http://www.vita.gr/html/ent/893/ent.6893.asp
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009
Γιατί τα παιδιά λένε ψέμματα
http://www.vita.gr/html/ent/893/ent.6893.asp
Χωρίς τίτλο...
Το κόκκινο χρώμα τους φυσική συνέπεια ενός έρωτα.
Στο κιτρινισμένο χαρτί δίπλα της
σχεδιασμένη η πορεία δίχως κλίμακα.
Ευδιάκριτα τα βήματα από
τις μεθυσμένες λέξεις του παρόντος.
Είχες αφήσει στο βάζο
τις μαργαρίτες της απόκκρισης.
Ευτυχία καλή...
http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDF/migrated/1410.pdf
Το ιερό της Αθηνάς Παλληνίδος στο Γέρακα.
http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDF/migrated/1413.pdf
Ραμνούς
http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDFofIssues/981.pdf
Η Αττική στους προΙστορικούς χρόνους
http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDF/migrated/837.pdf
Το ιερό της ΄Ισιδας στο Μαραθώνα
http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDFofIssues/969.pdf
Tα ιερά της τετραπόλεως στο Μαραθώνα
http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDFofIssues/984.pdf
Προκλητικοί και ατιμώρητοι...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_31/07/2009_324086
To χρώμα του φεγγαριού...
Οι ευχαριστίες μου για τη λήψη είναι πολλές...
TO XΡΩΜΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ
ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Τα χρώματα
– Τι χρώμα έχει η λύπη; Ρωτησε το αστέρι την κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου που περνούσε βιαστικά.Δεν άκουσες;Σε ρώτησα, τι χρώμα έχει η λύπη;
– Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στη αγγαλιά της. Ένα βαθύ άγριο μπλέ.
– Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;
– Τα όνειρα; Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.
– Τί χρώμα έχει η χαρά;
– Το χρώμα του μεσημεριού αστεράκι μου.
– Και η μοναξιά;
– Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί.
– Τι όμορφα που είναι τα χρώματα! Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο, να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.
– Το αστέρι έκλεισε τα ματια του και ακούμπησε στο φράκτη. Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.
– Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω, τι χρώμα έχει η αγάπη;
– …Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού, απάντησε το δέντρο.
– Τι χρώμα έχει ο έρωτας;
– Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, όταν είναι πανσέληνος.
– Έτσι ε; Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, είπε τo αστέρι… Κοίταξε μακριά στο κενό… Και δάκρυσε …
Ζω…
– Δε φοβάσαι που θα πεθάνεις;
– Σήμερα πάντως ζω! Σου σφίγγω τα χέρια, σε κοιτάζω στα μάτια. Μήν αφήνεις ποτέ σου το σήμερα να μαραίνεται. Μην αφήνεις τη ζωή να χάνεται σαν την άμμο μέσα απo τα δάκτυλά σου. Ζήσε. Κατάλαβες; Ζήσε! Μη βάζεις το σήμερα ενέχυρο σ' αυτό που εννοούνε μερικοί μουχλιασμένο Αύριο. Το Σήμερα είναι δικό σου, φίλε. Αγάπησέ το!
Συγχωρώ!
– Δίνε το χέρι σου στον άλλο χωρίς να κρίνεις. Κάνε του λίγο χώρο μέσα σου να ξαποστάσει. Να πιεί μια γουλιά νερό. Σ' αυτό τον κόσμο, παλικάρι, όλοι έχουμε μερίδιο σε όλα. Μερίδιο στη χαρά, στα λάθη στην απόγνωση. Κι εσύ, θα 'ρθουν φορές που θα τα κάνεις θάλασσα στη ζωή σου. Ε! Δε θα σημάνει ποτέ γι' αυτό το τέλος του κόσμου! Εγώ είμαι γέρος, κι ακόμα κάποιες φορές τα κάνω θάλασσα. Δε βγαίνει με συνταγές η ζωή. Aντε στην υγειά σου!
Ελπίζω!
