Σκέψεις απλές... εν μέσω καύσωνος

Σήμερα το πρωί έστειλα , μέσω του διαδικτύου, ένα βιβλίο.

Ενα βιβλίο που η ανάγνωσή του ίσως σοκάρει για την "ελευθεριότητά" του.

Δεν μπορώ να ξέρω αν αυτό συμβαίνει με όλους όσους το διάβασαν ή και θα το

διαβάσουν...

Σκέφτηκα όμως...

Η πνευματική μας ανέλιξη δεν επιτυγχάνεται και με την έρευνα του άγνωστου, του

απρόσιτου, του φαινομενικά ακατανόητου και του αντίθετου;

Με βρίσκω με αναθεωρημένες σκέψεις σε σχέση με το παρελθόν μου , όπως το

ήξερα.

Η αλήθεια είναι πως οι δρόμοι μου είναι μακριά από εκείνους του παρελθόντος.

Εννοώ δρόμους σκέψης, έρευνας και αποδοχής δομών. Των κάθε είδους δομών!!!

Εύχομαι να αισθάνομαι τη δροσερή τέρψη από την πρόσληψη νέων μεστών ιδεών!!!

Ο προβληματισμός, αν και έχει καύσωνα σήμερα, με ξεκουράζει και δίνει νόημα

στην ύπαρξή μου.

Είναι άγονη για το είναι μας η οκνηρία του νου. Αξίωμα είν΄ τούτο.

Διαφωνεί άραγε κανείς;