Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Θέλω να δω...


Θέλω να δω τις αγριελιές στ΄άκρο της κατακρήμνισης.

Συνδύασα πάλι τις αναλογίες των μηκών,

όπως εδώ και χρόνια κάνω.

Το χαμόγελο ήταν προϋπόθεση τούτου του πηγαιμού,

στ΄ ανατολικά της ψυχής μου...

Οι νότες των σκέψεών μου ΄κείνο το μαγιάτικο μεσημέρι

πολλαπλασιάστηκαν απείθαρχα...

Ολονύκτιες δείχνουν νάναι οι προσμονές μου για τη διάβαση...

Προσβλέπω στο ξεναγό της περιήγησης των υδάτων...

Και στο άκουσμα γλυκόλαλων ήχων.

Απορρίπτω τις κάθε είδους ωτασπίδες.

Αποδέχομαι ασμένως τις ομορφιές της ζωής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου