Ο τόπος που μένω ξέρω πως έχει τόσες, μα τόσες ομορφιές. Φυσικά και υπάρχουν τοποθεσίες που δεν έχω επισκεφθεί για λόγους ανεξάρτητους από τη θέλησή μου. Έτσι η σημερινή πρόσκληση από αγαπητούς συναδέλφους για επίσκεψη στη παραλία Σέσι του Γραμματικού δεν με άφησε αδιάφορο. Είχα προλάβει να φουλάρω με βενζίνα ( απεργία από αύριο και πάλι...) και βρέθηκα εκεί για μεσημεριναό φαγητό. Ο δρόμος από Μαραθώνα συνεχίζει προς Γραμματικό και από εκεί πινακίδες σε κατευθύνουν εύκολα ανάμεσα από πευκόφυτες μα και από καμμένες...πλαγιές προς το Σέσι. Κάποια στιγμή η θέα ενός εντελώς καμμένου σπιτιού από την περσινή μεγάλη φωτιά μου θύμησε τις δύσκολες εκείνες ώρες... Όταν βρέθηκα στον μικρό οικισμό ένιωσα σα να βρίσκομαι σε έναν άλλο κόσμο. Ηρεμία, ησυχία, μηδενική κίνηση τροχοφόρων( σχεδόν) επικρατούσαν. Το φαγητό εξαιρετικό, απολαυστικό θα έλεγα, όπως και η παρέα των καλών μου συναδέλφων. Ε! δε θέλει απάντηση το ερώτημα αν θα ξαναπάμε... Στις παρακάτω φωτογραφίες που τράβηξα φαίνεται απέναντι η Εύβοια.
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου