Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009

Για το τραγούδι

Το τραγούδι είναι μια μαγική στιγμή κι εγώ ένας πανηγυριώτης μάγος εκπρόσωπός σας- αφού γεννήθηκα στον ίδιο καιρό με σας και μες στον ίδιο χώρο-, που θα φωτίσω τις κρυφές κι αθέατες γωνιές σας, θα σας εκπλήξω, θα σας γεμίσω ερωτήματα και μελωδίες που ίσως γεννούν δικές σας και θα μεταφερθούν στο σπίτι σας, έτσι που να κοπεί ο ύπνος σας και να χαθεί για πάντα- αν είναι δυνατόν- ο εφησυχασμός σας. Κι ας μην μπορείτε να με τραγουδήσετε. Μήπως τάχα μπορείτε να εξαφανίσετε ένα πουλί ή ν ατο φανερώσετε με΄απ΄το φόρεμα ή από το μαντήλι σας; Κι όμως δεν το ξεχάσατε κι ούτε θα το ξεχάσετε σ΄ όλη σας τη ζωή. Και θα το λέτε στα παιδιά σας έτσι όπως το πρωτοείδατε κάποια φορά από ένα μάγο σ΄ένα πανηγύρι-καθώς το τραγούδι μου [...]
Το τραγούδι μου είναι μια μυστική πηγή, μια στάση πρέπουσα και ηθική απέναντι στα ψεύδη του καιρού μας, ένα παιχνίδι ευφάνταστο μ΄ απρόβλεπτους κανόνες, μια μελωδία προσεγμένη που γίνεται δική σας, δεμένη αναπόσπαστα με άφθαρτες λέξεις ποιητικές και ξαναγεννημένες. Και μην ξεχάσετε. Σαν φύγετε από εδώ, δεν σας ανήκει παρά μονάχα το αίσθημα,, η σκέψη και τα ερωτήματα, που ολόκληρο το βράδυ σας μετέδωσα μεσ΄απ΄ τη μουσική μου. Σε μένα απομένει το τραγούδι , η μαγική στιγμή μου, που είναι μια εξαίσια απάντηση αρκεί να με ρωτήσετε. Ρωτήστε με λοιπόν. Κι ύστερα σας παρακαλώ σωπάστε! Γιατί θα τραγουδήσω!

Κείμενο του Μάνου Χατζηδάκη από το πόνημά του "Ο καθρέφτης και το μαχαίρι, εκδ. ΙΚΑΡΟΣ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου