Η άφιξή σου

Η άφιξή σου απρόσμενη, σαν ήρθες ΄κείνο το πρωί.
Δυσκολοερμήνευτη, αν και ήταν μια εποχή της ελπίδας.
Περπατούσες σιγά.
Οντως είχαν προσπαθήσει να σε ρίξουν στο γκρεμό.
Κρατήθηκες. Βρήκες τη δύναμη να αντέξεις στους ανέμους.
Η έκθεση ήταν η αρχή ενός μονοπατιού.
Και η απορία στάθηκε αφετηρία.
Ποιος το περίμενε αλήθεια;
Αλλά ακολούθησες κι εσύ τους νόμους της φύσης.
Που ποτέ δε λαθεύει.
Η στάση σου ήταν μια στάση αξιοπρέπειας.
Σε διακρίνει η τελευταία.
Γιατί λείπει από πολλούς.
Ναι, διέκρινα την ασχολία σου.
Ζωγράφος , αλλά δίχως να χρησιμοποιώ χρώματα είπες, ή μάλλον άκουσα.
Που βρήκες, αλήθεια, τα χρώματα του λόγου;
Σε ποια λεξικά και σε ποια δειγματολόγια ανέτρεξες;
Με ποια πινέλα και με ποια τρίγωνα δημιουργείς τις δικές σου συμμετρίες των σχεδίων του νου;
Πως οριοθέτησες τη συμμαχία σου με το "Φ";
Ανιχνεύω το μονοπάτι της πορείας σου.
Όχι δεν είναι στη κορυφή του λόφου.
Είναι στην αμμουδιά.
Εκεί που βλέπει κανείς το ουράνιο τόξο.