Δείτε παρακάτω το 1ο μέρος από τα 2 ενός χρήσιμου βίντεο.
Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2025
Ποιές είναι οι διαφορές μεταξύ Gmail, Gsuite και Google λογαριασμούς
Δείτε παρακάτω το βίντεο από το youtube.
Μελέτη της OpenAI: Έτσι χρησιμοποιούν οι χρήστες το ChatGPT – Κυριαρχία των νέων
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ για τη τεχνητή νοημοσύνη.
Αγάπη ή υπερπροσφορά; 2 σημάδια ότι έχεις ξεπεράσει τα όριά σου
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το vita.gr.
Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2025
Το αιώνιο βιβλίο, το αιώνιο ερώτημα .
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του συναδέλφου Νίκου Τσούλια π. Προέδρου της ΟΛΜΕ.
H εκβολή του Κουρταλιώτη ποταμού στη παραλία του Πρέβελη.
Δείτε παρακάτω την εκβολή του Κουρταλιώτη ποταμού στη παραλία Πρέβελη στη νότια Κρήτη. Ο δρόμος που διακρίνεται στο βουνό από το κέντρο της φωτό και προς τα αριστερά οδηγεί στη Μονή του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου του Πρέβελη.
Μυστήριο, βία, σκάνδαλα και διαπλοκή: Η σάγκα της Μονής Σινά
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από την Lifo.gr.
Ντέμης Χασάμπης: Ο εγκέφαλος είναι ό,τι πιο συναρπαστικό γνωρίζουμε
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από την AthensVoice.
Υπουργείο Παιδείας: Το ωράριο λειτουργίας Γυμνασίων-Λυκείων - Η διάρκεια των διδακτικών ωρών και των διαλειμμάτων
Δείτε εδώ την ανάρτηση από το alfavita.gr.
Τα σημερινά θέματα των Πανελληνίων Εξετάσεων
Δείτε εδώ τα σημερινά θέματα των Πανελληνίων Εξετάσεων.
Digital sunset: Η βραδινή ιεροτελεστία για βαθύ, ξεκούραστο ύπνο
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το in.gr.
Περισσότεροι από τους μισούς θανάτους από ζέστη στην Ελλάδα αποδίδονται στην κλιματική αλλαγή
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το in.gr.
Ένας βράχος στη παραλία του Πρέβελη στη νότια Κρήτη.
Είναι ένας ιστορικός βράχος.
Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2025
Ένα αξιόλογο κείμενο που μου έστειλε πριν λίγο ένας φίλος.
Κάποτε, δίπλα από ένα γραφείο που είχα, υπήρχε ένα παλιό κοιμητήριο. Παράξενο..και όμως, όταν έβρισκα λίγο χρόνο, (οκ και όταν ήταν κλειστό το τυροπιτάδικο) έμπαινα μέσα και περπατούσα ανάμεσα στους τάφους. Είχε μια παράξενη γαλήνη εκεί μέσα, σαν να έμπαινα σε έναν χώρο όπου όλα όσα με απασχολούσαν έξω έχαναν ξαφνικά το βάρος τους. Οι φωνές, τα deadlines, τα μικροδράματα… έμεναν πίσω.
Κοιτούσα τις πλάκες, τα ονόματα, τις ημερομηνίες. Μικρά παιδιά που δεν πρόλαβαν σχεδόν να γευτούν τον κόσμο. Ηλικιωμένοι που είχαν ζήσει δεκαετίες και ίσως κουβαλούσαν μέσα τους ιστορίες που κανείς δεν θα μάθει ποτέ. Κι όμως, όλοι εκεί, στην ίδια σειρά, σαν μια βουβή υπενθύμιση ότι στο τέλος ο θάνατος δεν ξεχωρίζει. Δεν κοιτά αν ήσουν πλούσιος ή φτωχός, επιτυχημένος ή αποτυχημένος, αγαπητός ή ξεχασμένος. Μας βάζει όλους στο ίδιο τοπίο της σιωπής.
Εκεί συνειδητοποιούσα πόσο μάταια είναι τα περισσότερα από αυτά που μας καίνε στην καθημερινότητα. Ο φόβος μήπως δεν προλάβουμε, μήπως δεν είμαστε αρκετοί, μήπως δεν φανούμε σωστοί στα μάτια των άλλων. Το ότι πρέπει να τρώμε ρυζογκοφρέτα για σνακ.
Στο κοιμητήριο όλα αυτά φάνταζαν σκηνικά μιας μικρής θεατρικής παράστασης που παίζεται για λίγο και μετά σβήνει.
Κι όμως, εκεί μέσα αναδυόταν και η άλλη όψη. Ότι αν η ζωή είναι τόσο εύθραυστη, τότε ακριβώς αυτό της δίνει το βάθος. Αν όλα καταλήγουν στο ίδιο σημείο, τότε η διαφορά βρίσκεται μόνο σε αυτό που επιλέγουμε να ζήσουμε στο «ενδιάμεσο» στη γραμμή ανάμεσα στις δύο ημερομηνίες.
Ο Γιάλομ λέει ότι η επίγνωση του θανάτου είναι η πύλη προς την αυθεντική ζωή. Και εκεί, ανάμεσα στους τάφους, το ένιωθα στο πετσί μου…δεν είναι ο θάνατος που μας απειλεί, είναι ο κίνδυνος να ζήσουμε μισή ζωή. Να αφήσουμε τα όνειρά μας να γίνουν αναβολές, να καταπιούμε τις λέξεις που θέλαμε να πούμε , να ξεχάσουμε να πιάσουμε το χέρι κάποιου όσο είναι ακόμη εδώ.
Στο τέλος, δεν μένει τίποτα παρά το αποτύπωμα που αφήσαμε στις ψυχές των άλλων, στην σύνδεση . Όχι τα βιογραφικά μας, ούτε οι λογαριασμοί μας.
Ισως εκεί είναι το νόημα. Στο βλέμμα, στην αγάπη, στην τόλμη και θάρρος να ζεις σαν να ξέρεις ότι όλα είναι περαστικά. Γιατί όλα είναι…ακόμα και η ζωή .
Ευάγγελος Ορφανίδης κλινικός ψυχολόγος.
Ευχαριστώ το καλό μου φίλο τον Αστραπόγιαννο, για την αποστολή του κειμένου του κ. Ευάγγελου Ορφανίδη.
Τα σημερινά θέματα των Πανελληνίων Εξετάσεων.
Δείτε εδώ τα σημερινά θέματα των Πανελληνίων Εξετάσεων στα Γερμανικά.
Το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων λίγα χιλιόμετρα δυτικά των Χανίων.
Στη γύρω περιοχή 2-3 μήνες πριν από τη Μάχη της Κρήτης το Μάιο του 1941 λειτουργούσε το 7ο Συμμαχικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο, ενώ μετά τη κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς οι τελευταίοι το είχαν μετατρέψει σε στρατόπεδο αιχμαλώτων. Από τις αρχές Μαΐου του 1941 και για λίγους μήνες οι Αυστριακής καταγωγής Γερμανοί Στρατιωτικοί επέτρεπαν στους αιχμαλωτισθέντες Έλληνες Ευέλπιδες να κοιμούνται τα βράδια μέσα στο μικρό Ναό........
Οδηγός Εφημερίας για Εκπαιδευτικούς: Υποχρεώσεις, εξαιρέσεις και νομικό πλαίσιο
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το alfavita.gr.
Οι μαθητές στο έλεος εκπαιδευτικών που σιχαίνονται τη δουλειά τους
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από την AthensVoice.
Οι αφετηρίες των λεωφορείων στην πλατεία Κάνιγγος τη δεκαετία 1950
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από ΤΑ ΑΘΗΝΑΪΚΑ.
Σοκ από την ακρίβεια: Τα ελληνικά ράφια πιο ακριβά από Παρίσι και Βίλνιους – «Χρυσά» τα αβγά στη χώρα μας
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.
Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2025
Ένα κείμενο που μου άρεσε.
Το έχει γράψει ο Κυριάκος Αθανασιάδης στην Athens Voice.
Ποτέ δεν ξέρω την αρχή ενός βιβλίου. Ξέρω τον τίτλο, ξέρω το τέλος, ξέρω τα βιογραφικά των ηρώων, ξέρω όλα εκείνα τα πράγματα που τους έφεραν ώς εδώ, ξέρω το στιλ, την ατμόσφαιρα, το αν θα είναι σε πρώτο ή σε τρίτο πρόσωπο, το αν θα έχει μικρά ή μεγάλα κεφάλαια — αλλά δεν ξέρω την αρχή. Η αρχή με βασανίζει πάντα, και πάντα θυμάμαι με τρόμο τα σχετικά αφιερώματα στις Δέκα πιο Συγκλονιστικές Αρχές Μυθιστορημάτων, στις πιο εκπληκτικές εναρκτήριες παραγράφους, όλα εκείνα τα «Εν αρχή ην ο Λόγος», τα «Μούσα μοι ένεπε», τα «Λέγε με Ισμαήλ», τα «Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά κάθε δυστυχισμένη οικογένεια είναι δυστυχισμένη με τον δικό της τρόπο», τα «Κάποιος έπρεπε να κατηγορηθεί, κι από τη στιγμή που ο κόσμος ήθελε κάποιον να κατηγορήσει, εγώ ήμουν ο πιο κατάλληλος», τα «Ήταν οι καλύτεροι καιροί, ήταν οι χειρότεροι καιροί», τα «Όταν ο Γκρέγκορ Σάμσα ξύπνησε ένα πρωί από ανήσυχα όνειρα, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σε ένα τεράστιο μαμούνι», τα «Σε μια τρύπα στο έδαφος ζούσε ένα χόμπιτ», τα «Ήταν μια σκοτεινή και θυελλώδης νύχτα». Τα θυμάμαι όλα τους με τρόμο.
Οδηγός συγγραφής: Tips, κανόνες και συμβουλές για το γράψιμο
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από την AthensVoice.
Συντάξεις: Μικρές αυξήσεις από το 2026 – Ποιους αφορά, τι ισχύει για το 2027
Διαβάσστε εδώ το δημοσίευμα από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ.
Inbox υπό έλεγχο: Πώς να τα βγάλεις πέρα με το email overload
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από vita.gr.
Στο Φραγκοκάστελλο......
Μεγάλωσα με μιαν ανείπωτη λαχτάρα να βρεθώ στο Φραγκοκάστελλο∙ να περιδιαβώ τις νότιες ακτές της Κρήτης, εκεί όπου το πέλαγος αγκαλιάζει την πέτρα κι όπου η Ιστορία διασταυρώνεται με το θρύλο. Σε άλλες, πιο γκρίζες στιγμές της ζωής μου, το κατάφερα – μα τότε άγνωστες δυνάμεις έμοιαζαν να είναι αντίρροπες των επιθυμιών μου, κι η χαρά μου μισή, λειψή. Σκέφτηκα τη συνισταμένη αυτών των αντιστάσεων, μα αδύνατο ήταν να τη βρω∙ κι έτσι έμεινα με την αίσθηση πως ο τόπος αυτός κρατούσε ακόμη κλειστά τα μυστικά του για μένα.
Κι ήρθε τώρα ο καιρός, στην εποχή μιας ωριμότητας που εγώ την ονομάζω δική μου, να βρεθώ και πάλι εκεί. Έστω κι από μακριά, στα πρώτα βήματα ενός οδοιπορικού που κάποτε ξεκίνησε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο. Κι αν ανέστειλλε η απουσία αυτού του προσώπου τη πληρότητα της στιγμής, ένιωσα να στέκομαι μπροστά στο κάστρο, δυτικά του Ροδάκινου, σαν μαθητής που περιμένει να διδαχθεί το μάθημα του φωτός και της μνήμης.
Είχα ξαναβρεθεί στο Ροδάκινο και στην ευρύτερη περιοχή του , μα τότε ήταν άλλοι οι καιροί, πιο φτωχοί σε δυνάμεις και πληρότητα∙ κι ήταν φυσικό να βλέπω μόνο το αχνό φως των Δροσουλιτών, σαν θραύσμα μιας υπερβολικής μου ανάγκης. Σήμερα, χάρη στον Σφακιανό φίλο μου, που έγινε άθελά του συνοδοιπόρος των δικών μου πόθων, μπόρεσα να αντικρίσω από μακριά τη Γαύδο και τη Γαυδοπούλα – σαν όνειρο που αναδύεται από το πέλαγος και φωτίζει με μια λάμψη μυστική τον ορίζοντα.
Ίσως τον κούρασα με το πλήθος των ερωτήσεών μου∙ μα τι να κάνω, αφού η ζωή με έμαθε να σμίγω την αυστηρή ομορφιά των Μαθηματικών με τη διαχρονική γοητεία της Ιστορίας; Έτσι έζησα, έτσι ταξίδεψα, αυτά βίωσα. Κι έτσι, από αυτή τη γωνιά της Κρήτης όπου νοερά βρίσκομαι, αφήνω μιαν ευχή να σκορπιστεί: καλό απόγευμα, φίλε∙ καλό απόγευμα σε όλη την περιοχή του Φραγκοκάστελλου, εκεί όπου το φως και η μνήμη γίνονται ένα. Κι ας είναι ανεξήγητη τούτη η ταύτισή τους για μένα!!!
Κρέας χωρίς «κόκαλο» και χωρίς «πόνο»
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του Άλκη Γαλδαδά από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ.
Μεγάλες αλλαγές στη ζωή αναδιαμορφώνουν τη γλώσσα μας
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.
Τα παιδιά δεν πρέπει να είναι άριστα, πρέπει να είναι ευτυχισμένα!
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το alfavita.gr.
Προσδόκιμο ζωής: Πότε η ψυχή «κλέβει» χρόνια από την καρδιά;
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το vita.gr.
Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2025
Καλή νέα σχολική χρονιά
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του Δασκάλου Πέτρου Πανηγυράκη στα "Χανιώτικα Νέα".
Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2025
Θέλετε να σώσετε τον ελεύθερο χρόνο σας από τις οθόνες; Βρείτε ένα χόμπι
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το in.gr.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας στην Τέλενδο για τον Αγιασμό στο Δημοτικό σχολείο
Δείτε παρακάτω το σχετικό βίντεο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)