Οι σπουδές σου μακριά μου δεν αξίζουν
μόνο την καρδιά μου βασανίζουν........
Aπόψε με έκανες να ταξιδέψω έστω κι αν η θάλασσα είναι τρικυμιώδης....
Με τις δυο γραμμές που μου έστειλες με έκανες να νιώσω
ότι ταξιδεύω με μπουνάτσα......
Σκέφτομαι......
Απλές κουβέντες που να βρεις που να τα λένε όλα....
Σκέφτομαι εκείνο το πρωί πριν 84 χρόνια.....
Πως να ένιωθαν άραγε εκείνοι οι νεοσσοί;;;;
Που είχαν βρει τη δύναμη αλλά και την ελπίδα,
για το αίσιο του αγώνα τους που τότε άρχιζε......
Σ΄ ευχαριστώ για το αποψινό σου λόγο.
Με πήγε ψηλά, εκεί στα υψώματα του Αστράτηγου,
εκεί δίπλα απ τη μικρή εκκλησία του χωριού
που πέρσι μαζί αφήσαμε μιαν ευφροσύνη.....
Θυμάσαι πιστεύω......
Περιμένω να περάσουν οι μέρες.
Για να βαδίσουμε πλάι-πλάι δίπλα στο μικρό χωριό
απ όπου θα αφήσουμε τη ματιά μας
να ταξιδέψει στο τότε.
Πες μου, θέλω να ακούσω τη σκέψη σου......
Θα βρούμε εκεί τις απλές κουβέντες που θα τα λένε όλα;;;
Τι λες θα τις βρούμε;;;;;
Τότε πριν 84 χρόνια.....
Σήμερα στη.... Γωνιά.
Τότε......
