Στα Καλύβια χτες βράδυ.

Χτες βράδυ μετά από πολλά χρόνια στα χορικά μου ύδατα... του τότε. Πόσα και πόσα παιδιά μου θυμήθηκα. Συναδέλφους μου από το Λύκειο Κερατέας, Διευθυντές μου, απλούς καλούς φίλους και φίλες. Μα κι εκείνο το κ. Τάκη , τον επιστάτη μας, τη ψυχή του σχολείου μας. Οι δρόμοι του χτες ήταν και δρόμοι του παρελθόντος. Οι μνήμες φτερούγισαν και η ψυχή χάρηκε. Κι όταν μαθαίνω για τους τότε μαθητές μου που μένουν εκεί, ευχάριστες ειδήσεις, πάντα χαίρομαι.
Χτες βράδυ όμως ήταν μια άλλη βραδιά... Και την απόλαυσα. Πιστεύω και όσοι βρέθηκαν μαζί μου εκεί. Να ξαναπάμε...