Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Εκπομπή για τη σχολική βία και το σχολικό εκφοβισμό.

Με αφορμή την αυριανή μέρα ενάντια στη βία στα σχολεία και στο σχολικό εκφοβισμό, θα μιλήσω σήμερα το βράδυ και ώρα 22.00 στους μαθητές του σχολείου μας, διαδικτυακά και στη διεύθυνση του προσωπικού μου διαύλου... www.livestream.com/ds1954 ενώ στη διάρκεια της ομιλίας μου θα μπορείτε να μου υποβάλλετε ερωτήσεις, πληκτρολογώντας όσα θέλετε να ρωτήσετε.

Η αναχώρηση των μαθητών με τα σχολικά λεωφορεία αύριο 6/3/2013

Αύριο το μεσημέρι ( 6/3/2013) είτε γίνει ο σχολικός περίπατος του σχολείου μας είτε όχι, τα παιδιά που αναχωρούν με τα μισθωμένα λεωφορεία θα αποχωρήσουν την ώρα που αναχωρούν κάθε μέρα, αφού, επειδή τα λεωφορεία εξυπηρετούν και το Λύκειο, δε θα μπορέσουν να φύγουν νωρίτερα. Οι μαθητές μας που χρησιμοποιούν ειδικά μαθητικά δελτία, θα μπορέσουν να φύγουν με άλλο, ενδεχομένως δρομολόγιο του ΚΤΕΛ, από αυτό με το οποίο αναχωρούν καθημερινά.

H Λειτουργία του Γ/σίου Μαραθώνα αύριο

Ανακοινώνεται στους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών του Σχολείου μας ότι:
Αύριο Τετάρτη 6/3/2013, ΑΝ ΔΕ ΒΡΕΧΕΙ , το σχολείο θα πάει σχολικό περίπατο. Την πρώτη ώρα κι επειδή η θερμοκρασία θα είναι σχετικά χαμηλή, οι μαθητές θα παραμείνουν στο χώρο του σχολείου να ψωνίσουν απ το σχολικό κυλικείο και η αναχώρηση θα γίνει μετά τις 9.00 π.μ. Η επιστροφή τους θα γίνει στις 11.45 , εκείνη δηλ την ώρα θα πρέπει όλοι να βρίσκονται στο χώρο του σχολείου επειδή θα παρθούν και πάλι παρουσίες. Μετά οι μαθητές θα αποχωρήσουν επειδή ο Σύλλογος των Καθηγητών θα συνεδριάσει σε τακτική συνεδρίαση για την επίδοση των ελέγχων κλπ, κλπ. 
Σε περίπτωση βροχής ο περίπατος δε θα γίνει, τα μαθήματα θα γίνουν έως και την 5η ώρα και οι μαθητές θα αποχωρήσουν στις 12.25.

Πριν 2-3 και με αφορμή μια φωτογραφία σου...έγραφα...

Πριν λίγο, ανοίγοντας τούτο τον ιστότοπο, είδα τη φωτογραφία σου και σε καμάρωσα. Σε είδα σε μια φωτό της ανοιξιάτικης φύσης, σε είδα όρθια, σε είδα γεμάτη ενέργεια και χάρηκα. Ξέρεις εγώ χαίρομαι , ίσως πιο πολύ από άλλους. Θα θυμάσαι κι εσύ κι οι γονείς σου το πόσες φορές μιλούσαμε για σένα και εγώ κατέθετα το θαυμασμό μου για τον αγώνα σου. Μίλαγα για τον αγώνα σου, για τη μάχη σου, τη μάχη ζωής, στους φίλους μου και στους γνωστούς μου. Και σα στεκόμουν με σεβασμό απέναντι στη δική σου δύναμη και το δικό σου διαρκές χαμόγελο, δεν έκανα τίποτε άλλο παρά να εύχομαι για σένα. Σου είχα αφιερώσει σκέψεις μου με μορφή στίχων επειδή γινόσουν μούσα μου. Και το λέω με σεβασμό απέναντί σε σένα, αυτό. Θυμάμαι που σε είχα επισκεφθεί ένα μεσημέρι μιας ηλιόλουστης Κυριακής ενός Μάη. Σε είχα επισκεφθεί ενώ βρισκόσουν στο κρεβάτι του μεγάλου αθηναϊκού νοσοκομείου , σ΄αυτό που οι περιπέτειες της ζωής σε οδήγησαν ...Και φεύγοντας, μόλις έκλεισα τη πόρτα του δωματίου σου, άφησα να κυλήσει ένα δάκρυ μου...Αναρωτήθηκα πόσο ασήμαντος ήταν ο δικός μου αγώνας εμπρός στο δικό σου....Σε θαύμασα για άλλη μια φορά κι ας μη το εξέφρασα τότε....
Με είχατε κάνει κοινωνό της δικής σας αγωνίας ένα καλοκαίρι, καθώς βρισκόμουν στην Ανδρο. Θυμάσαι; Μόλις είχατε αφιχθεί απ την πολύβουη πολιτεία της πρωτεύουσας εδώ....Θυμάμαι την αγωνία του πατέρα σου...Θυμάμαι την πρώτη μας συνάντηση στο γραφείο μου. Θυμάμαι τον ολοένα αυξανόμενο θαυμασμό μου για σένα. Πόση δύναμη έκρυβες μέσα σου. Μου έδινες κι εμένα δύναμη, για το δικό μου αγώνα. Θυμάμαι την εκτίμηση του πατέρα σου για μένα. Μα δεν είχα κάνει τίποτα για σένα, τίποτα πέρα από αυτό...το αυτονόητο. Το αυτονόητο που η πολιτεία , τοποθετώντας με διευθυντή σχολικής μονάδας, θεωρούσε πως θα έπραττα. Και ήταν υποχρέωσή μου να πράττω.
Για λόγους ευνόητους , δεν αναγράφω το όνομά σου εδώ. Μαθαίνω για τις σπουδές σου και χαίρομαι. Θα εύχομαι πάντα για σένα, θα χαίρομαι να χαμογελάς στις δυσκολίες της ζωής. Θα εύχομαι να βρίσκεσαι πάντα σε "απόσταση άνοιξης" απ τα όνειρά σου!!!

Με συμπατριώτες...χτες , αργά το απόγευμα.

Με τον  συμπατριώτη και λάτρη της Ανδρου κ. Μιχάλη Χαλά του Παπανεστάση οι δρόμοι και οι αναζητήσεις μας έχουν διασταυρωθεί πολλές φορές. Μα χτες, καθώς θα ήταν άτοπο εκ μέρους μου να μην ανταποκριθώ στο κάλεσμά του, συναντηθήκαμε και πάλι στην αίθουσα του Δημ. Συμβουλίου του Δήμου Περιστερίου , μαζί με  άλλες Αντριώτισσες και άλλους Αντριώτες. Μας έφερε εκεί η αγάπη μας για το νησί μας, η αναζήτηση της κάθε είδους αύρας... που πηγάζει από αυτό μα και η κοινή μας επιθυμία να συμβάλλουμε στην, με κάθε τρόπο, ανάπτυξή του. Είπαμε αρκετά και δώσαμε την υπόσχεση να μη...χαθούμε καθώς σχεδιάζουμε να συναντηθούμε και πάλι σύντομα. Προσωπικά ευχαριστώ το Δημ. Σύμβουλο Περιστερίου και συμπατριώτη Μιχ. Κακλάμανο για τη φιλοξενία του εκεί, και  χάρηκα που γνώρισα συμπατριώτισσες και συμπατριώτες. Ο όμιλός μας άρχισε τα πρώτα του βήματα!!!



























Και βέβαια πρέπει να πω πως μου άρεσε ο μεστός και ήρεμος λόγος του Μιχάλη Χαλά για το οικοσύστημα στη Βόρη. Ζωντανή ιστορία της ευάνδρου νήσου, είναι ο φίλος κ. Μιχάλης. Τον ευχαριστώ , επειδή κάθε φορά που τον συναντώ, μαθαίνω όλο και περισσότερα για την ιστορία και τη λαογραφία του νησιού του Καΐρη.