– Μην πικραίνεσαι, είπε. Και βούρκωσε. Είναι όμορφη η ζωή. Πιστεψέ με. Αξίζει να τη ζεί κανείς, έστω κι αν κάποτε γεμίζει πληγές. Σε νιώθω. Λες να μην τα ξέρω όλ' αυτά; Μα να θυμάσαι πάντα, φιλαράκο, πως αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα. Δε σταματάει πουθενά η ζωή. Μη σε μπερδέψουνε κάτι κακομοίρηδες, που σφίγγουν σαν το παραδοσάκουλο της ψυχής τους. Κι ο άνθρωπος σαν τα δέντρα είναι. Ανθίζει, κάνει καρπούς, μαδάει, και πάλι απο την αρχή. Τωρα έχεις φουρτούνα εσύ, και δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Φύλαξέ τα όμως στο μυαλό σου αυτά που ακούς. Δεν σου κάνω το δάσκαλο. Ένας γερο-ξεκούτης είμαι. Μα αυτά τα πράγματα έτσι γίνονται. Το ξέρω καλά. Αν θέλεις να φύγεις, φύγε. Κανείς δεν μπορεί να σε κρατήσει. Προχώρα όρθιος όμως. Έτσι; ………………………………………………………………………………………….
– Aυριο θα 'ναι μια καινούρια μέρα, αγόρι μου. Πλύσου, χτενίσου, ψιθύρισε ένα τραγουδάκι και ξεκίνα. Δεν ξέρω τιποτ' άλλο να σου πω, Έζησα τόσα χρόνια σ'αυτή τη γη. Δεν αρνήθηκα ποτέ τα λάθη μου. Δε γουστάρω τους ανθρώπους που είναι ατσαλάκωτοι. Αξίζει να ζείς μέσα στη γυάλα, απο φόβο μην πληγωθείς; Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα. Κι όταν τσακίζεσαι, να 'χεις το θάρρος να λές: Με γεια μου με χαρά μου. Φτου κι από την αρχή τώρα. Όχι κακομοιριές και κλαψούρες. Η ζωή είναι όμορφη, παλικάρι μου, μόνο όταν την ζείς. Όταν κυλιέσαι μαζί της. Πότε σε λασπουριές και πότε σε ροδοπέταλα. Κράτα της αναμνήσεις σου και προχώρα… Μια περιπλάνηση είναι το διάβα μας σ' αυτό το κόσμο. Μια περιπλάνηση ανάμεσα ουρανού και γής. Aντε να πιούμε και το τελευταίο. Έχω να σηκωθώ νωρίς αύριο. Πρέπει να κλαδέψω τις τριανταφυλλιές. Αλλιώς, πώς θα θυμάμαι το χαμόγελο αυτηνής της κακούργας της Μελπομένης;
Ποιός είναι ο δυνατός;
– Ποιός είναι ο δυνατός; Ρώτησε ξαφνικά το δέντρο.
– Αυτός που περπατά μέσα στη νύχτα μόνος του. Κι όμως, φοβάται τόσο το σκοτάδι. Αυτός που περιμένει στην πλαγιά τους λύκους. Κι ας τρέμει σαν το λαγό ακούγοντας τα ουρλιαχτά τους. Αυτός που γλιστράει, που γονατίζει, που γεμίζει λάσπες. Που χώνεται στο θολό ποτάμι ως το λαιμό. Και μια στιγμή,μέσα στο χαλασμό, απλώνει τα παγωμένα χέρια του, κόβει κίτρινες μαργαρίτες και στολίζει τα μαλιά του. Αυτός είναι ο δυνατός.
Ένα κουκούλι έπεσε κείνη την ώρα στο χώμα κι έσπασε. Μια πολύχρωμη πεταλούδα πήδηξε από μέσα. Ξεδίπλωσε τα φτερά της και πέταξε γύρω από τις μυρτιές. Ύστερα κοντοστάθηκε, κοίταξε μια στιγμή στα μάτια το Θεό, και ψιθύρισε:
– Γειά σου! Τι όμορφος που είναι ο κόσμος σου! ……………………………………………………………………………………………… «Προσεξε μην ξεχάσεις ποτέ πως η ζωή αγαπά αυτούς που την περιμένουν στη γωνία του δρόμου μ' ένα λουλούδι στο χέρι. Μπορεί να γονατίζεις, να σερνεσαι, να ματώνεις. Ωραία! Δε χαλασε ο κόσμος. Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους. Έχεις πάντα το καιρό να σηκωθείς. Τ' αγαλματα μόνο δε λυγάνε».
Ονειρεύονται… και ελπίζουν…
– Πες μου ένα χαρούμενο τραγούδι για την ζωή, είπε το δέντρο στ' αστέρι του.
– Το τραγούδι που λέει η καγκελόπορτα, όταν ανοίγει και μπαίνει κάποιος που αγαπάς.
– Δείξε μου ένα ακριβό στολίδι.
– Τα καράβια και τους Ινδιάνους με τα βέλη και τα πολύχρωμα φτερά, που είναι ζωγραφισμένα στους άσπρους τοίχους μιας καμαρούλας.
– Όμορφη βραδιά απόψε. Aκου, πως τραγουδάει το τριζόνι!
Σε λίγο θα βγεί ο Αυγερινός. Σε λίγο θα ξημερώσει. Κοίτα που ξεχάστηκε μια ξελογιασμένη καρδερίνα. Και ξαγρυπνά. Κοιτάζει το φεγγάρι. Και ονειρεύεται…
– Σε λίγο θα ξημερώσει… Κοίτα που ξεχάστηκαν κάποιοι ξελογιασμένοι άνθρωποι. Και ξαγρυπνούν. Κοιτάζουν το φεγγάρι. Κι ονειρεύονται… Ονειρεύονται και ελπίζουν…
Eφηβεία...
http://ktisis.cut.ac.cy/handle/10488/656
Σχολείο και μονογονεϊκή οικογένεια.
http://www.eadap.gr/miscFolder/18099_fikaris-arxodoglou.pdf
Διάβασες...
Οι άνθρωποι είμαστε όλοι παιδιά ενός Θεού, άσχετα με το όνομα που του δίνουμε.
Και μια οικογένεια.
Πόσο μάλλον...
Κι όταν πας πέρα, να μου τον φιλήσεις, να τον χτυπήσεις απαλά στον ώμο και να του πεις τα χαιρετίσματά μου. Μα και την αγάπη μου.
Φολέγανδρος
Αλκοόλ και άλλα...
http://library.panteion.gr:8080/dspace/bitstream/123456789/199/1/kantza.pdf
Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009
Μύρτος-Κεφαλλονιά
Υποδέχεται παράσταση 23 αιώνες μετά.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_30/07/2009_323919
Ελευσίνα
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_30/07/2009_323923
Νεναική παραβατικότητα
http://library.panteion.gr:8080/dspace/bitstream/123456789/745/1/tzekou.pdf
Μουσική στη χάρη του Αγ. Γεράσιμου
Η μπαλλάντα του Κύρ-Μέντιου
Δε ξεχνώ πώς τότε που κατέβαινα Ηράκλειο , ήταν απαραίτητο για μένα να περάσω για φαγητό από τη ταβέρνα του ξαδέλφου του στην οδό Ολυμπιονικών, και ο τελευταίος μαζί με τα εξαιρετικά εδέσματα έβαζε για μένα μουσική του αξέχαστου ερμηνευτή-ξαδέλφου του.
Για να το απολαύσετε μη ξεχάσετε να κλείσετε τη μουσική του blog (στα δεξιά του).
΄Ητανε μια φορά...
Στο αφιερώνω το τραγούδι αγαπητέ και εκλεκτέ μου φίλε.
Οι άγγελοι
Εγώ για σένα...
Eυτυχία
http://www.vlioras.gr/Philologia/Composition/Eytyxia.htm
Eφηβεία
http://blogs.sch.gr/7lykkall/files/2008/11/teenagers_skiathiti_reziti_keimeno.pdf
Αλέξανδρος Δελμούζος
http://library.panteion.gr:8080/dspace/bitstream/123456789/779/1/haralambidis.pdf
Διαχείρηση μαθηματικών νοημάτων
http://users.auth.gr/~kliapis/KalTzekSAK.pdf
Σκέψεις για τη διαχείρηση της σχολικής τάξης
http://www.traitdunion.gr/dyn/down/051309192029.pdf
Χαρακτηριστικά και ανάγκες μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες
http://hms-volos.gr/arx_dief/prostetiDS_1xa261107.pdf
Σχολικός ψυχολόγος
http://library.panteion.gr:8080/dspace/bitstream/123456789/733/1/kriekouki.pdf
Σχολική Βία
http://www.paideia.org.cy/upload/1_12_2009_sholiki_via.pdf
Mικρή πατρίδα
Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009
Ενα όμορφο αμάξι με δυό άλογα.
Το αφιερώνω στην ιερή μνήμη του πατέρα μου που ήθελε να το ακούει συνέχεια. Πατέρα δε σε ξεχνάμε. Ολα εδώ, κι αν άλλαξαν κάποια πράγματα, μα όλα σε θυμίζουν.
Τι ζητάω...
Ο μικρός Τιτανικός...
Μαθηματικών ειδύλλια...
http://www.rhodian-pedia.gr/2007/shows/mathimatika/Filladio.pdf
Χτες βράδυ μεταξύ τυρού και αχλαδιού...

Ενα πολύ όμορφο τραγούδι
Το βίντεο για την Ακρόπολη
Συστάσεις προς παιδαγωγούς και δασκάλους
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_29/07/2009_323818
Η περικοπή στο βίντεο του Κ. Γαβρά
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4528728
Κυριακή 26 Ιουλίου 2009
Θα φυτέψω...
Θα φυτέψω ένα φεγγάρι για να χω φως στις νύχτες μου.
Θα φυτέψω έναν ήλιο για να χω τη ζεστασιά του.
Θέλω να έχω το δικό μου κήπο.
Με τα δικά μου λουλούδια.
Θα με βοηθήσεις να φυτέψω ένα όνειρο
γεμάτο κεντημένες πολύχρωμες ελπίδες;
Μια μοίρα μου ψιθύρισε πως δε θα μου αρνηθείς.
Ηρθε με μορφή ασημόφτερου ερωδιού
από τις γειτονιές της Ιθάκης!!!
Αναζητήσεις
Ανάμεσα στα πύρινα μέτωπα του νου μου
και στις ματωμένες κορυφές των συνειδητών επιλογών μου.
Αναζητώ κι άλλους σηματωρούς για την ψυχή μου.
Ψάχνω αλχημείες της πυρίτιδας μέσα σε καταιγίδες.
Θέλω ένα χέρι να αδράξω την ευκαιρία
των ελπίδων.
Οχι για τη πορεία που ξέρεις.
Μα για τις άλλες πορείες της καθημερινότητας.
Αν και είναι έντονη η ομίχλη της ευκολίας.
Υ.Γ. Εσύ ξέρεις το άτομο που ξέρει...
Θωράκιση κατά της κοινής γρίππης
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100013_26/07/2009_323577
Ευτυχία και προσδοκίες
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_26/07/2009_323208
Οικονομία από ΤΟ ΒΗΜΑ
http://www.tovima.gr/Oikonomia.asp
Βιβλία από το ΒΗΜΑ
http://www.tovima.gr/Vivlia.asp
Σάββατο 25 Ιουλίου 2009
Τηλεόραση και παιδική ηλικία
http://www.syllogosperiklis.gr/ep_bima/epistimoniko_bima_6/10_sioutas.pdf
Καθαρές κουβέντες για το δαρμό
http://www.nospank.net/pt-gr.pdf
Αιτίες για αρνητική στάση απέναντι στα Μαθηματικά.
http://ltee.org/modules/mydownloads/viewcat.php?cid=1&min=20&orderby=titleD&show=10
Μαθηματική αναλογική σκέψη
http://www.rhodes.aegean.gr/ptde/mathlab/9.article3.pdf
Αγρυπνοι φρουροί.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_25/07/2009_323450
Κυνηγώντας τους γαλαξίες
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_25/07/2009_323447
Λύση προβλημάτων...
http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=66713
Λόγια ψυχής
Μια ώθηση για το γαλάζιο του ουρανού,
μια ώθηση για το ασημόχρωμα του φεγγαριού.
