Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Απόηχος διαρκείας

Λουλούδια στην προκυμαία του Γαυρίου.



Ένα μέρος του λιμανιού του Γαυρίου Ανδρου, Φωτό που τράβηξα καθώς το S/F ετοιμαζόταν για ατον απόπλου.



Στη χτεσινή λιόλουστη μέρα το ερώτημά σου ήταν εύλογο...

"Γιατί στα μάτια σου αποτυπώθηκε ένα δάκρυ;"

Η απάντηση ήταν άμεση.

Έβλεπα ένα όνειρο με τα μάτια της ψυχής μου.

Και τούτο τ΄ όνειρο κύλησε το δάκρυ
στα μάτια του σώματος.

Ήταν από χαρά όμως.

Γιατί η ψυχή νιώθει τ΄ανάβλεμμά της


σαν βλέπει το απειροσύνολο των χρωμάτων της φύσης...


Ατένισα τ΄απέραντο γαλάζιο χτες.


Ένιωσα την πληρότητα των στιγμών.


Γιατί η ορχήστρα των χρωμάτων
παιάνιζε χτες στο νησί...

Έκοψα μια μαργαρίτα απ το παρτέρι
που στόλιζε τη νησιώτικη γωνιά.

Το
ερώτημά μου ήταν αδόκιμο...

Απάντησα ο ίδιος, νιώθοντας την
εσφαλμένη σκέψη...

"Δεν ρωτάς την μαργαρίτα αν αγαπάς την Άνδρο κι αν σ΄ αγαπάει εκείνη όταν είσαι στο νησί".

Γιατί η αγάπη είναι βέβαιη...


Και είναι για μια ζωή!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου