Η ευχή των μαθητών μου, εκφρασμένη δια χειρός ζαχαροπλάστου.
Και οι δυό φράουλες, έκφραση μιας δυάδας...
Και η τούρτα που είδα . μόλις άνοιξα το κουτί.Σήμερα , που έχει καθιερωθεί άγνωστο πως, να γιορτάζεται ως η ημέρα των
ερωτευμένων, δέχτηκα μια πολύ ευχάριστη έκπληξη στο γραφείο μου. Πολλές
φορές όταν με ρωτούν αν είμαι ευχαριστημένος από τη δουλειά μου απαντώ
πάντα θετικά, παρ΄ όλες τις δυσκολίες της ιδιαίτερα στις μέρες μας. Όπως έχω
πει πολλές φορές, ευχαριστώ και την ίδια τη ζωή μα και τα παιδιά, τους
μαθητές μου, που έφερε αυτή στο διάβα μου. Γιατί από την εκφορά του λόγου
των κατά καιρούς μαθητών μου έχω αμοιφθεί πλουσιοπάροχα , από την
ομορφιά και τη ζεστή έκφραση τούτου του λόγου. Εχω εμπιστοσύνη στη κρίση
των παιδιών. Αν εμείς οι εκπαιδευτικοί τα βοηθήσουμε να ξεπεράσουν
προβλήματα που περνούν, όπως ο καθένας μας άλλως τε, τα παιδιά μας έχουν
τη διάθεση να μεγαλουργήσουν. Να φτιάξουν έναν πιό όμορφο κόσμο. Και
δικαιούνται να τον ζήσουν... Σε πείσμα των αντιξοοτήτων...
Σήμερα λοιπόν το πρωί, το μοναδικό τμήμα του σχολείου που διδάσκω λόγω
διευθυντικών καθηκόντων, είχε πρώτη ώρα φιλολογικό μάθημα. Περνώντας
απέξω άκουσα τις ζωντανές φωνές των παιδιών να εύχονται στη φιλόλογό
τους. Δεν άντεξα να μην τα πειράξω... Και τους είπα...."Αφού λέτε πως
γιορτάζετε, πρέπει και να κεράσετε...Γιορτή χωρίς γλυκό δε γίνεται....".
Εκλεισα την πόρτα του τμήματος και αποχώρησα για να συνθέσω και πάλι τον
κύκλο της πεζότητας της μέρας.... Μόλις το κουδούνι χτύπησε για την έναρξη
της 2ης ώρας όλο το τμήμα , τα 23 παιδιά, μαζεύτηκαν έχω από το γραφείο
μου ζητώντας να μου εκφράσουν ένα αίτημα....Το κουτί δε φαινόταν μέχρι
τότε.....Τους είπα να περάσουν και ηρέμησα βλέποντας τα ήρεμα και
χαμογελαστά. Τότε εμφανίστηκε με το κουτί ενός ζαχαροπλαστείου και μου
είπαν..."Αυτό είναι για εσάς κύριε. να το ανοίξετε..." Το τι είδα το βλέπετε στις
φωτό. Μια ωραιότατη οπτικά και όχι μόνον τούρτα με περίμενε, με τις φωνές
των παιδιών να εκφράζουν και την ευχή που η τούρτα ανέγραφε...Με
συγκίνησαν... Τα ευχαρίστησα, και δεν μπορούσα να πω πολλά. Τους είπα δυό
λόγια για την αξία της πραγματικής αγάπης και για την αξία του αληθινού και
αγνού έρωτα. Τα παιδιά μας θέλουν να τα ακούν ΚΑΙ ΑΥΤΑ. Και τέλειωσα με
την ευχή να ερωτευτούν τη ζωή, ό,τι κι αν κάνουν, για να προοδεύσουν, να
έχουν υγεία, ευτυχία και να τους χαίρονται οι γονείς τους. Με συγκίνησαν
πολύ τα παλιόπαιδα...Και τα αγαπώ όλα. Μα όλα.
ερωτευμένων, δέχτηκα μια πολύ ευχάριστη έκπληξη στο γραφείο μου. Πολλές
φορές όταν με ρωτούν αν είμαι ευχαριστημένος από τη δουλειά μου απαντώ
πάντα θετικά, παρ΄ όλες τις δυσκολίες της ιδιαίτερα στις μέρες μας. Όπως έχω
πει πολλές φορές, ευχαριστώ και την ίδια τη ζωή μα και τα παιδιά, τους
μαθητές μου, που έφερε αυτή στο διάβα μου. Γιατί από την εκφορά του λόγου
των κατά καιρούς μαθητών μου έχω αμοιφθεί πλουσιοπάροχα , από την
ομορφιά και τη ζεστή έκφραση τούτου του λόγου. Εχω εμπιστοσύνη στη κρίση
των παιδιών. Αν εμείς οι εκπαιδευτικοί τα βοηθήσουμε να ξεπεράσουν
προβλήματα που περνούν, όπως ο καθένας μας άλλως τε, τα παιδιά μας έχουν
τη διάθεση να μεγαλουργήσουν. Να φτιάξουν έναν πιό όμορφο κόσμο. Και
δικαιούνται να τον ζήσουν... Σε πείσμα των αντιξοοτήτων...
Σήμερα λοιπόν το πρωί, το μοναδικό τμήμα του σχολείου που διδάσκω λόγω
διευθυντικών καθηκόντων, είχε πρώτη ώρα φιλολογικό μάθημα. Περνώντας
απέξω άκουσα τις ζωντανές φωνές των παιδιών να εύχονται στη φιλόλογό
τους. Δεν άντεξα να μην τα πειράξω... Και τους είπα...."Αφού λέτε πως
γιορτάζετε, πρέπει και να κεράσετε...Γιορτή χωρίς γλυκό δε γίνεται....".
Εκλεισα την πόρτα του τμήματος και αποχώρησα για να συνθέσω και πάλι τον
κύκλο της πεζότητας της μέρας.... Μόλις το κουδούνι χτύπησε για την έναρξη
της 2ης ώρας όλο το τμήμα , τα 23 παιδιά, μαζεύτηκαν έχω από το γραφείο
μου ζητώντας να μου εκφράσουν ένα αίτημα....Το κουτί δε φαινόταν μέχρι
τότε.....Τους είπα να περάσουν και ηρέμησα βλέποντας τα ήρεμα και
χαμογελαστά. Τότε εμφανίστηκε με το κουτί ενός ζαχαροπλαστείου και μου
είπαν..."Αυτό είναι για εσάς κύριε. να το ανοίξετε..." Το τι είδα το βλέπετε στις
φωτό. Μια ωραιότατη οπτικά και όχι μόνον τούρτα με περίμενε, με τις φωνές
των παιδιών να εκφράζουν και την ευχή που η τούρτα ανέγραφε...Με
συγκίνησαν... Τα ευχαρίστησα, και δεν μπορούσα να πω πολλά. Τους είπα δυό
λόγια για την αξία της πραγματικής αγάπης και για την αξία του αληθινού και
αγνού έρωτα. Τα παιδιά μας θέλουν να τα ακούν ΚΑΙ ΑΥΤΑ. Και τέλειωσα με
την ευχή να ερωτευτούν τη ζωή, ό,τι κι αν κάνουν, για να προοδεύσουν, να
έχουν υγεία, ευτυχία και να τους χαίρονται οι γονείς τους. Με συγκίνησαν
πολύ τα παλιόπαιδα...Και τα αγαπώ όλα. Μα όλα.
