Σκέψεις

Νίκο και Θοδωρή.

Καλοί μου φίλοι και βοηθοί μου.

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.

Δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο, κάτι άξιο επισήμανσης.

Ο δάσκαλος σε όποια βαθμίδα της εκπαίδευσης κι αν είναι λειτουργός, γιατί λειτουργός πρέπει να είναι, πρέπει να τονίζει τα αυτονόητα. Πρέπει τα λόγια και τα έργα του να είναι συμβατά με την αποστολή του. Δίχως να είναι εμπόδιο οι μικρές υλικές απολαβές του. Και έβαλα το χαρακτηρισμό υλικές γιατί ένας δάσκαλος πρέπει να έχει ή μάλλον να απολαμβάνει και τις ηθικές απολαβές, τις απολαβές του νου. Εκείνες που προσλαμβάνει, σαν αντιληφθεί ότι ο μαθητής του κατανόησε εκείνο που έπρεπε. Εκείνο που μόχθησε ο δάσκαλος για να γίνει κτήμα του μαθητή. Και θέλω να σας πω ότι οι απολαβές του νου είναι πιό έντονες, είναι πιό αισθητές, "κραυγάζουν", δονούν..... Ευχαριστούν περισσότερο. Φυσικά από εκείνους που ξέρουν να προσπερνούν τις σειρήνες των φθαρτών, των φτηνών.....

Ξέρω τι θα μου αντιτάξετε...Δίχως χρήμα δεν γίνεται τίποτε. Ναι, συμφωνώ αλλά τούτο το δόγμα των πολλών δεν ισχύει πάντα. Θυμηθείτε ότι όποιος από εμάς μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις ανάγκες του ίσως γίνεται πιό πολύ ευτυχισμένος. Ισως έχει περισσότερη γαλήνη από όλους εμάς που τρέχουμε κάθε λεπτό. Σε μια πορεία προς την ουτοπία , ίσως.

Οχι φυσικά προς τη δική σας "ουτοπία". Είμαι ξεκάθαρος σε αυτό.

Λοιπόν θέλω να σας βγάλω και μια άλλη σκέψη. Καθώς σας άκουγα σήμερα.....Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Τα άκουσα με περίσκεψη όμως. Τα λόγια σας περιείχαν κι ένα άλλο μήνυμα, που δώσατε άθελά σας.....Με γεμίσατε κι άλλη ευθύνη. Και στις μέρες μας το να συμπεριφέρεσαι με ευθύνη είναι φορτίο που γέρνει τους ώμους....Σκέφτομαι τις μέρες αυτές...

Σκέφτομαι όλους αυτούς που η κοινωνία μας φόρτισε με άγχος, με κούραση με κάματο του νου και του σώματος. Κι εμείς, εμείς οι δήθεν άνθρωποι του πνεύματος πως είναι δυνατό να συντελέσουμε στην αποφόρτιση του συνανθρώπου μας; Αυτού που δεν είναι μακριά μας, αλλά δίπλα μας. Και φορώντας τις δικές μας φανταχτερές παρωπίδες ατενίζουμε μπροστά, αλλά αυτό το μπροστά είναι ίσως μια άλλη οπισθοδρόμηση.....

Εχασαν το νόημά τους φίλοι μου οι λέξεις. Φταίνε οι δάσκαλοι , ίσως μου πείτε.....

Σε λίγο και οι πράξεις των αριθμών θα δίνουν λάθος αποτελέσματα.

Υφέσεις, πληθωρισμοί, κρίσεις, διαδηλώσεις, καταλήψεις και πορείες, κομματικές διεργασίες και άλλα.

Πότε θα ακούσουμε όμως ο ένας τον άλλο; Γιατί μάθαμε μόνο να μιλάμε. Απαιτούμε να ακουστούμε κι όχι να ακούσουμε. Χάσαμε την αίσθηση του μέτρου. Εκείνου για το οποίο εκείνοι που στα χρόνια τα παλιά ζούσαν εδώ, διακρινόντουσαν γι΄αυτό. Κι έκτισαν Παρθενώνες. Και όχι μόνο. Το να έχεις αίσθηση του μέτρου στη ζωή σημαίνει ότι έχεις αυτοσυνειδησία. Προσγειώνεσαι κι όχι απογειώνεσαι. Η γη μας θέλει σε επαφή μαζί της....

Τα πτηνά είναι άλογα όντα. Στο χέρι μας είναι να καρπίσει ο νους μας. Με λίγη σκέψη, με λίγη ενατένιση σε αξίες που παραμερίσαμε. Και που όλοι μας ξέρουμε.

Καλή πρωτοχρονιά σας . Ευτυχισμένο και ευλογημένο το 2009 για εσάς και τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Και καλές δουλειές , να μην το ξεχνάμε. Ο υπολογιστής μου θέλει format. Είχα δεν είχα ξαναγύρισα στο κύκλο της πεζότητας. Ισως φταίτε κι εσείς γι΄αυτό. Και του χρόνου!