Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

Θέλω να μάθω...

Θέλω να μάθω...
Πότε θα ξανακούσω το κουδούνισμα των προβάτων καθώς επέστρεφαν το βράδυ στο γειτονικό μαντρί;
Η πρασινάδα που έβρισκαν στο βουνό δεν υπάρχει πιά και σήμερα τα είδα στον ασυνήθιστο για το πέρασμά τους δρόμο να ψάχνουν απεγνωσμένα λίγο πράσινο...
Η ενατένιση του φεγγαριού από μένα θα γίνεται με τη συνοδεία μιας λυπημένης σιωπής...
Πότε θα ακούσω το βάδισμα του βοσκού να με χαιρετά την ώρα του δειλινού;
Πότε θα ακούσω αυτό το "καλησπέρα δάσκαλε", που άκουγα καθώς διάβαινε το μονοπάτι πάνω από το σπίτι μου;
Πότε θα ξανακούσω το γαύγισμα του σκύλου του κοπαδιού αφού ο δρόμος του περνάει μέσα από μια άφωνη γη;
Πότε θα αισθανθώ πάλι ότι βρίσκομαι στο δικό μου "χωριό";
Βόηθα Θεέ μου να ξαναπρασινίσει το δάσος που χάσαμε.
Δώσε και πάλι ζωή στην κατά τα άλλα άψυχη γη μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου