Mια απαράμιλλη ερμηνεία

Αφού κλείστε τη μουσική του blog (στα δεξιά του) απολαύστε Γ. Νταλάρα και ΠΥΞ-ΛΑΞ. Και η δική μου χαρά έχει πολλούς κόμπους!

Γαύριο Ανδρου

Το στενό που οδηγεί από το παραλιακό δρόμο στον Ι. Ναό του Αγ. Νικολάου στο Γαύριο της Ανδρου. Ποια αυτοσχέδια προσευχή να ψελλίσω για τη γαλήνη και την ηρεμία που θέλω και θέλει ο κάθε άνθρωπος; Και ανάβοντας ένα μικρό κερί στο μανουάλι της εκκλησιάς πως να μη θυμηθώ να προσευχηθώ για την ανάπαυση της ψυχής της μάνας, του πατέρα μα και της μεγάλης Χριστίνας που τόσο άδικα άφησε τα νιάτα της εκείνη τη χειμωνιάτικη άνοιξη;

Στη Χώρα της ΄Ανδρου ακόμα

Μια πόρτα στο κεντρικό δρόμο της χώρας, λίγο ανατολικά. Μου άρεσε και την αποθανάτισα. Ο ξυλουργός πρέπει να ήταν άριστος τεχνίτης. Κι έτσι άδραξα την ευκαιρία , να αυξήσω τη φωτογραφική συλλογή μου από το νησί. Το σώμα μου είναι στην Αττική μα ο νους δραπετεύει συνέχεια για εκεί. Περνάει, σε μηδενικό χρόνο ,στεριά και θάλασσα και αγναντεύει το τόπο. Κατάθεση ψυχής έκανα εκεί. Συνετέλεσαν οι πρωτόγνωρες συνθήκες...

Βράδυ στη Χώρα της ΄Ανδρου...

Τα σκαλοπάτια της τα ανέβαινα δυό-δυό στις εποχές του τότε. Ιδίως στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Και μου άρεσε να αγναντεύω το Νειμποριό με το ΞΕΝΙΑ ενδιάμεσα.

Μου έκανε εντύπωση τούτο το φυτό , λίγο μετά την εκκλησία του Αη Γιώργη αριστερά καθώς ανεβαίνουμε για το κέντρο της Χώρας. Μα και το φανάρι, έστω και ηλεκτρικό, παραπέμπει σε εποχές μιας άλλης ακμής του νησιού.

Κατεβαίνοντας για τη Ρίβα, λίγο μετά το παλιό βιβλιοπωλείο Καραουλάνη.

Επιστρέφοντας από τη Ρίβα, με φόντο το στενό κεντρικό δρόμο της Χώρας. Η βόλτα ήταν απόλυτα απολαυστική...

Τούτη η επίσκεψη στη Χώρα ήταν μεθυστική. Είδα, ένιωσα, θυμήθηκα, συνειδητοποίησα, θαύμασα, αισθάνθηκα, γαλήνεψα. Και δεν ήθελα να φύγω. Υπήρχε μια ηρεμία που την απόλαυσα. Και οι ανθρώπινες παρουσίες δίπλα μου με πήγαν ψηλά, ίσαμε το αντριώτικο φεγγάρι και τ΄αστέρια που διέκρινα στο σκοτεινό Παραπόρτι. Εκεί άκουγα τη θάλασσα να ακουμπάει νωχελικά στην άμμο της παραλίας του. Κι αναρωτήθηκα...αν μέθυσε η θάλασσα βλέποντας την ομορφιά του τόπου; Μπορεί να συμβεί κι αυτό άραγε; Φίλε Βαγγέλη ευχαριστώ για τη προθυμία σου, να με βοηθήσεις στις αναρτήσεις μου. Να είσαι πάντα καλά.