Με εκείνη τη γεμάτη γλυκύτητα φωνή του.......
Πόση αγάπη έβγαζε η χροιά της φωνής του......
Καθηλώθηκα εκεί.....Δεν ήθελα να φύγω.....
Κείνη τη στιγμή της αντάρας του νου μου ένας ψαράς με το τσιγάρο στο χέρι ανέβαινε προς τη πλατεία Καΐρη......
Ήταν ο μοναδικός οδοιπόρος του άλλοτε πολύβουου στενού......
Ξέρετε τι ώρα φεύγει τι τελευταίο λεωφορείο για το Γαύριο, τον ρώτησα.
Παλικάρι μου το τελευταίο λεωφορείο έφυγε......
Μόνο με ταξί ίσως προλάβεις το βαπόρι των τέσσερεις και μισή......
Ξέμεινες εδώ απόψε.....Αλλά κάπου θα βρεις να κοιμηθείς.......
Δε με απασχολεί που θα κοιμηθώ απόψε...... του είπα.
Θέλω να κοιμηθώ εδώ απόψε.......
Τότε ο κύκλος του ονείρου εγκλωβίστηκε στο κύκλο της πεζότητας και των υποχρεώσεων.....
Κι εγώ έπρεπε να φύγω εκών άκων απ το νησί........
Κι αυτό έκανα......
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)