Τούτο το βραδυ με τέρπει η μουσική και η συνειδητοποίηση της χαλάρωσης... Μα ευχαριστώ και το παιδί μου που με το λόγο της και την έν γένει παρουσία της δίπλα μου, με κάνει να αισθάνομαι περήφανος ως πατέρας!!! Να είσαι πάντα καλά παιδί μου και να καμαρώνω για σένα. Και είμαι σίγουρος πως θα το κάνω.
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου