Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Ενα θαύμα

Λένε ότι στις μέρες μας δε συμβαίνουν θαύματα.
Διαφωνώ. Εχω την άποψη ότι εμείς δεν έχουμε μάτια να δούμε. Δεν έχουμε ψυχή να να γιγαντώσουμε την πίστη....
Είδα δυό σύγχρονα θαύματα χτες.
Είδα τα δυό μικρά αμερικανόπουλα που θεραπεύτηκαν πάσχοντας από όγκο στο κεφάλι.
Είδα το χαμόγελό τους.
Είδα τα βήματα του έκαναν.
Είδα εκείνη την απέραντη ευτυχία στο χαμόγελο της μάνας τους.
Συνειδητοποίησα το πόσο τυχεροί είμαστε όλοι εμείς που έχουμε την υγειά μας.
Είχα την αρνητική προνομία να βιώσω την ανίατη αρρώστεια σε μαθητές του σχολείου μας πριν χρόνια μα και πρόσφατα.
Ολα φαίνεται να πηγαίνουν καλά με τα παιδιά αυτά.
Τα παρακολουθώ από μακριά.
Και χαίρομαι για κάτι πολύ σπουδαίο, ανεκτίμητο θα έλεγα.
Το ότι τα βλέπω να στέκονται στα πόδια τους και να περπατούν.
Κύριε μη ξεχνάς τα μικρά άρρωστα παιδιά. Τα παιδιά σου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου