Στίχοι...

Ο αλεξανδρινός ο καθαρός ο ουρανός
στον έρωτα είναι σαν διαμάντι ανθεκτικός
κι όπως καθρεφτίζεται στη θάλασσα ζεστός
λες γιασαλάμ να κι ένας άξιος μισθός

Βρε γιασαλάμ πού να το φανταστώ
τόσο γλυκό το φθινόπωρο αυτό
τούτος ο ουρανός ο φθινοπωρινός
είναι ο αυθεντικός ο αλεξανδρινός

Το ένα μου λιμάνι είναι δυτικό
το άλλο το παλιό ανατολικό
έχω αεροδρόμιο στο βοριά
κι ένα αρχαίο φάρο προς το νοτιά

Ναι ο ουρανός ο καθαρός ο αυθεντικός
στην Αλεξάνδρεια είναι τόσο ανθεκτικός
που όταν σκάει το κύμα δυνατά στο Κάιτ Μπέι
παντάν παντάν βρε γιασαλάμ ο έρωτας λέει

Γιασαλάμ θα πει τόσα χώρεσα
που το δαίμονά μου συγχώρεσα
για όλα του τα πάθη τα άγρια
γιασαλάμ θα πει Αλεξάνδρεια

Το λιμάνι της Αλεξάνδρειας

Και το λιμάνι της Βηρυτού.

Στίχοι του Άρη Δαβαράκη οι πιό πάνω. Στίχοι ταξιδιάρικοι. Στίχοι που σε τσιτώνουν... Στίχοι που σου μορφοποιούν τη σκέψη...Κι εσύ  περπατάς σε ένα οδοιπορικό των μεγάλων μορφών του απόδημου Ελληνισμού και της κάθε είδους δημιουργίας του. Σα μου πες πως έχεις πάει εκεί....ο νους μου βρέθηκε πάλι στις αποβάθρες του CYNTHIA και του ISTHMIA και θέλησα να σε προσκαλέσω να επισκεφτείς  το Μπερούτι, στα βόρεια... Ε! θα σε ξεναγούσα εκεί, κι ας άλλαξε άρδην η μορφή της πόλης. Κι αν με ρωτήσεις που θα θυμάμαι τους δρόμους που περπάτησα...η απάντησή μου θα είναι κάπως έτσι...Μωρέ ξεχνιούνται αυτά που αγάπησαμε  πολύ...Όχι, πες μου..ξεχνιούνται....