Mια ηλιόλουστη ημέρα του περασμένου Μαρτίου κατέβαινα την Πατριάρχου Ιωακείμ. Περπατούσα αφηρημένη και καθώς το βλέμμα ξεμάκρυνε, μια εκτυφλωτική λάμψη με χτύπησε στα μάτια και θαμπώθηκα. Από μακριά έμοιαζε σαν ζωγραφιά σε φλούο κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα τοποθετημένη λοξά σε κάθε γωνία του δρόμου. Αν δεν πλησίαζα για να δω περί τίνος πρόκειται, θα μπορούσα εύκολα να σκεφτώ πως κάποιος μόλις είχε χάσει ένα μαξιλαράκι του ΙΚΕΑ. Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο από την AthensVoice.
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου