Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Τα λόγια των ονείρων...

Σαν είπε να γεννηθεί η θάλασσα

είδαμε σ΄αυτήν μικρούς όμορφους κόσμους

με το φως να πλημμυρίζει δίχως άμπωτες...

Σ΄ εκείνους τους κόσμους μας έφερνε κοντά

η δύναμη του απροσδιόριστου

κι η σκέψη μας ήταν γοργόφτερη.

Δε ξεχνάμε τις ανθισμένες διαστάσεις μας τότε.

Εκεί γινόταν η ανάδειξη του εντός μας...

Ευλαβικά γονατίσαμε ΄κείνες τις στιγμές

και χαράξαμε όνειρα στους πράσινους βράχους.

Αποστήθισες, αλήθεια, τα λόγια αυτών των ονείρων;

Στη Ραφήνα σήμερα...

Βάλσαμο... ήταν για μένα η σημερινή επίσκεψη στο λιμάνι της Ραφήνας μαζί με συναδέλφους. Απολαύσαμε το όμορφο τοπίο, τον ήλιο, την καθαρή ατμόσφαιρα, το ψαρομεζέ που γευτήκαμε στο κατάστημα της πριν 30 χρόνια μαθήτριάς μου Β.Π. Τα είπα με την ίδια και το σύζυγό της μα και η κουβεντούλα που είχα με τους συναδέλφους μου πολύ με χαλάρωσε και μου άρεσε. Θα ξαναπάμε σύντομα , έτσι συνάδελφοι;
Το "Πηνελόπη" ήταν αγκυροβολήμένο εκεί και έτσι είχα την ευκαιρία να... πεταχτώ λίγο απέναντι στην Ανδρο, νοερά πάντα. Τι δεν θα έδινα να μπορούσα να μεταβω στο νησί, στην πραγματικότητα όμως...
Είδαμε και τα παιδιά, τους καλούς μου φίλους, τους γιατρούς...του υπολογιστή μου...Πάντα με το χαμόγελο και το καλό λόγο οι Νίκος και Θοδωρης. Εμ...τέτοια κάνετε και αδυνατώ να σας γράψω στο δικό μου, το προσωπικό μου ποινολόγιο, παλιόπαιδα.... Να είστε καλά. Και φυσικά σας περιμένω εδώ, ε?