Σοροκάδα

Σοροκάδα είχε χτες.

Ο ψαράς με το ανάστημα, αδυνατούσε

να πιαστεί στη δέστρα του μώλου.

Ενας γλάρος ανεβοκατέβαινε

λες και τον ειρωνευόταν.

Τα ροζιασμένα συναισθήματα

λες και θα φούνταραν.

Ομως έβλεπε το γαλακτισμένο ξωκκλήσι.

Κι έπαιρνε δύναμη.

Ατίθασοι εξακολουθούσαν

να είναι οι άνεμοι.

Κι αυτό ήταν σε πείσμα της λογικής