Ομως τ΄ακροκέραμα της ψυχής μου ήταν ατόφια εκεί.
Αλήθεια δεν είχες καταθέσει εκείνο το Σάββατο;
Εστω και με προθεσμία...
Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=66803
Ελληνικά τοπία
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=66797
Βασίλης Γκουρογιάννης
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=66775
Δημοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ
Κλικάρετε λοιπόν, παρακάτω να ταξιδέψτε εκεί.
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=66846
Aνω Σούλι Μαραθώνα

Eνα βίντεο που αξίζει να δούμε όλοι
Αγ. Ερμόλαος Ανδρου

Πέλλα, ευλογημένη γη...
Σας το συστήνω. Το δημοσίευμα είναι από τη "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ".
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxgreece_100025_16/10/2007_208090
Στα χώματα αυτά ζούσαν οι δικοί μου...




Παιδιά μου , εκεί στα σύνορα, δε σας έχω ξεχάσει. Σας θυμάμαι σχεδόν όλους. Σϊμο και Δέσποινα αγαπημένοι μου φίλοι που μου ανοίξατε το σπίτι σας μα και τη καρδιά σας, Κατίνα και Χρήστο με τους ευγενικούς σας τρόπους, καλοί μου συνάδελφοι όλους σας θυμάμαι.....Mα κι εκεί στη Θηριόπετρα..Πρόεδρε "Νταγιάν", Δημήτρη καλέ μου συνάδελφε με τη Ρούλα τη γυναίκα σου, Γιακείμη...... και τους άλλους σας θυμάμαι όλους....Μα δε μπορώ να ξεχάσω και τον αδικοχαμένο γιατρό μας....τον Άκη που έφυγε τόσο νωρίς!!!
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_25/07/2009_323448,,
Οι φωτό έχουν ληφθεί από διάφορα sites. Δεν διεκδικώ τη πατρότητά τους με κανένα τρόπο. Απλά τις έχω αποθηκεύσει κατά καιρούς και δε θυμάμαι την προέλευση. Ο χάρτης ίσως είναι του Ορειβ. Συλλόγου Αριδαίας.
Το πλοίο της γνώσης
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_100039_23/07/2009_323104
Εντός της αγοράς, αλλά.....
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_25/07/2009_323458
Oι καλύτεροι όλο και χειρότεροι
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_25/07/2009_323456
Μια αγάπη για το καλοκαίρι...
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4528237
Σχετικά με την απειλή της γρίππης
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4528164
Ενας ύμνος στα αδέσποτα
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=4528432
Πριν 32 χρόνια σαν σήμερα

"Ψάρακας", ή "Στραβάδι" ή "Μαύρος", ο υπογράφων περνούσε τη Πύλη στο ιστορικό 6-0 Σύνταγμα Πεζικού, στη Κόρινθο, ως νεοσύλλεκτος.
Καθώς μπήκα μέσα στις 11 το πρωί και ξάπλωσα στο κρεββάτι μου στις 2 τα ξημερώματα της επομένης μέρας είχα χάσει την έννοια του χρόνου. Θυμάμαι τη μέρα, την έλλειψη νερού στο στρατόπεδο και το φαγητό που τρώγαμε, οι νεοσύλλεκτοι, καθήμενοι στο χώμα. Ομως δε πάθαμε τίποτα. Αντέξαμε στις όποιες συσκολίες του Στρατού.
Μα σαν σήμερα πριν 29 χρόνια είχα στο χέρι μου το πολυπόθητο απολύτηριο, από τη ΓΥΣ. Ο έφεδρος Ανθ/λγός(Τχ) Σπυρόπουλος Δημ. έβαζε τις στολές του στη ντουλάπα και αφού αποχαιρέτησε αξιωματικούς και υπαλλήλους της ΓΥΣ έφευγε για.....που αλλού.......την ΄Ανδρο.
36 μήνες θητεία, δίχως μια ώρα φυλακή.
Αλλες εποχές.
Αλλες νοοτροπίες.
Τρίτη 21 Ιουλίου 2009
Mαθηματικα κείμενα στο διαδίκτυο
http://www.aueb.gr/users/mathpage/wwwmath/printerfriendly.pdf
Ανάπτυξη επιθυμητής συμπεριφοράς στη σχολική τάξη
http://www.pi-schools.gr/download/programs/Oloimero/oloimero_03_05/eishghseis_hmer_05/eis_Georgiou.pdf
Παιδί και ζωγραφική
http://www.iatrikionline.gr/Deltio_54b_2007/07.pdf
Ενημέρωση...
http://www.dismathis.gr/
Eθισμός στο διαδίκτυο
http://saferinternet.gr/Portals/0/docs/conference_speeches/Alexandra_Kappatou.pdf
Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009
40 χρόνια μετά...
Κατάθεση ψυχής
Σήμερα θάθελα....
Να κόψω ένα κλαδί ελιάς από το περίβολο του Τύμβου των Αθηναίων, εδώ πιό κάτω.
Μα και λίγες δάφνες από την αυλή της εκκλησιάς της Μεσοσπορίτισσας που πλησίον έγινε η μάχη του 490 π.χ και να φύγω για κάτω...
Να τα καταθέσω στο τύμβο της Μακεδονίτισσας στη Λευκωσία και στα περίχωρα της Κερύνειας όπου έπεσαν οι ατρόμητοι.
Ενα είναι το ερώτημα;
Θα έφταναν όλες οι δάφνες και όλα τα λιόκλαδα να στεφανώσουν την αντρειοσύνη των αθανάτων;
Δε κλαίω...
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Καλογιάννης
Σε βρήκα για μια νύχτα μόνη
και πότε θα σε ξαναβρώ
η θυμησή σου με σταυρώνει
σ' ένα κατάφωτο σταυρό
η θυμησή σου με σταυρώνει
σ' ένα κατάφωτο σταυρό
Δεν κλαίω για αυτά που μου 'χεις πάρει
για αυτά που μου 'χεις αρνηθεί
μου 'χεις χαρίσει ένα φεγγάρι
γαλάζιο, ανείπωτο, βαθύ.
Δεν κλαίω για αυτά που μου 'χεις πάρει.
Στη τρυφερή σου την παλάμη
κουρνιάζουν τα χρυσά πουλιά
ποιάν αμαρτία να 'χω κάνει
και μου χουν λείψει τα φιλιά
ποιάν αμαρτία να 'χω κάνει
και μου χουν λείψει τα φιλιά
Δεν κλαίω για αυτά που μου 'χεις πάρει
για αυτά που μου 'χεις αρνηθεί
μου 'χεις χαρίσει ένα φεγγάρι
γαλάζιο, ανείπωτο, βαθύ.
Δεν κλαίω για αυτά που μου 'χεις πάρει.
Κι αφού κλείσετε τη μουσική του blog απολαύστε τη μουσική του Μ. Τόκα.
Κύπρος...Ενα αφιέρωμα στα κατοπεινά χρόνια
http://anemologites.com/wp-content/uploads/2008/07/cyprus_1974low.pdf
Eνας θλιβερός απολογισμός
Ο Θλιβερός Απολογισμός της Τουρκικής Εισβολής και Κατοχής στην Κύπρο
Κυπριακοί θησαυροί στο Μόναχο
Κλικάρετε στο σύνδεσμο που ακολουθεί και θα δείτε το γιατί...
http://makariosfoundation.org.cy/a3%20exhibition%20greek.pdf
35 χρόνια μετά...
