Χτες βράδυ στη βράβευση των μαθητών...

Χτες βράδυ στη βράβευση των μαθητών που διακρίθηκαν στο διαγωνισμό του Υπουργείου μας , για την μάχη του Μαραθώνα, είχα επιφορτιστεί να πω κάποια πράγματα. Τα παρακάτω...

Kυρίες και κύριοι

Τούτος ο τόπος, ο Μαραθώνας μας,

είναι ένας μύθος

από χρώμα και φως.

Ένας μύθος κρυφός

με τον κόσμο του ήλιου δεμένος.

Κάθε αυγή ξεκινά

ν΄ ανταμώνει ξανά

Το δικό του αθάνατο γένος

Με τους στίχους αυτούς του ποιητή θέλω να σας καλωσορίσω στην αποψινή μας εκδήλωση που είναι αφιερωμένη στη βράβευση των νιάτων της πατρίδας μας, που δέχτηκαν να σεργιανίσουν στα χρόνια της μεγάλης μάχης με το χρωστήρα και την πέννα, για να εκφράσουν συναισθήματα, ιδέες, μηνύματα, αξίες και ιστορία μέσα από τις δημιουργίες τους. Όλες οι δημιουργίες παιδιών μας, των παιδιών των Δημοτικών Σχολείων, των Γυμνασίων, των Λυκείων, των ΙΕΚ άρεσαν ιδιαίτερα σε μας , τα μέλη της επιτροπής αξιολόγησης, και μας έκαναν να σκύψουμε με ευθύνη πάνω σε αυτές. Το κάναμε με διάθεση προσφοράς στο τόπο, του οποίου υπηρετούμε την εκπαίδευση . Το κάναμε με διάθεση προσφοράς απέναντι στους μαθητές εκείνους οι οποίοι ευαισθητοποιήθηκαν από την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων να τους προτρέψει για να εκφράσουν τις ιδέες τους για τη λεβεντιά και τον ηρωισμό των Αθηναίων και των Πλαταιέων , όπως εκφράστηκε στα 490 π.χ. Όπως έγραψε ο κ. Δήμαρχος στο πρόλογο του φυλλαδίου του προγράμματος του εορτασμού, αφιερώσαμε όντως λίγο ή πολύ από το χρόνο των διακοπών μας για να αξιολογήσουμε τις δημιουργίες των μαθητών μας απ΄ τη Θράκη ως την Κρήτη και απ΄ το Ιόνιο, ίσαμε τα ανατολικά του Αρχιπελάγους. Βρεθήκαμε πολλές φορές σε δύσκολη θέση, ποια δημιουργία θα προκρίνουμε, ποια δημιουργία ξεχωρίζει πραγματικά. Το μέτρο της σύγκρισης που χρησιμοποιήσαμε έπρεπε να καταγράψει σωστές μετρήσεις…. Εργαστήκαμε με κέφι και μεράκι για αυτό που κάναμε, έχοντας παραμερίσει ανάγκες της καθημερινότητας μας, συνειδητοποιώντας πως απέναντι μας έχουμε τα παιδιά μας και την Ιστορία, όπως αυτή η τελευταία πρέπει να εκφράζεται και να εκφράζει. Σταθήκαμε με ιδιαίτερη ευαισθησία και περίσκεψη απέναντι σε έργα που εξέφραζαν σκέψεις και συναισθήματα , όπως αυτά εκφράστηκαν μέσα στο ψυχρό και απάνθρωπο περίβολο μιας φυλακής. Και εννοώ τα έργα μαθητών που σχολείου 2^ης ευκαιρίας που λειτουργεί για κρατουμένους στη φυλακή του Κορυδαλλού. Το πνεύμα της ελευθερίας εκεί βρίσκει μια άλλη έκφραση και βεβαίως συνειδητοποιεί κανείς το νόημά της όταν τη χάσει. Εκπληκτικές οι δημιουργίες σπουδαστών ενός ΙΕΚ από τον Πειραιά, αξίζουν κι αυτές τη δική μας βαθιά εκτίμηση. Αξίζουν βεβαίως συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος από κάθε πόλη και χωριό , από κάθε σημείο και εσχατιά της πατρίδας. Αξίζουν συγχαρητήρια στους εργατικούς κι άξιους συναδέλφους μας που τα εμψύχωσαν και τα καθοδήγησαν να αποτυπώσουν είτε με σχέδιο και ζωγραφική είτε με γραπτό λόγο, τι νιώθουν για κείνους από τους προγόνους που πολέμησαν εδώ, μερικές δεκάδες μέτρα πιο κάτω, συναισθανόμενοι την πανανθρώπινη και παγκόσμιας διάστασης έννοια της ανεξαρτησίας της γενέθλιας γης.

Ως Δ/ντής του Γυμνασίου αυτού του ιστορικού τόπου, θέλω να συγχαρώ ιδιαίτερα τους μαθητές του σχολείου μου και το συνάδελφό μου κ. Νίκο Σταυρακαντωνάκη που μόχθησαν για να εκφράσουν τι σημαίνει γι αυτούς η μάχη που έγινε τότε , εδώ , που σήμερα αυτοί ζουν. Μα θέλω να συγχαρώ τους συναδέλφους και τα παιδιά των Δημοτικών Σχολείων του Μαραθώνα που εξέφρασαν κι αυτά τις δικές τους ευαισθησίες για το τόπο τους και σας παρακαλώ να μου συγχωρέσετε αυτή την υπέρβαση της έκφρασής μου που εκφράζει τοπικισμό ίσως. Μα ο Μαραθώνας είναι ένας και μόνο.

Θέλω ακόμη να ευχαριστήσω τις συναδέλφισσες μου κυρίες Χαλκιοπούλου και Τρελλοπούλου που κάποιες μέρες του φετεινού καλοκαιριού φέραμε σε πέρας ένα έργο με αγάπη απέναντι στη νεολαία , με ομοφωνία αποφάσεων, με σοβαρότητα απέναντι στο τι είναι αντικειμενικά όμορφο και εκφραστικά ορθό αλλά και με διάθεση απόδοσης οφειλόμενης τιμής απέναντι σε αυτό το σταθμό της διαδρομής των Ελλήνων.

Τελειώνοντας , θέλω να σας προτρέψω , καθώς θα φεύγετε από εδώ απόψε,…. Να σκύψετε λιγάκι με σεβασμό σε αυτή την ηρωική γη της Αττικής. Να προσπαθήσετε να ακούστε τις δονήσεις που εκπέμπει ο τόπος μας. Εδώ που βλαστάνουν από τα χρόνια τα παλιά ο μάραθος, το φλυσκούνι, ο βασιλικός και τόσα άλλα είδη της ελληνικής πανίδας και να ακούσετε τη φωνή της ιστορίας του. Καθώς θα φεύγετε από εδώ να έχετε αναβαπτιστεί στο νάμα της θυσίας των Αθηναίων και των Πλαταιέων του 490 π.χ. Τότε θα νιώστε καλύτερα τι σημαίνει το όνομα Μαραθώνας για τον κόσμο ολόκληρο. Και τότε θα νιώστε την ανάγκη να χειροκροτήσετε τα έργα των παιδιών μας με μεγαλύτερη θέρμη, με αγάπη για αυτά , και με ενθουσιασμό να τους σφίξτε το χέρι και να τα συγχαρείτε, όπως τους αξίζει άλλως τε.

Σας ευχαριστώ.