Bροχή των αστεριών ή αστέρια της βροχής...

Κλείστε πρώτα τη μουσική του ιστολόγιου και μετά απολαύστε το άκουσμα...

Φίλε, μου μίλησες για τη πυξίδα, χτες..Κατάλαβα πως κι εσύ δυσκολευόσουν να διακρίνεις τις πινακίδες με τα ονόματα των δρόμων των εγκεφαλικών μου ημισφαιρίων...Μα κι αν κάποιος από τους μαθητές του σχολείου μου μ έβλεπε να γραφω στον πίνακα την ισότητα 1 + 1 =10, θα έλεγε...πάει τρελλάθηκε ο Δ/ντής....Κι όμως θυμήσου τις πράξεις στο δυαδικό σύστημα αρίθμησης....Η ισότητα είναι αληθής στο σύστημα αυτό....Μα θέλω να σε ρωτήσω...Έχεις ακούσει για τη σκέψη των Μαθηματικών, έχεις ακούσει για μια φράση που ίσως δείχνει να έχει μια "βερμπαλιστική" χροιά; Έχεις ακούσει φίλε για την "τραγωδία των μαθηματικών". Εχεις ακούσει για τη διαίσθηση που, σαν σημειακός μετασχηματισμός, μεταβάλλεται σε αλήθεια ανόθευτη;  Έχεις ακούσει για τους βασικούς νόμους της πιθανοθεωρίας που είναι και νομοι της ίδιας της ζωής;;; Έχεις ακούσει για εκείνον τον περίφημο νόμο του de Morgan....Έχεις ακούσει πως η   πρόταση "αν p  τότε q"  είναι ισοδύναμη με την "αν όχι q τότε όχι p";  Έχεις ακούσει για βασικές προτάσεις της πιθανοθεωρίας που έχουν εφαρμογή στην καθημερινότητα;  Έχεις ακούσει για το θεώρημα του Bolzano και για τα τοπικά ακρότατα που εφαρμόζονται στην καθημερινότητά μας;  Μα όλα τούτα απαιτούν καλέ μου φίλε συμμετοχή σε μυητικές διαδικασίες...Κι εγώ είχα την προνομία να συμμετέχω σε πολλές τέτοιες διαδικασίες...Κι όχι μόνο αυτό... Αλλά ατέρμονη θέλω να είναι τούτη η τάση μου...Μη με ρωτήσεις που και πότε πρωτομυήθηκα....Αν θυμάμαι καλά ήταν κάπου στα τέλη της εφηβείας μου....Ίσως να ήταν νωρίτερα, ίσως να ήταν αργότερα. Μα τι απάντηση να δώσω για το που;;;  Ίσως μέσα σε κάποιες σελίδες...απρόσιτες για τους πολλούς...Κάτι θα έχεις ακούσει όμως ...πως  οι διαδικασίες αυτές είναι επίμονες, επίπονες, ματώνουν...Κι έρχεται μετά  εκείνη η φράση που τολμώ να ψελλίσω "Δεν είναι όλα τα γήινα συμβατά με τις μαθηματικές θεωρείες και τα πορίσματά τους..." και μας προσθέτει ερωτήματα κι ανεβάζει τον πήχυ....Όμως εκείνο το τρεμουλιαστό φως , στη διάρκεια της μύησης, είναι ικανό να σε οδηγήσει, με κλειστά μάτια αρχικά, στις ατραπούς...Διακρίνεις μόνο τις Εστιάδες, τότε....

Δε ξέρω αν χρειάζεσαι πλέον μια πυξίδα  ή και άλλες...Δεν ξέρω αν είσαι δυνατός σε ερμηνείες, αν και πιστεύω στη ποιότητα της σκέψης σου. Εδώ είμαι και σε περιμένω, εν μέσω της απόλαυσης που προέρχεται από μια μικρή δόση καφεΐνης, να τα πούμε σαν τότε. Περιμένω την απάντησή σου φίλε. Σας τότε, πριν 20 περίπου χρόνια, όταν είμαστε οι πρώτοι εκπαιδευτικοί του 2ου Γυμνασίου. Καλημέρα και καλή εβδομάδα φίλε.