Λίγα λόγια ενός μεγάλου της σκέψης...

Γλύτωσα από τις βυζαντινές έγνοιες,

τις ομορφιές και τα χρώματα.

Ολοένα, μου φαίνεται,

γλυτώνω από τα περιτά βάρη,

ξαναγυρίζω στα απλά στοιχεία:

στο χώμα και τη θάλασσα,

στη μοναξιά και τον αγέρα.

Θυμάστε το Διόνυσο,

που κίνησε απ΄τις Ινδίες

με πλούσια μεταξωτά πέπλα,

με βραχιόλια κι αλυσίδες.

Κι όσο ζύγωνε στην Ελλάδα,

ντρέπουνταν γαι τον περιττό φανταχτερό φόρτο

και τον πετούσε.

Ωσότου, φτάνοντας πια

στον κόλπο της Ελευσίνας,

βγήκε κολυμπώντας

στο ελληνικό ακρογιάλι γυμνός.

Να ένα μεγάλο μάθημα.