Φίλε το διάβασα όλο το βιβλίο σου χτες. Φυσικά με ταξίδεψες εκεί. Βρέθηκα ξανά στο μικρό χωριό-έναρξη μιας πορείας στην εκπαίδευση. Θυμήθηκα πολλά. Τις ατέλειωτες συζητήσεις μας, τη ζεστή σας φιλοξενία, τη συμπαράσταση προς εμάς, τα καλαμπούρια μας, και το μάζεμα των φρούτων, γιατί όχι... Θυμήθηκα ένα μεσημέρι Κυριακής. Ηταν ένα μεσημέρι μοναξιάς για μένα. Και καθώς οι ειδήσεις από το city δεν ήταν καθόλου ευχάριστες, εσείς μου δώσατε για αρκετές ώρες χαμόγελο... Θυμάμαι το ερώτημά σου..."Μυρίζει κ. Δημήτρη;". Κι εγώ έκπληκτος να μην αντιλαμβάνομαι το καλαμπούρι σου. Θυμάμαι τα τσιμπούσια μας στο Φίλιππα, θυμάμαι τις επισκέψεις μας στον άτυχο γιατρό μας που του κάναμε παρέα και συζητούσαμε ατέλειωτα. Θυμήθηκα τις συζητήσεις μας για την πολιτική και τα δρώμενα στην μικρή κοινωνία εκεί. Θυμήθηκα το... Διαμάντη μα και τον άλλο Διαμάντη, τον ανατολικό... Θυμάμαι την Περίκλεια, το Πάσχα του 88 που οι αναμνήσεις κόπηκαν απότομα... Ποιος να το έλεγε ότι εκείνος που έφυγε μαζί της θα είχε κάνει το αγροτικό του εκεί? Και μη μου πεις πως οι συμπτωσεις δεν έχουν ρίζες?
Θυμήθηκα την απόσταξη του τσίπουρου...Θυμάμαι την αφελή μου ερώτηση για τη σχετική άδεια... Φυσικά δεν χρειαζόταν. Ο...Κυβερνήτης του τόπου ήταν εκεί. Και δοκίμαζε...Πόσο αφελής ήμουν... Θυμάμαι το Νταγιάν... σε αντιδιαστολή με τον άλλο Πρόεδρο... Εκείνο το απόγευμα της αναζήτησης είχα νιώσει λίγη ζεστασιά στα μέρη σας. Και καθώς σε γνώριζα, έβλεπα πως έκανα ένα φίλο που η φιλία μας θα δοκιμαζόταν στο καμίνι του χρόνου και θα άντεχε... ΄Οπως και άντεξε. Πόσο με ταξίδεψες φίλε... Μα με πήγες ακόμη πίσω από τα χρόνια που ήμουν καθηγητής των παιδιών σου. Με πήγες 10 χρόνια ακόμη πίσω. Τότε που είχα περάσει από εκεί για το μοναστήρι στα ψηλότερα. Τα τζιπ δυσκολεύονταν να ανέβουν και εγώ αντίκρυζα ένα τόπο όμορφο που γινόταν ομορφότερος από την άνοιξη... Ποιος να τό έλεγε τότε ,πως θα ξαναπερνούσα από εκεί? Και εσύ μαζί με τη Δέσποινα μας ανοίξατε το σπίτι σας διάπλατα. Θυμάμαι πολλά. Οι μνήμες είναι ανεξίτηλες Σίμο. Θέλω να δω το γιό σου και να πούμε περισσότερα. Να τον ρωτήσω για τους παλιούς μου μαθητές . Να μάθω για τον καθένα από αυτούς. Κλείσαμε ήδη ραντεβού να τα πούμε. Κι αν εκείνος το ξεχάσει θα του το υπενθυμίσω.
Ξέρεις όταν το προηγούμενο σ/κ είχα ανέβει Θεσσαλονίκη σκέφτηκα να πεταχτώ εκεί. Μα ο χρόνος του συνεδρίου δεν το επέτρεπε. Σχεδιάζω όμως...Είναι σε λίστα προτεραιότητας μια επίσκεψη εκεί. Θέλω να ακούσω το θρόισμα από τα πλατάνια της αγοράς μα και να φάμε κάτω από αυτά. Να πάμε ξανά στα μέρη που θυμάμαι ,λες και τα χρόνια δεν έσβησαν ούτε ένα ίχνος τους, από το νου μου. Να συζητήσουμε και να γελάσουμε σαν τότε. Σαν τότε καλέ μου φίλε. Σ΄ ευχαριστώ και πάλι, για όλα όσα μου έστειλες.
Θυμήθηκα την απόσταξη του τσίπουρου...Θυμάμαι την αφελή μου ερώτηση για τη σχετική άδεια... Φυσικά δεν χρειαζόταν. Ο...Κυβερνήτης του τόπου ήταν εκεί. Και δοκίμαζε...Πόσο αφελής ήμουν... Θυμάμαι το Νταγιάν... σε αντιδιαστολή με τον άλλο Πρόεδρο... Εκείνο το απόγευμα της αναζήτησης είχα νιώσει λίγη ζεστασιά στα μέρη σας. Και καθώς σε γνώριζα, έβλεπα πως έκανα ένα φίλο που η φιλία μας θα δοκιμαζόταν στο καμίνι του χρόνου και θα άντεχε... ΄Οπως και άντεξε. Πόσο με ταξίδεψες φίλε... Μα με πήγες ακόμη πίσω από τα χρόνια που ήμουν καθηγητής των παιδιών σου. Με πήγες 10 χρόνια ακόμη πίσω. Τότε που είχα περάσει από εκεί για το μοναστήρι στα ψηλότερα. Τα τζιπ δυσκολεύονταν να ανέβουν και εγώ αντίκρυζα ένα τόπο όμορφο που γινόταν ομορφότερος από την άνοιξη... Ποιος να τό έλεγε τότε ,πως θα ξαναπερνούσα από εκεί? Και εσύ μαζί με τη Δέσποινα μας ανοίξατε το σπίτι σας διάπλατα. Θυμάμαι πολλά. Οι μνήμες είναι ανεξίτηλες Σίμο. Θέλω να δω το γιό σου και να πούμε περισσότερα. Να τον ρωτήσω για τους παλιούς μου μαθητές . Να μάθω για τον καθένα από αυτούς. Κλείσαμε ήδη ραντεβού να τα πούμε. Κι αν εκείνος το ξεχάσει θα του το υπενθυμίσω.
Ξέρεις όταν το προηγούμενο σ/κ είχα ανέβει Θεσσαλονίκη σκέφτηκα να πεταχτώ εκεί. Μα ο χρόνος του συνεδρίου δεν το επέτρεπε. Σχεδιάζω όμως...Είναι σε λίστα προτεραιότητας μια επίσκεψη εκεί. Θέλω να ακούσω το θρόισμα από τα πλατάνια της αγοράς μα και να φάμε κάτω από αυτά. Να πάμε ξανά στα μέρη που θυμάμαι ,λες και τα χρόνια δεν έσβησαν ούτε ένα ίχνος τους, από το νου μου. Να συζητήσουμε και να γελάσουμε σαν τότε. Σαν τότε καλέ μου φίλε. Σ΄ ευχαριστώ και πάλι, για όλα όσα μου έστειλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου