Τούτη η μουσική με γύρισε πίσω, με γύρισε πολύ πίσω. Εκεί στον 7-ο όροφο της γυάλινης πολυκατοικίας στο Μπερούτι. Τ΄ άκουγα το τραγούδι αυτό , θυμάμαι, το βράδυ και το φως της "Al Manara" μου έκανε παρέα, ήταν συνοδοιπόρος στα εφηβικά μου όνειρα... Στο βάθος η πολύβουη παραλιακή λεωφόρος και στο βαθος το απόλυτο σκοτάδι της Μεσογείου. Προσπαθούσα να διακρίνω κανένα μικρό φως από την πατρίδα που μου έλειπε. Μάταια όμως. Η πραγματικότητα ήταν αμείλικτη. Κι έτσι συνέχισα να ταξιδεύω, στα μέρη των δυνατοτήτων....
Μας θυμάμαι όλους εκεί. Σχεδιάζω μια εξόρμηση. Εκεί στο σχολείο του Μkalles, στη λέσχη, και όπου αλλού οι ΄Ελληνες κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Εκεί που κάποτε βρισκόμουν κι εγώ.
Μας θυμάμαι όλους εκεί. Σχεδιάζω μια εξόρμηση. Εκεί στο σχολείο του Μkalles, στη λέσχη, και όπου αλλού οι ΄Ελληνες κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Εκεί που κάποτε βρισκόμουν κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου