H σημερινή συνάντηση με την ιστορία...

Σήμερα το διάβα μου με έφερε σε ένα νησί που δεν μπορεί να επισκεφθεί εύκολα κανείς...Τη Μακρόνησο. Ενα πρόγραμμα του ΚΠΕ Λαυρίου έστω και αν δεν πραγματοποιήθηκε όπως είχε σχεδιαστεί, μου έδωσε τη δυνατότητα να περπατήσω στο Μακρονήσι, να σκεφτώ τα χρόνια εκείνα, να αναλογιστώ τις συνέπειες, να επαναφέρω στη μνήμη μου το μπαρμπα-Γιώργη και το Στρατηγό μα και τον άλλο Στρατηγό... Ηταν μια επίσκεψη που την ήθελα από καιρό...Άφησα ένα αγριολούλουδο πάνω σ΄ ένα βράχο δίνοντας λίγα δευτερόλεπτα της σκέψης μου στη μνήμη του μπαρμπα-Γιώργη του αδελφικού φίλου του πατέρα μου. Εκείνη την ώρα ήξερα πως με έβλεπαν από ψηλά και οι δύο...Όπως ξέρω πως εκεί ψηλά , οι ψυχές τους είναι σφιχταγκαλιασμένες και χαίρονται πάλι. Χαίρονται επειδή οι τεχνητοί διαχωρισμοί που επέβαλλαν στους ΄Ελληνες δεν στάθηκαν ικανοί να διακόψουν μια πορεία αγάπης ως τα τέλη της γήινης διαδρομής και των δύο...
Φίλε και συνάδελφε Αντώνη σ΄ ευχαριστώ για τη κουβεντούλα και το μοίρασμα των σκέψεων. Είπαμε πολλά και γεμίσαμε τις μπαταρίες της σκέψης μας. Ραντεβού τη Τρίτη το βράδυ για μια άλλη καταγραφή της Ιστορίας...Θα την πραγματοποιήσουμε κι αυτήν...