Σήμερα τα βήματά μου με οδήγησαν σε ένα ταξίδι αστραπή στην Ανδρο. Είχα ζητήσει να λείψω από την εργασία μου αφού έπρεπε να μεταβώ στο νησί. Ηταν μια μέρα γεμάτη με χρώματα της Ανοιξης. Το νησί είχε βάλει τα ανοιξιάτικά του και σε προκαλούσε. Συνάντησα φίλους και γνωστούς μα και πρόσωπα που με ξέρουν ενώ εγώ όχι... Εβγαλα φωτό, γεύτηκα φρουτάλια ( ας παέι στο καλό και η δίαιτα), και το κυριότερο... Εκανα δουλειά. Και η συνάντηση με ένα φίλο μετά από 34 χρόνια ήταν κάτι. Κι εσύ συνταξιδιώτη μου καλά τη χαρακτήρισες τη μέρα ως μέρα-όνειρο. Είχες δίκιο.
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."