Παρασκευή 1 Απριλίου 2022

Σήμερα το πρωί.

 Σήμερα το πρωί διάβηκα και πάλι τη μεγάλη πύλη.

Παραδόξως δε μου ζήτησαν πιστοποίηση.....

Απόρησα....

Σκέφτηκα αν η ενέργειά τους εντασσόταν σε ένα κύκλο προόδου......

Στο διάβα μου για το πρώτο όροφο σταμάτησα στη μικρή όμορφη κάτασπρη εκκλησία.

Θέλησα να ανάψω ένα κερί με μια αυτοσχέδια προσευχή για το Στρατηγό,

 τους δικούς μου  ανθρώπους κι όχι μόνο.....

Μέσα στη γαλακτισμένη εκκλησία μια υπερκόσμια ησυχία επικρατούσε......

Καθώς θέλησα να φωτογραφίσω το εσωτερικό του ναού, μια "άσημη"

 γυναίκα εισήλθε..... ξαφνικά στο ιερό.....

Σκέφτηκα...."Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ότι αυτών εστίν η βασιλεία

 των ουρανών"!!!

Σκέφτηκα.... Πόσο αξίζει το βαθύ νόημα των μακαρισμών......

Ήθελα να μείνω κι άλλο στο εσωτερικό της εκκλησίας, όμως ο χρόνος ήταν

 πιεστικός......

Πέρασα μια άλλη μεγάλη πόρτα.....

Θυμήθηκα εκείνο το χρησμό που με έντονο ύφος μου είχαν ανακοινώσει

 σε παλιότερα χρόνια.......

Αναστατώθηκα εν ολίγοις.......

Διάβηκα τους διαδρόμους του μεγάλου κτιρίου.......

Σκέφτηκα...."Θα σταματήσω στις επιτοίχιες πλάκες"

Κάποιες "ψυχρές" αναγραφές  τροφοδοτούσαν τις μνήμες μου......

Θυμήθηκα.... τον πατέρα...... κι όχι μόνο.......

Θυμήθηκα εκείνο το πρωί στο μεγάλο κτίριο......

Θυμήθηκα τα όνειρά μου σ΄ εκείνα τα χρόνια.....

Θυμήθηκα  εκείνα....  που θέρμαιναν τα όνειρά μου......

Κι ας έλεγα πως....... δε σε φοβάμαι......

Σε πείσμα του ρεαλισμού.....

Θυμήθηκα τότε το ακρωτήρι στη Κρήτη, το σταυρό και το έπος εκείνο.....

Γιατί ως έπος έχει καταχωρηθεί στη σκέψη μου.....

Συνέχισα να αντικρύζω εκείνα τα ονόματα......

Εκείνα που φώτιζαν και φωτίζουν τη προσωπική μου ιστορία........ το διάβα

 μου στη ζωή.....

Μου ήρθαν στο νου οι στίχοι.....

"Κάποιες φορές θάθελα τόσα να σου πω........"

Υποσχέθηκα στη τιμή μου να το κάνω.......

Παραμένει οφειλή.......

Εκείνη τη στιγμή ένας ένστολος με παρατηρούσε....... με μια απορία στο

 πρόσωπό του.......

Είπα να του πω...... Κάθε άνθρωπος έχει  μοναδιαία διαδρομή  στη ζωή

 του.......

Μα δεν ήθελα να νοθεύσω τις σκέψεις μου με την πεζότητα της

 καθημερινότητας......

Είχα συναντήσει την ομορφιά της νιότης μου εκεί........

Εκείνη που νόμιζα μοναδική......

Ήθελα να τη συγκρατήσω ζωντανή όσο μπορούσα...... 

Ήταν ανάγκη μου.....

Και κίνησα για έναν άλλο προορισμό μου στο μεγάλο κτίριο.

Σκέφτηκα.....

Αν είναι κάτι που με κράτησε απ τα ξένα είναι το φως που δεν υπάρχει σ΄

 άλλη γη......

Και κατέβηκα τις σκάλες με προορισμό  ένα θέλω μου. ¨Ενα θέλω του τότε

αλλά  και του τώρα.......



Αντίδοτο στη παράνοια των ημερών μας.....

 Δίχως λόγια.....



Ουίλλιαμ Σαίξπηρ: «Μην μου ξυπνάς αυτά που αφήνω να κοιμούνται»

 Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το dinfo.gr.

Έντοκες σκέψεις....

 Διάβασα.....

"Και όταν γεράσουμε και θα μου λες:
Πώς φτάσαμε εδώ μαζί;
Θα σου απαντήσω:
Γιατί αντί να φωνάζουμε, μιλάμε. Αντί να τρέχουμε μακριά, ψάχνουμε για λύσεις. Γιατί όλα και τίποτα δεν μας ανήκαν, γιατί κλαίγαμε και γελάσαμε μαζί. Επειδή μια μέρα υποσχεθήκαμε να είμαστε μαζί στα καλά και στα άσχημα και πάνω απ' όλα επειδή η αγάπη μεγάλωσε με την πάροδο του χρόνου με τη μορφή μιας αγάπης που ποτέ δεν πεθαίνει".❤❤
Άγνωστος συγγραφέας

Γιατί τα ρολόγια Rolex έχουν αποκτήσει τέτοια εξωφρενική αξία στις μέρες μας;

 Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο lifo.gr.

Έκπληξη: Ορισμένα ψάρια ξέρουν από αριθμητική

 Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του Βαγγέλη Πρατικάκη στο in.gr.

Ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου

 Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το antikleidi.com.

Άγχος: Οι τρόποι που θα μας βοηθήσουν να το αποβάλουμε

 Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το vita.gr.

Carlo Rovelli – Υπάρχει όριο στη διαιρετότητα;

 Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το antikleidi.com.

Bίντεο για τα Καλάβρυτα

 Δείτε εδώ ένα ενδιαφέρον βίντεο για τα Καλάβρυτα.