Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ -ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ - Π.ΑΣΤΕΡΙΑΔΗ




Για το παιδί μας που γιορτάζει σήμερα.

Θέλω να σου σφίξω το χέρι σήμερα. Θέλω να σου δώσω έναν πατρικό ασπασμό και να σου ευχηθώ πλούτο πνευματικό και υλικό στη ζωή σου. Θέλω να σου ευχηθώ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ που να είναι ΚΑΛΑ για σένα. Μα θέλω να ευχηθώ και στους γονείς σου να σε χαίρονται και να σε δούν στο μέλλον όπως εκείνοι σε έχουν δει στα πιο απροσπέλαστα όνειρά τους. Θυμάμαι...και τι δε θυμάμαι από σένα. Θυμάμαι πως παραθέριζα στην Αντρο όταν με είχατε πάρει για πρώτη φορά τηλέφωνο...Θυμάμαι την αγωνία σας και τη δική μου επιθυμία να σας κάνω να πιστέψετε πως θα κάνω ό,τι μπορώ. Αλλως τε αυτή δεν είναι η δουλειά μου; Να δίνω λύσεις σε ό,τι έχει να κάνει με το σχολείο που υπηρετώ; Κι αυτό το θεωρώ αυτονόητο...
Θυμάμαι το τιτάνιο αγώνα σου...Εναν αγώνα που σιωπηλά παρακολουθούσα, και έμενα έκπληκτος πολλές φορές από το δικό σου θάρρος, τη δική σου δύναμη εγκαρτέρησης, το δικό σου χαμόγελο που ήταν μετασχηματισμός της δικής σου αγωνίας για τη ζωή. Θέλω να σε ευχαριστήσω σήμερα. Και θέλω να αισθανθείς πως το εννοώ αυτό. Εγώ μεν ήμουν διευθυντής στο σχολείο που φοιτούσες, εσύ όμως με δίδαξες τι σημαίνει θάρρος, δύναμη αντίστασης στις αντιξοότητες και προσπέρασμα των εμποδίων... Κι αν έφυγες από το σχολείο που εξακολουθώ να προΐσταμαι, ξέρεις πως χαίρομαι να μαθαίνω για το δικό σου πέταγμα στη ζωή. Να ξέρεις πως για μένα είσαι μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Η βράβευσή σου πριν δυό χρόνια στο Πνευματικό Κέντρο της Παραλίας του τόπου μας ήταν "μια οφειλή" σε σένα. Εύχομαι και πάλι να είσαι καλά, να είσαι γερή, ευτυχισμένη, να προοδεύεις στη ζωή σου και η ζωή να σου δίνει από αύριο ότι σου στέρησε μέχρι σήμερα.

H αλφαβήτα...

Kλείστε πρώτα τη μουσική του ιστολόγιου ( στα δεξιά του ) και μετά απολαύστε το βίντεο...






Άλφα, βήτα, γάμα, δέλτα
σκόνη γίνεται κι η πέτρα
έψιλον, ζήτα, ήττα, θήτα
μοιάζει η νίκη με την ήττα

Βι, γα, δε, ζι, θι
κα, λα, μι, νι, ξι
πι, ρο, σίγμα, ταυ
φι, χι, ψι

Γιώτα, κάπα, λάμδα, μι
πόσο αξίζει μια στιγμή
νι, ξι, όμικρον, πι, ρο
φεύγω μα σε καρτερώ

Σίγμα, ταυ, ύψιλον, φι
μοναξιά στην κορυφή
με το χι, το ψι, το ωμέγα
μια παλικαριά'ναι η φεύγα

Αφιερωμένο στην ιερή μνήμη του πατέρα μου. Πως ήθελες να ξέρω μωρέ πατέρα πως τα βήματά σου σε έφεραν κι από το μικρό χωριό που ο Ελ. Bενιζέλος είχε ραντεβού με την ιστορία. Και γιατί μου είχες κρύψει μωρέ αυτά τα έγγραφα του 1946, που βρήκα όταν σκάλιζα το προσωπικο σου αρχείο; Που να ξέρω πως εκεί σου ΄δωσαν μια χούφτα τυρί για τροφή μιας ολόκληρης μέρας , λίγο πριν σε αιχμαλωτίσουν τα τέρατα του ναζισμού; Θα άναβα ένα κερί στην εκκλησιά της πλατείας του χωριού, που βρέθηκα πριν λίγες μέρες. Ποιος ξέρει πόσα και πόσα άλλα δε μου είπες, κι άντε να τα μάθω τώρα καθώς εσύ είσαι με τη μάνα και την αδελφή μου στις γειτονιές του Παραδείσου...