Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Παιδί μου...

Παιδί μου προχτές βράδυ με συγκίνησες.
΄Ενιωσα την αγάπη σου σε όλη της τη διάσταση.
΄Ενιωσα όλα όσα ήθελες να μου προσφέρεις που έχω στερηθεί.
Με έκανες να περηφανεύομαι που ΕΣΥ είσαι το παιδί μου.
Κι όταν μου έσφιξες το χέρι, όταν με χτύπησες ελαφρά στη πλάτη, ήταν το σκοτάδι που δεν άφησε να φανεί το δάκρυ της χαράς μου.
Ομως εσύ κι εγώ νιώσαμε ο ένας τον άλλο.
Νιώσαμε τα συναισθήματα που δίναμε εκείνη την ώρα.
Και οι φίλοι είδαν. Τα αυτονόητα. Κι όταν μου μίλησαν για σένα με πέταξαν και πάλι ψηλά...
Σ΄αγαπώ πολύ παιδί μου.
Σ΄αγαπώ πολύ Χριστινιώ μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου