Στην ανηφορική πορεία για το σπίτι σου σήμερα το πρωί.
Είχα μέρες να περάσω για να σ΄αφήσω ένα δάκρυ.
Αντί γι΄αυτό σου άφησα λίγα λουλούδια σήμερα.
Κι αν οι μνήμες ήταν έντονα γκρίζες,
μαύρες θα έλεγα...
σου χόρεψα ένα ζεϊμπέκικο της καρδιάς.
Για να αναβλέψει η τελευταία.
Θα με έβλεπες υποθέτω...
Και θα χαιρόσουν.
Εχουν και οι χειμωνιάτικες μέρες
τα δικά τους πανέμορφα άνθη.
Και η μνήμη μου χρωματίστηκε έντονα...
Ενα απ΄αυτά ήσουν κι εσύ.
Μα και μια προτροπή από μένα.
Μη ξεχάσεις να κόψεις άνθη για το πατέρα σήμερα.
Λένε πως αφθονούν εκεί που είστε!!!
Είχα μέρες να περάσω για να σ΄αφήσω ένα δάκρυ.
Αντί γι΄αυτό σου άφησα λίγα λουλούδια σήμερα.
Κι αν οι μνήμες ήταν έντονα γκρίζες,
μαύρες θα έλεγα...
σου χόρεψα ένα ζεϊμπέκικο της καρδιάς.
Για να αναβλέψει η τελευταία.
Θα με έβλεπες υποθέτω...
Και θα χαιρόσουν.
Εχουν και οι χειμωνιάτικες μέρες
τα δικά τους πανέμορφα άνθη.
Και η μνήμη μου χρωματίστηκε έντονα...
Ενα απ΄αυτά ήσουν κι εσύ.
Μα και μια προτροπή από μένα.
Μη ξεχάσεις να κόψεις άνθη για το πατέρα σήμερα.
Λένε πως αφθονούν εκεί που είστε!!!