Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Απρόσμενο, για μένα , γεγονός...

Αγαπητέ φίλε...
Δε πίστευα σήμερα το πρωί στ΄αυτιά μου με την είδηση της επιτυχούς διεξαγωγής της μάχης. Γιατί και οι προφορικές ή γραπτές εξετάσεις , μάχη είναι...
Σ΄ ευχαριστώ γιατί με τη προσφορά της ψυχής σου συνέβαλες σε μια επιτυχία που εκ των προτέρων φαινόταν να μη συμβαίνει...
Δε ξεχνώ τα λόγια σου..."Οταν οι άνθρωποι σου κλείνουν μια πόρτα, Ο Θεός σου ανοίγει δέκα"...
Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς και για τη σημερινή σου ευχή. Πάμπλουτος αισθάνομαι όταν έχω τέτοιους πιστούς και πραγματικούς φίλους.
Προσευχήθηκα κι εγώ για σένα έτσι απλά, αθόρυβα, μα θέλω να αιτήσεις βοήθεια και για την υγεία ενός εκ των αποψινών συνδαιτημόνων...
Αδάπανες καταθέσεις κάνεις και το ξέρεις....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου