Τι μεταμορφώνει την αγέλη σε κοινωνία;

Διαβάστε εδώ το σημερινό άρθρο του Πανεπιστημιακού κ. Χρήστου Γιανναρά από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με τον παραπάνω τίτλο.

Σιωπηλή ηρωίδα

Καλημέρα και σε ευχαριστώ για τα σχόλια, εσένα που διαβάζεις τις αναρτήσεις μου. Θάθελα να σου πω πως κι εγώ θα κάνω μια μικρή ταπεινή, απλή πάντα , προσευχή για το θαύμα. Και ποτέ δε ξέρεις... Αυτό δεν μας δίδαξε η ζωή; Και σαν με αξιώσει ο Θεός να ξανάρθω εκεί, θα πάρω το φίλο μου και θα πάμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο οι δυό μας. Θέλω να πάμε λίγο έξω απ΄τα Φραγκάτα. Κι εκεί κάτω από τις πράσινες φυλλωσιές που κραυγάζουν θρησκεία και ιστορία, να του καταθέσω τις δικές μου σκέψεις και τις δικές μου αγωνίες...Εκεί θέλω να του ανοίξω τη δική μου ψυχή. Και να του πω πως αισθάνομαι τα θέλω του. Να του πω κι άλλα. Πολλά άλλα... Φαίνεται ότι η μοίρα είναι πολύ σκληρή μαζί του... Μα υπάρχει και μια άλλη μοίρα, πιό αδιάκριτη, που του ανοίγει το μυαλό, του προσδίδει άλλες διαστάσεις, τον κάνει, όπως όλους τους χτυπημένους, να βλέπει τα πράγματα από άλλες οπτικές γωνίες. Όμως μιας και αναφέρθηκες στη μάνα... Η μάνα πάντα θα προσεύχεται για το κάθε παιδί της. Πάντα μαζί με το μοσχοθυμίαμα θα ψελλίζει λόγια της προσμονής, της ελπίδας και των δακρύων της που θέλει να γίνουν χαμόγελα. Η Παναγιά η Φιδούσα να ξέρεις πως ακούει... Απλά εμείς δεν είναι δυνατό να ερμηνεύσουμε τη σιωπή της. Ισως όμως αυτό το βλέμμα της Παναγιάς να μας δίνει και να της δίνει , της μάνας εννοώ, τη δύναμη που χρειάζεται. Ετσι αύριο μέρα γιορτής, μαζί με τη μικρή προσευχή για εκείνον, ας κάνουμε και μια άλλη για την ηρωίδα μάνα μα και για τον πατέρα. Να πιστεύεις πως ο απόηχος της δικής μας σκέψης θα φτάσει εκεί, στο νησί σου, και ίσως λίγο τους ξεκουράσει. Μα οι ήρωες δεν γεννήθηκαν για να είσαι ξεκούραστοι. Μη το ξεχνάς αυτό...

Φωτό από την Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη του Αργοστολίου

Η είσοδος του κτιρίου της βιβλιοθήκης

στο εσωτερικό



στο εσωτερικό.

Εντός

Μπαίνοντας.

Κάτω από τον καθρέπτη.

Ενας άλλος χάρτης του νησιού στην είσοδο.

Από την είσοδο.


Αν θέλετε να επισκεφθείτε το δικτυακό τόπο της Κοργιαλενείου Βιλιοθήκης κάντε κλικ εδώ.

Το βίντεο με την εκτέλεση του Σολωμού Σολωμού

Αφού κλείσετε την μουσική του blog ( στα δεξιά του ) δείτε το βίντεο με την εν ψυχρώ δολοφονία του Σολωμού Σολωμού.

Mνήμη Σολωμού Σολωμού

O Σολωμός Σολωμού ενώ προσπαθεί να αναρριχηθεί στον ιστό της κατοχικής σημαίας.

Αιμόφυρτος στο έδαφος.

Τούτος ο γενναίος έγινε όντως φίλος με το χάρο.

τα τελευταία δευτερόλεπτα της ζωής του.

Διαβάζω στο wikipedia...

Ο Σολωμός Σολωμού (1970-14 Αυγούστου 1996) ήταν Ελληνοκύπριος από το Παραλίμνι, γνωστός σήμερα μέσα από τα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία του, την ημέρα της κηδείας του Τάσου Ισαάκ στην Κύπρο.

Στις 24 Ιουνίου 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο βρήκε ένοχη την Τουρκία για την δολοφονία των Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του άρθρου 2 της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί δεν έγινε καμία έρευνα για να βρεθούν οι υπαίτιοι για τον θάνατο του. Επίσης εκδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Σολωμού.

Tην ημέρα της κηδείας του Tάσου Iσαάκ, στις 14 Αυγούστου 1996, ημέρα μνήμης της κατάληψης της Aμμοχώστου, μία ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της δολοφονίας του Tάσου Iσαάκ. Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκε μια ομάδα «Γκρίζων Λύκων» και άρχισαν τον πετροπόλεμο. Ξαφνικά ξεπετάχτηκε μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολωμού και ξεφεύγοντας από τους Κυανόκρανους πέρασε στη νεκρή ζώνη και προπάθησε ν΄ ανέβει σε έναν ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, ενώ άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να τον αποτρέψουν. Tούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές από το απέναντι τουρκικό φυλάκιο τον πυροβόλησαν και ο Σολωμός Σολωμού έπεσε νεκρός από σφαίρα στο λαιμό. Στη συνέχεια άρχισαν να ρίχνουν προς τους διαδηλωτές. Oι εθνοφρουροί πήραν θέση μάχης. H σορός του Σολωμού απομακρύνθηκε από την περιοχή. Επίσης αρκετά ακόμα άτομα τραυματίστηκαν από τις σφαίρες των Tούρκων στο χώρο του επεισοδίου.

Σύμφωνα με τις Ελληνοκυπριακές αρχές, ένας από τους δολοφόνους του Σολωμού Σολωμού, ήταν και ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού , υπουργός του ψευδοκράτους και πράκτορας των Tουρκικών μυστικών Δυνάμεων[1]. Ομάδα ανακριτών του Αρχηγείου Αστυνομίας και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αμμόχωστου, μετά από συντονισμένες εξετάσεις, εντόπισαν τους δράστες εναντίον των οποίων εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης. Το υλικό που εξασφαλίσθηκε χρησιμοποιήθηκε για προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εναντίον της Τουρκίας. Κανένας από τους δράστες δεν συνελήφθη.

Επαναληπτικό φυλλάδιο για την ΄Αλγεβρα Α΄ Λυκείου

Αναρτώ εδώ το φυλλάδιο με επαναληπτικά θέματα Άλγεβρας Α΄ Λυκείου που έγραψε ο συνάδελφος κ. Μάκης Χατζόπουλος. Τον ευχαριστώ και από εδώ για την έγκριση της δημοσίευσης του φυλλαδίου.

Tα φιδάκια στην Παναγιά της Κεφαλονιάς

Ένα από τα φιδάκια που δεν πειράζουν τους προσκυνητές

Τόλμη μα και πίστη εδώ.



Ίδια σκέψη.

Σημαιοστολισμός στη χάρη Της.

Το εικόνισμα της Παναγιάς.

Στο χωριό Μαρκόπουλο της Κεφαλονιάς, σε μια πλαγιά γεμάτη από δένδρα, βρίσκεται ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στην Εκκλησιά αυτή εμφανίζονται κάθε χρόνο από 6 Αυγούστου μέχρι 15 του ίδιου μήνα τα φίδια της Παναγίας, πού κρέμονται από τις εικόνες με τις καντήλες, τα στασίδια χωρίς να πειράζουν κανένα. Η εικόνα της Παναγίας, σύμφωνα με την παράδοση, βρέθηκε μέσα σ' ένα σκίνο (δένδρο), πού άγνωστο πώς, πήρε φωτιά χωρίς να καταστραφεί η εικόνα. Ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Κεφαλληνίας.Πήρε το όνομα Φιδιώτισσα από ένα θαύμα της, το οποίο θυμίζει κάθε χρόνο στους προσκυνητές της με ένα άλλο θαύμα της. Ψηλά στην πλαγιά του χωριού Μαρκόπουλο (στη νότια Κεφαλονιά), πριν χρόνια οι χωρικοί είδαν ένα δέντρο (σχίνο) να καίγεται και οι φλόγες να ανεβαίνουν πολλά μέτρα ψηλά. Το δάσος πήρε φωτιά σκέφτηκαν. Ανησύχησαν και έτρεξαν να σβήσουν τη φωτιά για να μην καεί το δάσος και το χωριό. Όταν έφθασαν οι χωρικοί είδαν το δέντρο εντελώς καμένο και στην καμένη ρίζα του ήταν ακουμπισμένη μια πολύ όμορφη εικόνα της Παναγίας, που η φωτιά δεν την άγγιξε. Οι χωρικοί συγκινημένοι πήραν την εικόνα στα χέρια τους, την προσκύνησαν και χαρούμενοι την κατέβασαν στο χωριό και την τοποθέτησαν στην εκκλησία του χωριού τους, που ήταν στην πλατεία. Το επόμενο πρωί πήγαν και οι άλλοι χωρικοί στην εκκλησία για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας. Όμως η εικόνα έλειπε και δεν βρισκόταν πουθενά. Κάποιος πήγε στο βουνό και βρήκε την εικόνα στο καμένο δέντρο, την κατέβασε στο χωριό και ρωτούσε ποιος την πήγε εκεί. Έτσι οι κάτοικοι αποφάσισαν να κλειδώσουν την εκκλησία. Όμως τρεις φορές η εικόνα έλειπε και την ξανάβρισκαν στο καμένο δέντρο. Τότε οι χωρικοί πίστεψαν πως η επιθυμία της Παναγίας είναι να βρίσκεται εκεί και γι' αυτό έχτισαν μία εκκλησία και έβαλαν μέσα σε ένα ωραίο εικονοστάσι την Παναγία. Μετά από λίγο καρό χτίστηκε μοναστήρι γυναικών. Οι μοναχές προσεύχονταν καθημερινά στην Παναγία. Ένα πρωί είδαν να πλησιάζουν πειρατικά καράβια και να ανηφορίζουν πειρατές στο μοναστήρι με σκοπό να το λεηλατήσουν. Τότε οι μοναχές φοβήθηκαν και ζήτησαν την προστασία της Παναγίας. Κι αυτή έκανε το θαύμα της. Φίδια κύκλωσαν το μοναστήρι κι όταν πήγαν οι πειρατές φοβήθηκαν κι έφυγαν. Οι μοναχές σώθηκαν και ευχαρίστησαν την Παναγία. Από τότε κάθε χρόνο εμφανίζονται φίδια.Το περιοδικό «Ο Φανός της Κεφαλονιάς» του Χρήστου Βουνά γράφει το 1968: «Φίδια αθώα κι άκακα αναφαίνονται στη γύρω από την εκκλησούλα της Παναγίας της Λαγκουβάρδας λαχτιά, που την ημέρα της Γιορτής ξεθαρρεύουν και μπαίνουν ακόμα και μέσα εις το ναόν. Κι ανεβαίνουν στο τέμπλο, στους κηροστάτες, στις άγιες εικόνες και στέκονται να τα πιάσει και να τα χαϊδέψει ο κάθε προσκυνητής.
Φίδια που λες και συμμετέχουν στη χαρά του πανηγυριού, φίδια που ποτέ δεν δάγκωσαν ούτε ζώο, ούτε άνθρωπο. Φίδια, τα οποία θα' πρεπε να μελετηθούν επιστημονικά. Διότι είναι πραγματικά ανεξήγητη η εμφάνισή τους στις αρχές του Αυγούστου κι η τελεία εξαφάνισή τους στο τέλος του ίδιου μήνα...
Εξήγηση εύκολη δεν μπορείς να δώσεις, κρατάς το λόγο σου επιφυλακτικά μην κι ο άλλος σε γελάσει ή την πίστη σου αγνοήσει!!! Μα πολλοί λένε πως το φυσικό φαινόμενο συνυπάρχει με το θρησκευτικό και πορεύονται και κυκλώνονται μαζί μια φορά το χρόνο στην γιορτή της Παναγίας τις 15 Αυγούστου!
Κόσμος πολύς, πιστοί και περίεργοι, κάνουν το σταυρό τους και νιώθουν πως τούτο το σημάδι της εμφάνισης των φιδιών στης Παναγίας την γιορτή είναι καλό και θείο και άφοβο. Και έτσι ησυχάζει το πνεύμα και ορθώνεται η πίστη. Πάνω σ'; αυτή την πίστη μύριοι έρχονται την ημέρα της Γιορτής να προσκυνήσουν και να δουν από κοντά τα ";φίδια της Παναγίας";. Οι κάτοικοι του νησιού κάθε χρόνο με αγωνία ρωτούν αν και πάλι τα φίδια βγήκαν! Αυτό θεωρείται σημάδι καλό για του νησιού την πορεία. Μα ο λόγος της Παράδοσης συχνά ακούγεται πως εάν την εμφάνισή τους δεν κάνουν όταν γιορτάζει η Παναγιά, κάτι κακό μεγάλο στο νησί θα συμβεί! Το 1940 και το 1953 την παρουσία τους δεν έδωσαν τα φίδια και το νησί βαριά πληγώθηκε από κατακτητές και στη συνέχεια χτυπήθηκε ανελέητα από την καταστροφική μανία του Εγκέλαδου. Μα αν σταθείς διαβάτη και προσκυνητή κι έχεις ανοιχτό ορίζοντα στο νου σου και πίστη στο Θεό, τότε μελετάς της άλλης Παράδοσης την εξήγηση. Στο μέρος αυτό, λέει η μνήμη του λαού, υπήρχε ένα παλιό μοναστήρι της Παναγιάς, μεγάλο και πλούσιο. Το έζωναν τείχη ψηλά και στην καρδιά του το υπηρετούσαν πολλές καλόγριες. Φθονερό και πεινασμένο το μάτι του πειρατή και κουρσάρου που θέριζε το Ιόνιο, έβαλε σκοπό να γυμνώσει το μοναστήρι.
Στον αγώνα της λευτεριάς και στο κράτημα της πίστης οι καλόγριες δεν το παρέδωσαν ...; Μη μπορώντας όμως να κάνουν αλλιώς, αφού ο αγώνας των όπλων και της βολής έλλειπε, όταν κυκλώθηκαν από τις πύρινες γλώσσες της φωτιάς των επιδρομέων, συγκεντρώθηκαν όλες τριγύρω από την Αγία Τράπεζα για μια τελευταία έκκληση προς το Θείο, για την ύστατη προσευχή σωτηρίας!

Από ορθόδοξο blog