Σκέψεις

Φίλε με έκανες πάλι να νιώσω υπερήφανος.
Λίγο το έχεις;
Λίγο το έχεις να έχω τέτοιους φίλους σαν κι εσένα;
Ο λόγος σου, λόγος αξιοπρέπειας, ταπεινότητας και όχι μόνο...
Ήταν λόγος μεγαλείου ψυχής. Κι αυτού λίγοι είναι οι κάτοχοι...
Θυμήσου, τη φιλία μας την έχουν εκτιμήσει κάποιοι σημαντικοί άνθρωποι.
Θυμάσαι τότε που συγκινήσαμε κάποιους...
Δεν ήταν δυνατό να γίνει διαφορετικά, γιατί έχουμε κοινά οράματα και κοινές αξίες.
Και συζητώντας μαζί σου, παίρνω όχι απλά δείγματα μεγαλοσύνης της ψυχής σου, μα κάτι πολύ περισσότερο.
Θυμάμαι όταν ακούσαμε διαβολές και πικρόχολους λόγους...
Μας πίκραναν κάποιοι...
Εμείς όμως αντιπαραθέσαμε την ευχή μας να είναι καλά και να προκόψουν.
Στην αλαζονεία αντιπαραθέσαμε τη χριστιανική αγάπη.
΄Ετσι έπρεπε να πράξουμε.
Κι εσύ έκανες κάτι περισσότερο.
Αντιπαράθεσες τη δική σου θερμή προσευχή, στο δικό σου "βήμα".
Ήθελα να σου πω όμως ότι το αποψινό σου αίτημα προς εμέ, με συγκίνησε κι όχι άδικα.
Ποιός είμαι εγώ να δώσω "άφεση αμαρτιών";
Εγώ θα έπρεπε να αιτούμαι το ίδιο από σένα.
Ξέρω ότι εκεί κάτω που θα πας, εκεί στα νότια της Αττικής γης,εκεί που η κουβέντα με το δικό σου πνευματικό λαμβάνει άλλες διαστάσεις, η θεία μετάληψη θα είναι όντως "Σώμα και Αίμα Χριστού". Και καθώς θα βιώνεις τη μυσταγωγία του μυστηρίου, προσευχήσου για εμάς τους φίλους σου. Να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, καλύτεροι εκπαιδευτικοί, καλύτεροι γονείς. Σου ζητώ αυτό όχι τυχαία.
Επειδή ξέρω ότι η προσευχή των ταπεινών εισακούεται.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ φίλε.
Και του χρόνου να είμαστε καλά και να ευχόμαστε αλλήλοις.