Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Απορία

Στο δικό μου μάθημα εγώ.
Στους δικούς μου άρρητους αριθμούς.
Στο δικό σου μάθημα εσύ.
Στα δικά σου γιατί της ποικίλλης γνώσης.
Κι αν δεν διαβήκαμε τα σοκάκια της Φυσικής οι ιδιοσυχνότητες ταυτίστηκαν.
Βλέπεις με το δικό σου μάτι στο σκοτάδι του ήλιου.
Ενός διαφορετικού ήλιου.
Ακούω το ψιθυρο από το βάδισμα του όνειρου.
Σταματώ την αναπνοή μου.
Αντέχω.
Μια άλλη δύναμη με επισκέπτεται.
Δεν είναι συνισταμένη άλλων.
Δεν μπορεί να είναι.
Πως μπορεί ο χρόνος να είναι ο ίδιος; ίσως ρωτήσεις.
Δες τη ταχύτητα της σκέψης.
Απειρίζεται.
Το διαπίστωσες;
Είδες τις ρίζες της σύμπτωσης;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου