Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Που ΄σαι Θανάση

Σήμερα που γιορτάζει ο Αη-Θανάσης μου αρέσει να ακούω το γνωστό τραγούδι σε ερμηνεία του τροβαδούρου της αγάπης.



Δελτίο τύπου του Υπουργείου Παιδείας

Δελτίο Τύπου 18/01/2010

Δήλωση Υπουργού Παιδείας σχετικά με την απόπειρα εμπρησμού στη Συναγωγή των Χανίων

Η Ελλάδα σέβεται και υπερασπίζεται το δικαίωμα του κάθε ατόμου ανεξαρτήτως φύλου και φυλής, θρησκείας και καταγωγής να ζει και να λειτουργεί ελεύθερα σε μια ασφαλή και ευνομούμενη πολιτεία.

Καταδικάζουμε απερίφραστα την απόπειρα εμπρησμού της Συναγωγής των Χανίων όπως και κάθε ενέργεια που πυροδοτεί αίσθημα μισαλλοδοξίας και εκθέτει τη χώρα, από όπου και αν προέρχεται.

Mαραθώνια

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα που υπογράφει ο κ. Νίκος Μπακουνάκης από ΤΟ ΒΗΜΑ.

Γερμανική προειδοποίηση κατά της χρήσης του Internet Explorer

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από ΤΟ ΒΗΜΑ σχετικά με τον Ι.Ε. Προσωπικά πάντως χρησιμοποιώ τον Μozilla.

Το θεώρημα της πίτσας

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από ΤΟ ΒΗΜΑ με αυτό το τίτλο. Μπορούμε να το εντάξουμε στα Μαθηματικά της καθημερινότητάς μας.

Αναμνήσεις...


Σαν βρέθηκα χτες το πρωί εκεί, στο μεγάλο γκαράζ, κι άκουσα τους ανθρώπους με τη χαρακτηριστική προφορά, ο νους πήγε μερικά χρόνια πίσω...΄Οταν εκείνο το βράδυ με το απαγορευτικό, λίγοι θαρραλέοι αποφασίζαμε να ταξιδέψουμε επειδή τη Δυετέρα έπρεπε να βρεθούμε στο καθήκον...Θυμήθηκα το πόσο ανίσχυρος είχα νιώσει μπροστά στην μανία των στοιχείων της φύσης και πόσες προσευχές είχα πει για επιστρέψω σώος. Όλα αυτά μα και αυτά που προηγήθηκαν εκείνου του ταξιδιού ανήκουν οριστικά στο παρελθόν... μα χτες οι μνήμες επανήλθαν χωρίς φυσικά διάθεση επανάληψης των πράξεων. Το αντίθετο μάλιστα... Κι όταν έφευγα από το μεγάλο λιμάνι έκανα ένα τηλεφώνημα, αντίδοτο σκέψης και διάθεσης στο παρελθόν της ταλαιπωρίας... Και ανηφόρισα στη μεγάλη λεωφόρο με διάθεση και ελπίδα για το αύριο.

Χτες...

Κραιπάλη γαστριμαργική μα και χορευτική στη διάρκεια του χτεσινού μεσημεριού. Φίλοι μου όλα ήταν τέλεια και σας ευχαριστώ θερμά. Η γεύση των φαγητών και η ομορφιά των γλυκόλαλων μελοποιημένων στίχων έκανε όλους μας να ξεφύγουμε από τα καθημερινά, τα τετριμμένα. Μα και ο χορός , έκφραση της ψυχής μας κι αυτός, έβγαλε χαρά και πόνο, έβγαλε συναισθήματα κι έκφραση, έβγαλε ενατένιση κι ελπίδα. Και φυσικά το ζεϊμπέκικό μου αφιερώθηκε στους παρόντες εκεί συναδέλφους μου. Που δίνουμε καθημερινά τη δική μας μάχη. Μικρή ή μεγάλη, δεν έχει σημασία. Με άσφαιρα πυρά. Ή μάλλον με τα πυρά της σκέψης και των προβληματισμών. Ευχαριστίες και πάλι.

Χρόνια Πολλά

Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες σήμερα. Χρόνια Πολλά εκεί στην Κυπαρισσία, χρόνια πολλά στα πρόσωπα τα γνωστά κι αγαπητά που γιορτάζουν. Και του χρόνου καλύτερα.