Λυσιστράτη...
Κυριακή 19 Ιουλίου 2009
Mικρά παιδιά, μεγάλα προβλήματα
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_17/07/2009_322441
Ευχαριστίες
Σ΄ευχαριστώ για το υλικό των συναισθημάτων που μας έδωσες.
Είναι όντως εντυπωσιακό σε ποσότητα και ποιότητα.
Θέλω να μας δώσεις κι άλλο οταν αυτό είναι δυνατό.
Να θυμάσαι πως το να δίνεις σημαίνει τελικά να παίρνεις.
Συμπαντική αναλλοίωτη αλήθεια.
Των χρόνων που πέρασαν και θα έρθουν.
Να είσαι καλά και να χαίρεσαι τη ζωή σου.
Τη ζωή σας...
Θέλω να βρεθούμε στη Ζάκυνθο...
Παρέα με τη κουλτούρα των επτανήσιων!!!
Λες νάναι και η Δώρα κοντά μας;
Σάββατο 18 Ιουλίου 2009
Πλάτων και Μαθηματικά-2
http://www.emekozanis.gr/reports/r070103/dorts070214.pdf
Mαθηματικά και Πλάτων
http://grmath4.phpnet.us/mathimatikoi/platon/rolos-platona.pdf
Καλό ταξίδι παιδιά!!!
Ναι, θα πάτε στο νησί της και θάθελα να ήμουν στη θέση σας.
Θέλω πολύ να πάω κι εγώ.
Να πάτε και να περάσετε καλά.
Και σαν έρθετε να ακούσω τις εντυπώσεις σας που προσδοκώ πως θα είναι πολύ καλές.
Και μια ευχή.
Μια μέρα, να πάμε όλοι μαζί εκεί!
Καλό δρόμο.
Ο κυβερνοχώρος διαστέλλει τον ανθρώπινο χώρο
http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=64618
e-χάσμα κέντρου-απόκεντρου
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=64783
Kίμωλος
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=64634
Με λοστούς και τσεκούρια
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=4527326&enthDate=18072009
Στη Κύπρο δεν υπήρξε συνωμοσία
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=4527313&enthDate=18072009
Οι ακτινογράφοι της κοινωνίας
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=4527292
Για τη ψυχή του.
Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009
Για την Αγ. Μαρίνα της Ανδρου.
http://nektarios-gr.blogspot.com/2008/07/blog-post_16.html
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009
Ι.Μ. Αγίας Μαρίνας Ανδρου
http://steniotika.blogspot.com/2009/07/blog-post_7070.html
Ο ρόλος του Δ/ντή Σχ. Μονάδας
http://dide-v.thess.sch.gr/portal/index.php?option=com_content&task=view&id=328&Itemid=82
Αλήθειες...
Λίγα δευτερόλεπτα...
΄Ενα ερώτημα...
Μια έκθεση ιδεών...
Μια στάση στο χρόνο...
Ενα βραβείο...
Και μια ανθρώπινη διασταύρωση...
Είδες πως αλλάζουν οι δομές των αριθμών;
Αισθάνθηκες τη δύναμη των πράξεων;
Μην αρνηθείς την ισχύ των συμπαντικών νόμων!!!
Και την ενδελέχεια των συμπτώσεων!!!
Μου αρέσει...
Με ταξιδεύει στα χρόνια της νιότης μου.
Εκεί, παρέα με τα όνειρα, που ήταν πολύχρωμα.
Τροποιείς τα δρομολόγια του νου.
Δίχως σχέδια έκτακτης ανάγκης.
Οι ελπίδες σε μια νέα ρότα των χρωμάτων
δείχνουν να προσορμίζονται εκεί, στο φάρο...
Να κάτσεις κάμποσο εκεί.
Μη φύγεις.
Θέλω να φαντάζομαι τις όμορφες στιγμές.
Κι αυτό συμβαίνει σαν είσαι εκεί.
Και εκπέμπεις σύμμετρα κύματα γαλάζιων σκέψεων.
Και όχι μόνο!!!