Στο ειδησεογραφικό κανάλι www.in.gr διαβάζω... και συγκινούμαι...
Διευθυντής σε δύο δημοτικά σχολεία στην πατρίδα του, στο Γκάζνι του Αφγανιστάν, ο Μοχάμεντ Νατζάφι αποφάσισε να μεταναστεύσει για να γλιτώσει την οικογένειά του από την καταπίεση των Ταλιμπάν.
Για να βρει μία καλύτερη τύχη, η οικογένεια του Μοχάμεντ Νατζάφι πούλησε όλα της τα υπάρχοντα και βρήκε μέσω Πακιστάν τους δουλεμπόρους που θα τη μετέφεραν στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Όμως -όπως ο ίδιος λέει- «ο θάνατος μάς παραμόνευε στην Αθήνα».
Σε συνέντευξή του στα Νέα, ο πατέρας του 15χρονου Αφγανού που σκοτώθηκε στα Πατήσια ζητά να συλληφθούν οι δράστες, ενώ υπερασπιζόμενος την αξιοπρέπεια της οικογένειάς του δηλώνει κατηγορηματικά: «Ρακοσυλλέκτες δεν ήμασταν ποτέ».
«Ο θάνατος του Χαμί πρέπει να γίνει η αφορμή να ακουστεί η φωνή των εκατομμυρίων προσφύγων. Να μάθει ο κόσμος σε τι κατάσταση βρισκόμαστε» λέει.
«Ακολούθησα την οικογενειακή μας παράδοση. Έγινα δάσκαλος όπως ο πατέρας μου που έφτιαξε τα δύο αυτά σχολεία. Οι Ταλιμπάν όμως δεν θέλουν την εκπαίδευση κι εγώ δεν μπορούσα να αφήσω τα παιδιά μου και ακόμη περισσότερο τις κόρες μου χωρίς εκπαίδευση. Όταν ήρθαν οι Αμερικανοί πιστέψαμε πως είχαμε τελειώσει με τους Ταλιμπάν. Τον τελευταίο καιρό όμως απέκτησαν και πάλι δύναμη και η ζωή έγινε και πάλι εφιάλτης» αναφέρει.
«Από τον πατέρα μου είχα μάθει πολλά για την ελληνική ιστορία και κυρίως για τον Μέγα Αλέξανδρο που στο Αφγανιστάν το όνομά του είναι πολύ σημαντικό. Όταν μαζέψαμε τα λεφτά είπα στην οικογένειά μου πως θα πάμε να μείνουμε στην Ελλάδα. Ήθελα τα παιδιά μου να μάθουν τη γλώσσα και να ζήσουμε σε μια χώρα που θαυμάζαμε για τον πολιτισμό της. Δυστυχώς αφήσαμε πίσω μας τις βόμβες πιστεύοντας πως είχαμε σωθεί, αλλά ο θάνατος μάς παραμόνευε στην Αθήνα» προσθέτει.
Βρίσκεται στον Ερυθρό Σταυρό, όπου νοσηλεύεται η σύζυγός του σε κατάσταση σοκ. «Πρέπει να φύγω, με χρειάζεται. Μετά θα πάω στην κορούλα μου. Οι γιατροί μού λένε πως ίσως γλιτώσει τα ματάκια της, αλλά η μικρή είναι ακόμη σε καταστολή και δεν μπορώ να της μιλήσω» λέει.
Το βράδυ της Κυριακής βρισκόταν στο σπίτι ενός φίλου του, κοντά στο σημείο της έκρηξης. Όπως λέει, άκουσε τη φασαρία και προσπάθησε να πλησιάσει να δει τι είχε συμβεί. Όμως οι αστυνομικοί είχαν αποκλείσει την περιοχή. Επειδή δεν έχει χαρτιά και ήθελε να αποφύγει τον έλεγχο, δεν επέμεινε. Δεν φανταζόταν, ωστόσο, το κακό που είχε συμβεί. Μη μπορώντας να περάσει από το σημείο για να φτάσει σπίτι του, κοιμήθηκε στο φιλικό του σπίτι. Την άλλη μέρα έμαθε τι συνέβη.
Μόλις έγινε γνωστή η ταυτότητα του θύματος, πολλοί υποστήριξαν ότι η γυναίκα του και τα παιδιά του ήταν ρακοσυλλέκτες και πως έψαχναν τα σκουπίδια για να βρουν φαγητό. Ο Μοχάμεντ Νατζάφι το διαψεύδει κατηγορηματικά: «Ρακοσυλλέκτες δεν ήμασταν ποτέ. Η αλήθεια είναι πως καμιά φορά η μικρή (η Φερστέ) όταν έβλεπε πεταμένο ένα παιχνίδι που δεν μπορούσα να της αγοράσω - γιατί σίγουρα λεφτά δεν μας περίσσευαν- το μάζευε. Έβρισκε καμία κούκλα, την καθάριζε, την έπλενε και έπαιζε. Εκείνο το βράδυ είδε την τσάντα και σκέφτηκε πως κάτι καλό θα ήταν εκεί μέσα».
Όσο για το εάν θα παραμείνει στην Ελλάδα ή όχι, ο Μοχάμεντ Νατζάφι τονίζει πως, πλέον, έχει έναν ακόμα λόγο να μείνει εδώ, αφού «εδώ θα είναι θαμμένος ο γιος μου».
Κι εγώ σαν δάσκαλος συμπληρώνω με μια ευχή...
Πόση ανθρωπιά Θεέ μου είναι τούτη. Τούτη τη μέρα που σταυρώνεσαι Κύριε, μη σταυρώνεις τους γονείς του μικρού κοριτσιού που δίνει τη δική του μάχη. Γιατί εσύ Κύριε αγαπάς τα μικρά παιδιά. Βόηθησε και το ίδιο να δεί το φως, αυτό το δικό σου δώρο στους ανθρώπους!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου