Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Mνήμες...

O Αλέκος Παναγούλης προσάγεται στο ΄Εκτακτο Στρατοδικείο, της χούντας.



Διεύθυνσή μου


Ένα σπιρτόξυλο για πέννα

αίμα στο πάτωμα χυμένο για μελάνι

το ξεχασμένο περιτύλιγμα της γάζας για χαρτί

Μα τι να γράψω;

Τη Διεύθυνσή μου μονάχα ίσως προφτάσω

Παράξενο και πήζει το μελάνι

Μέσ’ από φυλακή σας γράφω

στην Ελλάδα

(Στρατιωτικές Φυλακές Μπογιατίου, 5 Ιουνίου 1971 – Μετά ξυλοδαρμό)

Στίχοι του Αλέκου Παναγούλη.

Σαν σήμερα έγινε το πραξικόπημα.

Υπόσχεση

(γραμμένη στὴν ἀπομόνωση στὸ Μπογιάτι,
τὸν Φλεβάρη τοῦ 1972. «Γράφτηκε
-σημειώνει ὁ ποιητὴς Ἀλέκος Παναγούλης-
ὄχι γιὰ νὰ δικαιολογήσει τὰ δάκρυα
ποὺ ὁ πόνος καὶ ἡ ὀργὴ ἀνέβαζαν στὰ μάτια,
μὰ γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσει μιὰ ἀπόφαση.
Ἁπλοϊκὰ γραμμένο ἴσως, μὰ εἶναι ἕνας ὅρκος»
Τὰ ποιήματα - ἐκδόσεις Παπαζήση).


Τα δάκρυα που στα μάτια μας
θα δείτε ν΄ αναβρύζουν
ποτέ μην τα πιστέψετε

απελπισιάς σημάδια.


Υπόσχεση είναι μοναχά,

γι΄αγώνα υπόσχεση.



Αφού κλείστε την μουσική του blog (στα δεξιά του ) δείτε τα βίντεο. Αφιερωμένα στους αγωνιστές της δημοκρατίας και σε εκείνους που βασανίστηκαν για τις ιδέες τους. Η δικτατορία , ας μη ξεχνάμε, πως έπεσε με μια μεγάλη εθνική συμφορά. Γιατί είναι κοινό το τέλος των δικτατορικών καθεστώτων... Κι εμείς ας ευχηθούμε να επικρατεί πάντα η δημοκρατία στον τόπο που την γέννησε!!!