Πίκρα...

Κουπλέ Α

Στου ορίζοντα τα βάθη

πάλι έχουν γίνει λάθη

πάλι η καρδιά μου κλαίει

για παρηγοριά μου λέει.




Ρεφραίν

΄Ολοι είναι μόνο λόγια

πέραση έχουν τα λαμόγια

πέραση έχουν τα λαμόγια

όλοι είναι μόνο λόγια




Κουπλέ Β.

Από των ματιών την άκρη

πάλι κύλησε ένα δάκρυ

κι από του μυαλού τη σκέψη

η φωνή έχει στερέψει.



Κουπλέ Γ.

Δε ζητώ από κανένα

όλα στα χαρτιά χαμένα

δεν είμαι εγώ που θα ορίσω

ήσυχα θ΄αποχωρήσω.



Ρεφραίν

΄Ολοι είναι μόνο λόγια

πέραση έχουν τα λαμόγια

πέραση έχουν τα λαμόγια

όλοι είναι μόνο λόγια



Τούτοι οι στίχοι δεν είναι δικοί μου. Μα προέρχονται από έναν εκπαιδευτικό και συνάδελφό μου. Αισθάνθηκα την πίκρα του. Αισθάνθηκα τα δάκρυα της ψυχής του.
Και του λέω κι από εδώ...Ψηλά το κεφάλι. Τα χαστούκια της ζωής μας κάνουν καλύτερους και είναι ευκαιρία για ενδοσκόπηση άρα και ανέλιξη του είναι μας.